tako rzecze znany watykanista Sandro Magister cytując z autobiografii ks. Ludwika Bouyera:
…to właśnie Bouyer musiał na cito naprawić spaprane formuły nowej II Modlitwy Eucharystycznej, z której Bugnini chciał nawet usunąć „Sanctus”. I to on musiał napisać od nowa tekst nowej Modlitwy czytany dzisiaj podczas Mszy świętych, w jeden wieczór, przy restauracyjnym stole w jednej z knajp Zatybrza, wraz z liturgistą, benedyktynem Bernardem Botte, w dodatku dręczony myślami, że termin goni i nastęnego dnia rano musi oddać gotowy tekst…
zamiast komentarza redakcji:
…Ce qui s’est passé après le Concile signifie tout autre chose : à la place de la liturgie fruit d’un développement continu, on a mis une liturgie fabriquée. On est sorti du processus vivant de croissance et de devenir pour entrer dans la fabrication. On n’a plus voulu continuer le devenir et la maturation organiques du vivant à travers les siècles, et on les a remplacés ”” à la manière de la production technique ”” par une fabrication, produit banal de l’instant.
…To, co zaszło po Soborze, jest czymś zupełnie innym – w miejsce liturgii będącej owocem ciągłego rozwoju, wstawiono liturgię sfabrykowaną. Odeszło się od żywego procesu przemiany oraz wzrostu i zastąpiono go wytwarzaniem. Nie chciano kontynuować owej wielowiekowej, żywej przemiany i organicznego dojrzewania, natomiast, zupełnie jak przy produkcji przemysłowej, zastąpiono je fabrykatem, banalnym wytworem chwili…
Józef kard. Ratzinger, wstęp do francuskiego wydania książki La Réforme liturgique en question (Ostatnia reforma liturgii, niem. Die Reform der Römischen Liturgie) ks. Klausa Gambera, wyd. Editions Sainte-Madeleine. Le Barroux, 1992.
Napisał Dextimus dnia 27.9.14