Aktualizacja strony została wstrzymana

Biskup Slattery: Będę odprawiał Mszę św. wyłącznie w postawie Ad Orientem

W najnowszym, wrześniowym wydaniu pisma Eastern Oklahoma Catholic, ukazał się główny artykuł zatytułowany Ad Orientem, pióra biskupa Edwarda J. Slattery, ordynariusza Diecezji Tulsa w stanie Oklahoma. Biskup Slattery oznajmia, iż zaprzestaje odprawiania Mszy św. „twarzą do ludzi” i będzie wyłącznie odprawiał w postawie ad orientem, czyli w tradycyjnej postawie „w kierunku Wschodu”.

Jakkolwiek artykuł nie zawiera precyzyjnych informacji czy chodzi o Mszę św. w rycie trydenckim czy też cały czas chodzi o Mszę według Mszału posoborowego, to niezwykle ważne jest podkreślenie faktu, iż biskup diecezji w sposób otwarty i jednoznaczny, na łamach oficjalnego pisma diecezjalnego wyraża swoje przywiązanie do tradycyjnych form odprawiania Mszy św.

„Od czasów starożytnych, postawa księdza i ludzi daje wyraz w takim właśnie zrozumieniu Mszy św., gdyż wierni modlili się, stawali, klękali w miejscu widocznie połączonym z Ciałem Naszego Pana, a kapłan stał przy Ołtarzu jako Głowa. Tworzymy wspólnie całego Chrystusa – Głowę i Jego członki – tak w ujęciu sakramentalnym poprzez Chrzest, jak i poprzez naszą postawę. To co szczególnie ważne:  każdy – zarówno celebrant jak i wierni – zwróceni są w tym samym kierunku, gdyż jesteśmy złączeni razem w Chrystusie cierpiącym.” – pisze biskup Slattery.

Biskup przypomina następnie, że „Celebrowanie przez kapłana i wiernych Mszy św. ad orientem było liturgiczną normą przez 18 stuleci. Kościół musi mieć solidną podstawę i powód dla utrzymywania przez tak długi czas tej formy postawy. I tak rzeczywiście jest! Przede wszystkim, liturgia katolicka zawsze utrzymywała cudowne przywiązanie do tradycji apostolskiej. We Mszy św., a właściwie w całym liturgicznym życiu Kościoła, widzimy to co otrzymane zostało od Apostołów, i co spodziewane jest by zostało przekazane w stanie nienaruszonym (1 Kor. 11:23)”.

Biskup Slattery z przykrością stwierdza również, że „W ciągu ostatnich 40 lat, ta nasza wspólna postawa ad orientem została stracona.” Nową postawę „twarzą do ludzi”, biskup ośmiela się wyrazić jasno i prawidłowo jako „innowację”.


Zmiany przywracające w Kościele tradycyjne praktyki liturgiczne, zapoczątkowane zostały przez obecny pontyfikat Benedykta XVI, który również sam próbuje dać ku temu stosowny przykład. W styczniu 2008 Papież ochrzcił 13 niemowląt, dzieci pracowników Watykanu, zgodnie z tradycją, po czym odprawił Mszę św. w postawie ad orientem.

Poprzedni pontyfikat papieża Jana Pawła II był kontynuacją procesu odejścia od tradycyjnych form liturgicznych. Jan Paweł II już jako młody biskup, później doradca (peritus) liberalnego skrzydła podczas obrad Soboru Watykańskiego II, a następnie kardynał i Papież, dał się poznać jako propagator nowych form liturgicznych i licznych eksperymentów, nieznanych w dotychczasowej historii Kościoła. Papież Jan Paweł II, wbrew swojej roli depozytariusza Wiary, wcielił się  twórcę innowacyjnych zmian.

Przemiany dokonane w duchu posoborowym, przyczyniły się do najgroźniejszego w historii procesu destrukcji Kościoła. Siły dążące od wieków do zniszczenia Kościoła poprzez Jego wewnętrzną przemianę przystosowującą Go do tego świata, osiągnęły wiele ze swoich celów w ciągu ostatnich 40 lat. Długi pontyfikat papieża Jana Pawła II, sprzyjający na wielu frontach tym siłom, został należycie uhonorowany w dniach śmierci i pogrzebu poprzez medialny globalny przekaz wyreżyserowany przez siły masońskie, a później skumulowany w fanatycznym wezwaniu do Santo Subito.

ZOB. RÓWNIEŻ:

Opracowanie: WWW.BIBULA.COM na podstawie: Eastern Oklahoma Catholic, September 2009 | http://www.dioceseoftulsa.org/eoc/eoc200909.pdf

Skip to content