I uczyni, że wszyscy mali i wielcy, bogaci i ubodzy, i wolni, i niewolnicy mieli cechę na prawej ręce swojej abo na czołach swoich.
A iżby żaden nie mógł kupić ani sprzedać, jedno który ma cechę abo imię bestyjej, abo liczbę imienia jej.
Apokalipsa Św. Jana 13, 16-17) Biblia w tłum. Ks. Jakuba Wujka
W ciekawym wywiadzie zatytułowanym Kościół Ekologizmu, dziennikarz Tucker Carlson wydobył na światło dzienne sprzeczność, która być może umknęła uwadze wielu osób, ale którą uważam za niezwykle odkrywczą.
Tucker przypomina, że pomimo tego, że konstytucja amerykańska zakazuje jakiejkolwiek religii państwowej, od pewnego czasu rządząca partia demokratyczna narzuca narodowi amerykańskiemu kult globalistyczny, z jego zieloną agendą, dogmatami „wokizmu”, potępieniami i kulturą unieważnienia, z jego kapłanami Światowej Organizacji Zdrowia, prorokami Światowego Forum Ekonomicznego. Jest religią wszechogarniającą pod każdym względem nie tylko życie praktykujących ją jednostek, ale także życie państwa, które publicznie ją wyznaje, dostosowuje do niej prawa i wyroki, organizuje wokół niej edukację i każde działanie rządu.
Jej wyznawcy domagają się, by wszyscy obywatele zachowywali się zgodnie z moralnością Nowego Porządku Świata, przyjmując bezkrytycznie – i z postawą nabożnego uniżenia wobec autorytetu religijnego – doktrynę zdefiniowaną ex cathedra przez Sanhedryn w Davos.
Od obywateli wymaga się już nie tylko poparcia dla narzucanej przez rządy polityki zdrowotnej, gospodarczej czy społecznej, ale udzielenia ślepej i irracjonalnej zgody, która wykracza daleko poza wiarę. Dlatego nie wolno krytykować psycho-pandemii, kampanii szczepień, kontestować rzekomych zagrożeń klimatycznych, sprzeciwiać się prowokacjom NATO wobec Federacji Rosyjskiej w związku z kryzysem ukraińskim, domagać się śledztwa w sprawie laptopa Huntera Bidena i oszustw wyborczych, które uniemożliwiły prezydentowi Trumpowi pozostanie w Białym Domu, czy też protestować gdy dzieci są demoralizowane zwyrodnialstwem LGBTQ.
Po trzech latach szaleństwa niezrozumiałego dla racjonalnego umysłu, ale całkowicie zrozumiałego w perspektywie ślepego fideizmu, jedna z amerykańskich klinik zaproponowała, by zwrócić się do pacjentów o rezygnację ze znieczulenia, by w ten sposób zmniejszyć „ślad węglowy” i tym samym „uratować planetę”.
Propozycja ta nie powinna być zatem odczytywana jako groteskowy pretekst do zmniejszenia kosztów szpitala ze szkodą dla pacjentów, ale jako akt religijny, pokuta, którą należy przyjąć z ochotą, akt etycznie uzasadniony. Pokutny charakter tej operacji jest niezbędny dla przymusowego nawracania mas, ponieważ równoważy absurd sytuacji, jest nagrodą w postaci przyszłego dobra. Zakładając maskę (która jest bezużyteczna), obywatel/wierny nowej religii, dokonuje gestu oddania się, „ofiaruje” się sacrum (państwu? wspólnocie?). Oddanie to potwierdzone jest publicznym aktem szczepienia, które stanowi swoisty „chrzest” w globalistycznej wierze, inicjację w sekcie.
Arcykapłani tej religii doszli nawet do punktu, w którym mówią o złożeniu ofiary z człowieka drogą aborcji i eutanazji. Poświęcenie takie jest konieczne dla dobra wspólnego; aby zapobiec przeludnieniu planety, odciążenia budżetu ochrony zdrowia i ubezpieczeń społecznych. Nawet okaleczenia, którym poddawane są osoby wyznające doktrynę gender, oraz pozbawienie zdolności rozrodczych wywołane homoseksualizmem nie są niczym innym jak formami poświęcenia i unieszkodliwienia samego siebie: swojego ciała, swojego zdrowia, a także samego życia (otrzymanie np. eksperymentalnej terapii genowej, która jest ewidentnie niebezpieczna i często śmiertelna).
