30 lipca, 2010

W 32. rocznicÄ™ wyboru ks. kard. Karola WojtyÅ‚y na papieża – polecamy dwie części opracowania Johna Vennari, katolickiego publicysty, autora, wydawcy znakomitego dwutygodnika Catholic Family News. W 1974 r. abp Fulton J. Sheen powiedziaÅ‚: «Żyjemy w epoce emocji. Nie kierujemy siÄ™ już wiarÄ…, nie kierujemy siÄ™ już rozumem. Kierujemy siÄ™ emocjami». PrawdziwoÅ›ci tych słów dowodzi bezprecedensowe emocjonalne wrzenie po Å›mierci Jana PawÅ‚a II. Jest czymÅ› normalnym, że katolicy na caÅ‚ym Å›wiecie odczuwajÄ… smutek i modlÄ… siÄ™ za zmarÅ‚ego papieża – jest to wyraz synowskich uczuć wzglÄ™dem niego. Jednak histeria, jaka miaÅ‚a miejsce po Å›mierci Jana PawÅ‚a II, stanowczo wykraczaÅ‚a poza te ramy. KardynaÅ‚owie, biskupi, kapÅ‚ani i wierni Å›wieccy jednym gÅ‚osem domagali siÄ™ kanonizowania go jako „Jana PawÅ‚a Wielkiego”. Niekatoliccy politycy i przywódcy paÅ„stw wychwalali go za jego humanitaryzm i otwarcie na inne religie. ByÅ‚ chwalony za sposób sprawowania wÅ‚adzy, za popularność wÅ›ród mÅ‚odych, za podróże, poezjÄ™, dzieÅ‚a. ByÅ‚ wychwalany za swój bÅ‚yskotliwy styl, za to, że byÅ‚ taki ludzki, za swojÄ… „teologiÄ™ ciaÅ‚a”, za zrozumienie roli mediów, za ewangelizacjÄ™, za charyzmÄ™, za poczucie humoru. Bono – gwiazda muzyki pop – nazywaÅ‚ go „fajnym papieżem” i „najlepszym przywódcÄ…, jakiego KoÅ›ciół kiedykolwiek miał”.