Biskup szwajcarskiego Chur, Vitus Huonder, opublikował oświadczenie, w którym tłumaczy się ze swojego wykładu wygłoszonego 31. lipca w niemieckiej Fuldzie, gdzie cytował starotestamentalne prawdy dotyczące homoseksualizmu.
Wystąpienie to zostało uznane za „nienawistne” i podżegające do przemocy wobec homoseksualistów przez szereg organizacji, zwłaszcza szwajcarski homoseksualny „Różowy Krzyż”,. Biskup wskazał, że starotestamentalny opis aktów jednopłciowych jako „obrzydliwych” w oczach Boga oraz nakaz karania ich śmiercią wystarczają, by nadać kierunek współczesnej katolickiej odpowiedzi na zagadnienie homoseksualizmu.
„Wybrane cytaty nie są wyrazem moich poglądów, ale raczej mojego przekonania, że w ramach refleksji teologicznej nie można przemilczeć żadnych tekstów Pisma Świętego, nawet, jeżeli we współczesnym kontekście powodują trudności” – napisał biskup.
„Stworzyłem 22-stronicowy tekst, z 16. obszernymi przypisami, odwołaniem do literatury i z powoływaniem się na źródła. Łącznie szczegółowo cytowałem 11 tekstów ze Starego i Nowego Testamentu i krótko je objaśniałem” – przypomina hierarcha. Dodaje, że w swoim wykładzie nie chciał po prostu cenzurować Starego Testamentu, dlatego cytował także z Księgi Kapłańskiej (18,22 oraz 20,13).
Bp Huonder pisze, że wokół homoseksualizmu toczy się dziś w Kościele żywa dyskusja. Wyrazem tego jest między innymi zapis o „duszpasterskim przewrocie” zawarty w dokumencie przygotowawczym do nadchodzącego synodu biskupów. Hierarcha tłumaczy, że mówiąc, iż oba cytaty z Księgi Kapłańskiej wystarczą, by dać katolicką odpowiedź na zagadnienie homoseksualizmu, odwoływał się właśnie do wewnątrzkościelnej debaty. Odwołanie to w kontekście pozakościelnym jest niezrozumiałe i staje się rzeczywiście „bardzo nieszczęśliwe”.
„Nie chciałem przez to powiedzieć, że te cytaty biblijne są dla Kościoła wskazówką w tym, jak traktować [homoseksualistów], w tym sensie, że jako chrześcijanie powinniśmy z przekonaniem kierować się tymi passusami. Chciałem pokazać, że w Księdze Kapłańskiej znajduje się radykalne odrzucenie aktywności homoseksualnej, a my jako chrześcijanie, musimy być tego świadomi” – tłumaczy hierarcha. Dodaje, że jeżeli rzeczywiście chce mówić się w Kościele o „przewrocie” duszpasterskim, to trzeba podjąć rzeczową refleksję także nad Starym Testamentem, a nie tylko Nowym.
Biskup pisze następnie, że dopiero po takiej teologicznej refleksji można pójść dalej i wskazać, że ludzi – także homoseksualistów – wiara musi wyzwolić z upadłego stanu natury i przywrócić ich do życia jako dzieci światła. I takie właśnie rozumowanie przeprowadził podczas swojego wykładu w Fuldzie.
„Było dla mnie jasne, że kościelna praktyka przynosi zawsze pomoc ku życiu, a nie śmierć. Kościelna praktyka polega na współczuciu i takcie, a nie odrzuceniu. Odpowiada to także Katechizmowi Kościoła Katolickiego (2357 – 2359), który cytowałem w tym kontekście w 10. przypisie” – pisze hierarcha.
Dodaje, że w żadnej mierze nie chciał wzywać do mordowania homoseksualistów. Zdawało mu się, że jest dla wszystkich oczywiste, iż Stary Testament trzeba interpretować w świetle słów Chrystusa. Biskup pisze też, że istnieje fundamentalne rozróżnienie pomiędzy teologiczną oceną danego ludzkiego czynu, a duszpasterską praktyką Kościoła. Na tym gruncie jego uwagi o homoseksualizmie stają się zupełnie jasne i w pełni zgodne z nauczaniem Kościoła katolickiego.
Na koniec biskup przeprasza wszystkich, którzy poczuli się urażeni jego wykładem. Prosi też wszystkich kapłanów, biskupów oraz Ojca Świętego Franciszka o modlitwę za synod, tak, by dzięki Duchowi Świętemu doszło do rzeczywistego „otwarcia”, tak, by Kościół „mógł w zgodny z wiarą sposób odpowiedzieć na nowe, trudne problemy”.
Pach
Źródło: bistum-chur.ch