Przyjęcie globalizmu nie jest dobrowolne: jest to religia państwowa, a państwo zaledwie „toleruje” niepraktykujących tę religię w takim stopniu, w jakim ich obecność nie przeszkadza społeczeństwu w sprawowaniu tego kultu. Państwo, które zakłada, że jest uprawnione „etyczne” do narzucania obywatelom tego, co stanowi niepodważalne wyższe „dobro”, zobowiązuje również dysydentów do wykonywania podstawowych aktów „moralności globalistycznej”, karząc ich, jeśli nie dostosują się do jej nakazów.
Jedzenie owadów, a nie mięsa, wstrzykiwanie preparatów zamiast praktykowania zdrowego życia; stosowanie elektryczności zamiast benzyny; wyrzekanie się własności prywatnej i swobody poruszania się; akceptacja kontroli i ograniczeń podstawowych praw; akceptowanie najgorszych dewiacji moralnych i seksualnych w imię wolności; wyrzekanie się rodziny, aby żyć w izolacji, nie dziedziczenie niczego z przeszłości i nie przekazywanie niczego potomnym; wymazywanie swojej tożsamości w imię poprawności politycznej; wypieranie się wiary chrześcijańskiej, aby przyjąć zabobon; uzależnianie swojej pracy i swojego utrzymania od przestrzegania absurdalnych zasad…
Tak. Są to wszystko elementy, które mają stać się częścią codziennego życia jednostki, życia opartego na modelu ideologicznym, którego nikt nie chce i o który nikt nie prosił, a który uzasadnia swoje istnienie jedynie straszakiem w postaci nieudowodnionej i niepotwierdzonej apokalipsy ekologicznej. To narusza nie tylko tak bardzo wychwalaną wolność religijną, na której opiera się to społeczeństwo, ale chce nas doprowadzić krok po kroku, do punktu, w którym ten kult stanie się jedynym dozwolonym.
„Kościół ekologiczny”, choć określa siebie jako inkluzywny, nie toleruje odmienności i nie akceptuje dyskusji z tymi, którzy kwestionują jego dyktat. Ci, którzy nie akceptują anty-ewangelii z Davos są ipso facto heretykami i dlatego muszą być karani, ekskomunikowani, eliminowani ze społeczeństwa i uznani za wrogów publicznych. Muszą być reedukowani siłą, zarówno poprzez nieustanny łomot w mediach, jak i poprzez społeczną stygmatyzację i wymuszanie przyzwolenia, począwszy od „świadomej” zgody na poddanie się wbrew swojej woli obowiązkowi szczepień, a skończywszy na szaleństwie tzw. „miasta 15 minutowego”, które jest zresztą szczegółowo opisane w punktach programowych Agendy 2030 (które są kanonami dogmatycznymi ).
Problem z tym zjawiskiem masowego zabobonu polega na tym, że ta państwowa religia nie została narzucona de facto tylko w Stanach Zjednoczonych Ameryki, ale rozprzestrzeniła się na wszystkie państwa świata zachodniego, których przywódcy zostali nawróceni na globalistyczne „Słowo” przez wielkiego apostoła Wielkiego Resetu, Klausa Schwaba, tego samozwańczego „papieża”, który w związku z tym posiada nieomylny i niepodważalny autorytet.
Tak jak w Annuario Pontificio możemy przeczytać listę kardynałów, biskupów i prałatów Kurii Rzymskiej i diecezji rozsianych po całym świecie, tak na stronie internetowej Światowego Forum Ekonomicznego znajdujemy listę „prałatów” globalizmu, od Justina Trudeau do Emmanuela Macrona. Dowiadujemy się tam, że nie tylko prezydenci i premierzy wielu państw należą do tego „kościoła”, ale także liczni urzędnicy, szefowie międzynarodowych organów i wielkich międzynarodowych korporacji, oraz przedstawiciele mediów.
Należy do nich także dodać „kaznodziejów” i „misjonarzy”, którzy pracują na rzecz szerzenia globalistycznej wiary: aktorów, piosenkarzy, influencerów, sportowców, intelektualistów, lekarzy, nauczycieli. Jest to bardzo potężna, świetnie zorganizowana sieć, rozpowszechniona nie tylko na szczytach instytucji, ale także na uniwersytetach i w sądach, w firmach i szpitalach, we władzach samorządowych, w stowarzyszeniach kulturalnych i sportowych. Nie sposób uciec przed tą indoktrynacją nawet w prowincjonalnej szkole podstawowej czy w małej wiejskiej społeczności.
