„Każdy, kto jest zaznajomiony ze stanem rzeczy w Watykanie w ciągu ostatnich 35 lat, doskonale wie, że książę ciemności miał i nadal ma swoich zastępców na dworze św. Piotra w Rzymie.” ~ Malachi Martin 1996
Katolicy, wydają się już być znużeni skandalami seksualnymi wśród duchownych, które stanowią śmiertelne zagrożenie dla Kościoła. Pomimo kampanii medialnych, które obiecują, że skandale nadużyć seksualnych „należą już do przeszłości” lub że „Kościół katolicki jest najbezpieczniejszym miejscem dla dzieci”, rzeczywistość jest zupełnie inna.
W „Galerii Neo-Watykanu” [Galeria neovaticana – książka omawiana już wcześniej tutaj], Marco Tosatti, ceniony watykański dziennikarz śledczy, opisuje galerię łajdaków chronionych przez Papę Bergoglio w ciągu ostatnich 8 lat jego pontyfikatu.
Tosatti bez emocji, ale przekonująco, przedstawia niewyobrażalną pożądliwość seksualną Franciszkowego Watykanu. Dowody są zarazem szokujące i irytujące. Pomimo tego, że pojedyncze skandale były wcześniej zgłaszane, Tosatti kreśli oburzający obraz tuszowania, zapierania się i promowania zboczeńców seksualnych przez Bergoglio.
Wśród wielu wad Bergoglio, zarówno tych osobistych, jak i teologicznych, żadna nie jest tak wyrachowana jak jego bezduszne lekceważenie przestępczych i niemoralnych zachowań seksualnych duchowieństwa i hierarchii. Tosatti starannie ilustruje szeroki wachlarz przykładów, w których Bergoglio jest przedstawiany jako szkodliwy i obleśny administrator, który zapewnia papieską ochronę swoim przyjaciołom, którzy są oskarżeni lub toczą się wobec nich śledztwa o wykorzystywanie seksualne.
Pomimo jego pozornej mantry o miłosierdziu, działania Bergoglio wskazują na szokującą bezduszność wobec ofiar nadużyć popełnianych przez duchownych. Jego mrożąca krew w żyłach obojętność wobec ofiar sięga jeszcze czasów, gdy był arcybiskupem w Buenos Aires i gdy odmawiał spotkań z ofiarami i aktywnie wspierał apelację skazanego argentyńskiego księdza Julio Grassi.
Bergoglio wielokrotnie napomina wiernych Kościołowi, aby wzięli pod uwagę „wołanie Matki Ziemi”, jednocześnie jest głuchy na wołanie ofiar seksualnego wykorzystywania przez duchownych. Podczas gdy Bergoglio organizuje niezliczone watykańskie konferencje na temat handlu ludźmi, milczy na temat przemocy seksualnej wśród swoich argentyńskich księży. Jako Arcybiskup, Bergoglio nigdy „nie ujawnił żadnych dokumentów, nazwisk oskarżonych księży, zarzutów stawianych oskarżonym księżom, nie nakreślił żadnych zasad postępowania z nadużyciami, a nawet nie przeprosił ofiar”.
Dla tych, którzy prowadzili dochodzenie w sprawach molestowania przez duchownych, działalność Bergoglio w tych sprawach jest jednym wielkim pasmem tuszowania skandali seksualnych z ich udziałem. Kardynał Bergoglio w swojej książce On Heaven and Earth (O Niebie i Ziemi) z 2010 roku, napisanej ze swoim przyjacielem, rabinem Skorką, dopuścił się na przykład takiej niedorzeczności: „w mojej diecezji to (seksualne wykorzystywanie duchownych) nigdy mi się nie zdarzyło”. To żałosny wniosek Arcybiskupa, który przewodził Archidiecezji Buenos Aires, gdzie 63% z 15 milionów to katolicy.
Zestawienie aktów przemocy seksualnej, autorstwa Tosattiego, a zignorowanych przez Bergoglio stanowi dowód zarówno spisku mającego na celu blokowanie wymiaru sprawiedliwości oraz katastrofalnej porażki w obowiązku ochrony dzieci. Człowiek, który jest przestawiany jako „Papież Miłosierdzia” w rzeczywistości jest przebiegłym manipulatorem, nieczułym pasterzem, który osobiście interweniuje, aby chronić i ukrywać niektórych z najgorszych prześladowców Kościoła.
Chociaż jest to książka wstrząsająca, powinni ją przeczytać wszyscy katolicy, świeccy i duchowni. Człowiek zajmujący tron Piotrowy jest oszustem, który mówi podwójnym językiem i zachowuje się jak mafijny obrońca, który chroni swoich kapo. Udaje miłosierdzie i dobroć, ale za kulisami jest zręcznym i przebiegłym mediatorem, oferującym schronienie i ochronę swoim zboczonym przyjaciołom i sojusznikom. Przez 8 lat główne katolickie i świeckie media chroniły Franciszka i jego proceder ukrywania zboczonych kardynałów, biskupów i księży. Na szczęście zasłona opadła.
Elizabeth Yore
Tłum. Sławomir Soja