„Jorge Mario Bergoglio jest pierwszym Jezuitą w historii, który zasiada na tronie Piotrowym, a jednak właśnie w czasie jego pontyfikatu Towarzystwu Jezusowemu grozi zniknięcie z Watykanu” – pisze Sandro Magister – katolicki publicysta, filozof, doktor teologii  – na swoim blogu chiesa.

Jakkolwiek Jezuici cały czas zarządzają jeszcze obserwatorium astronomicznym, to stracili już kierownictwo nad biurem prasowym, siecią radiową i stacjami telewizyjnymi – czyli sercem komunikacji Stolicy Apostolskiej. Przez kilka ostatnich lat ojciec Federico Lombardi zarządzał wszystkimi tymi trzema kluczowymi instytucjami, lecz odbierano mu je jedno po drugim.

Przemiany te są częścią większego planu reorganizacji sposobów kontaktowania się Watykanu ze światem, a Radio Watykańskie jest w centrum tych przemian.

Radio Watykańskie zaczęło się organizować w 1925 roku i od samego swojego początku zostało powierzone Towarzystwu Jezusowemu. Pierwszą audycję nadano 12 lutego 1931 roku, a pierwsze słowa na antenie wypowiedział wielki wynalazca Guglielmo Marconi, współtwórca Radio Vaticana, który zaanonsował przemówienie papieża Piusa XI.

W ciągu niemal 87 lat swego istnienia Radio Watykańskie nadawało do ponad 80 krajów świata, a transmisje międzynarodowe realizowano w ponad 40 językach. Wielkiej zmiany wstecz dokonano w 2012 roku, kiedy to zaprzestano nadawania na falach krótkich i średnich do większej części Europy i do Ameryki. Następca o. Lombardi, ks. prał. Dario Edoardo Viganò chce jak najszybciej zapomnieć o jakimkolwiek nadawaniu na falach krótkich, widząc w tym kosztujące sporo anachroniczne medium. Czy jest to jednak przekonywujący argument, bowiem nawet w dobie internetu jest wiele zapomnianych rejonów świata gdzie technologiczne zmiany nie docierają.

W grudniu br. nastąpi kolejna zmiana w zarządzaniu i w sumie, jak mówi S.Magister: „Radio Watykańskie przestanie istnieć jako jedna całość”. Ks. Viganò w zamian pragnie stworzyć: „zbiorcze, pojedyncze centrum multimedialne produkcji tekstów, obrazów, audiowizualnych audycji i radiowych podkastów, w wielu jezykach”, a jednostka ta ma ma być zarządzana nie jak dotychczas przez dyrektora – dzisiaj ks. Viganò – lecz przez „grupę dziennikarzy”.

Jak pisze S. Magister, Franciszek wydaje się celować właśnie w tym kierunku, zawiązując jakieś dziwne układy z największymi korporacjami świata. Można domyślać się tego z selekcji przyjętych na audiencjach gości, bowiem tylko w tym roku przyjął on magnatów z Apple, Google, Instagram, Facebook i Vodafone. W grudniu szykują się audiencje przedstawicieli Fortune i Time Warner. Mają oni – jak pisze S.Magister – promować wraz z Watykanem i takimi korporacjami, jak IBM, McKinsey, Siemens czy WPP, „Nową Społeczną Umowę” (New Social Compact), wspierając biednych i uchodźców na świecie.

Podobną rekonstrukcję jak Radio Watykańskie, czeka w niedalekiej przyszłości watykański dziennik L’Osservatore Romano, który ma zostać przekształcony w minimalistyczne pismo dla kręgów hierachii kościelnej i dostępne jedynie w kioskach watykańskich, zaś większe artykuły mają się ukazywać w odchudzonej wersji tygodnikowej, wzorując się na wydawanych dzisiaj wersjach językowych.

W tej walce wewnętrznej dziennik watykański przyciągnął na swoją stronę wpływowego kardynała Pietro Parolin, b. Sekretarza Stanu, jednak – jak uważa S. Magister – losy dziennika w tej postaci jaką znamy, są i tak już przesądzone.