Niepokojące jest to, że w gronie konwertytów na uniwersalną religię możemy doliczyć się także przedstawicieli światowych religii, a wśród nich nawet Jorge Mario Bergoglio – którego katolicy uważają za głowę Kościoła rzymskiego, co demonstruje całą ich tchórzliwość.
Apostazja hierarchii katolickiej doszła do punktu czczenia bożka Pachamamy, „matki Ziemi”, demonicznej personifikacji ekumenicznego, „inkluzywnego i zrównoważonego” „amazońskiego” globalizmu. Ale czy to nie sam John Podesta opowiadał się za nadejściem „wiosny Kościoła”, która zastąpiłaby doktrynę Kościoła, mglistym ekologicznym sentymentalizmem? Znalazło to szybką realizację w skoordynowanej akcji, która doprowadziła do rezygnacji Benedykta XVI i wyboru Bergoglio?
To, czego jesteśmy świadkami, to nic innego jak odwrotne zastosowanie procesu, który doprowadził do rozprzestrzenienia się chrześcijaństwa w Cesarstwie Rzymskim, a następnie na całym świecie. Jest to swoista zemsta barbarzyństwa i pogaństwa na Wierze Chrystusa. To co w IV wieku próbował zrobić Julian Apostata, czyli przywrócić kult pogańskich bogów, dziś jest gorliwie realizowane przez nowych apostatów. Wszystkich ich łączy „święty zapał”, która czyni ich zarówno niebezpiecznymi, jak i przekonanymi o możliwości powodzenia ich zamiarów ze względu na nieskończone środki, jakimi dysponują.
W istocie, religia ta jest niczym innym, jak współczesnym wcieleniem kultu Lucyfera. Niedawny szatański występ na rozdaniu nagród Grammy, sponsorowany przez firmę Pfizer, jest tylko najnowszym potwierdzeniem przynależności tego środowiska do piekielnego świata, który do tej pory był przemilczany, ponieważ wciąż uważano go za zbyt straszny do opisania. Nie jest już tajemnicą, że ideolodzy myśli globalistycznej są zdecydowanie antychrześcijańscy i antyklerykalni, wrogo nastawieni do moralności chrześcijańskiej, ostentacyjnie przeciwni cywilizacji i kulturze, którą Ewangelia ukształtowała w ciągu dwóch tysięcy lat historii.
Mało tego: niegasnącą nienawiść do życia i do wszystkiego, co jest dziełem Stwórcy – od człowieka po przyrodę – ujawnia próba (prawie udana, choć obłąkańcza) manipulowania porządkiem Stworzenia, modyfikowania roślin i zwierząt, zmiany ludzkiego DNA poprzez ingerencje bio-inżynieryjne, pozbawienia człowieka jego indywidualności i wolnej woli, uczynienia go sterowalnym poprzez transhumanizm. Na dnie tego wszystkiego spoczywa nienawiść do Boga i zazdrość o nadprzyrodzony los, który On zarezerwował dla ludzi odkupując ich od grzechu Ofiarą Krzyżową swojego Syna.
Ta szatańska nienawiść wyraża się w determinacji uniemożliwiającej chrześcijanom praktykowanie ich religii, by nie widzieli, że jej zasady nie są respektowane, by uniemożliwić im swój wkład w społeczeństwo, a ostatecznie, by ich skłonić do czynienia zła, a przynajmniej uniemożliwić im czynienie dobra, a tym bardziej jego szerzenie. Jeśli nawet im się to udaje, to robi się wszystko aby zniekształcić ich pierwotne motywacje (miłość Boga i bliźniego) poprzez wypaczanie tych motywacji, żałosnymi celami filantropijnymi lub ekologicznymi.
Wszystkie nakazy religii globalistów są podrobioną wersją Dziesięciu Przykazań, ich groteskowym i obscenicznym odwróceniem. W praktyce stosują te same środki, które Kościół wykorzystywał do ewangelizacji, ale nie robią tego w celu zbawienia dusz i poddania ich Prawu Bożemu, ale w celu poddania ich tyranii diabła, pod inkwizycyjną kontrolą anty-kościoła szatana. W tym celu, amerykańskie służby specjalne zwracając się przeciwko wiernym Tradycji Katolickiej, przyznając tym samym istnienie wrogości pomiędzy potomstwem Niewiasty a potomstwem węża (Rdz 3, 15). Jest to rzeczywistość teologiczna, w którą wierzą przede wszystkim wrogowie Boga, a jednym ze znaków czasów ostatecznych jest zniesienie Świętej Ofiary i obecność obrzydliwości spustoszenia w świątyni (Dn 9: 27).
Próby stłumienia lub ograniczenia tradycyjnej Mszy Św. jednoczą głęboki Kościół i głębokie państwo, ujawniając lucyferyczny charakter ich obu. Jedni i drudzy dobrze wiedzą, jakie są nieskończone łaski, które wylewają się na Kościół i na świat poprzez tę Mszę, i chcą zapobiec udzielaniu tych łask, aby nie przeszkadzały one w realizacji ich planów. Sami nam to pokazują: nasza walka nie jest tylko przeciwko stworzeniom z ciała i krwi (Ef 6, 12).
Spostrzeżenie jakiego dokonał Tucker Carlson podkreśla oszustwo, któremu jesteśmy poddawani codziennie przez naszych władców.
Narzucenie świeckości państwa służyło wyeliminowaniu obecności prawdziwego Boga z instytucji, podczas gdy praktyczne narzucenie globalistycznej religii służy wprowadzeniu szatana do instytucji, w celu ustanowienia upiornego Nowego Porządku Świata, w którym Antychryst, w swoim szalonym delirium, będzie twierdził, że jest czczony jako bóg, aby zastąpić Naszego Pana.
Ostrzeżenia Apokalipsy nabierają tym większej precyzji, im bardziej postępuje plan poddania wszystkich ludzi kontroli, która uniemożliwia jakąkolwiek możliwość nieposłuszeństwa i oporu. Dopiero teraz rozumiemy, co to znaczy nie móc kupować i sprzedawać bez zielonej przepustki, która jest niczym innym, jak technologiczną wersją znaku Bestii (Ap 13, 17).
Ale jeśli nie wszyscy są jeszcze gotowi uznać błąd polegający na porzuceniu Chrystusa w imię skorumpowanej i zwodniczej wolności, która kryje w sobie niewypowiedziane zamiary, to wierzę, że jest jeszcze wielu, którzy są gotowi – choćby psychicznie, jeśli nie racjonalnie – przyjąć do wiadomości, że mamy do czynienia z zamachem stanu, za pomocą którego lobby szalonych fanatyków przejęło władzę w Stanach Zjednoczonych i na świecie i że są oni zdecydowani na każdy, nawet najbardziej lekkomyślny ruch, aby władzę utrzymać.
Dzięki zrządzeniu Opatrzności, sekularyzm państwa – który sam w sobie obraża Boga, ponieważ odmawia Mu publicznego kultu, do którego ma prawo – mógłby być argumentem, dzięki któremu można by położyć kres zbrodniczemu projektowi Wielkiego Resetu. Jeśli Amerykanie – a wraz z nimi narody całego świata – będą w stanie zbuntować się przeciwko temu przymusowemu nawróceniu, żądając, by ich przedstawiciele sprawujący władzę byli odpowiedzialni przed nimi, a nie przed przywódcami globalistycznego Sanhedrynu, być może uda się powstrzymać ten wyścig ku przepaści.
Taki akt wymaga świadomości, że będzie to tylko pierwsza faza procesu wyzwolenia się z tego piekielnego kręgu, po której musi nastąpić przywrócenie zasad moralnych właściwych chrześcijaństwu, które stanowią fundament cywilizacji zachodniej i najskuteczniejszą obronę przed barbarzyństwem i neo-pogaństwem.
Zbyt długo obywatele i wierni biernie znosili decyzje swoich przywódców politycznych i religijnych w obliczu dowodów ich zdrady. Szacunek dla władzy opiera się na uznaniu faktu „teologicznego”, to znaczy panowania Jezusa Chrystusa nad jednostkami, państwami i Kościołem.
Jeśli osoby sprawujące władzę w państwie i Kościele działają przeciwko obywatelom i wiernym, to ich władza jest uzurpowana, a autorytet nieważny. Nie zapominajmy, że rządzący nie są właścicielami państwa i panami obywateli, tak jak papież i biskupi nie są właścicielami Kościoła i panami wiernych. Jeśli nie chcą być dla nas jak ojcowie; jeśli nie chcą naszego dobra i rzeczywiście robią wszystko, by nas zepsuć w ciele i duchu, to czas ich wypędzić ze stanowisk i przymusić do odpowiedzialności za ich zdradę, ich zbrodnie i ich skandaliczne kłamstwa.
+ Carlo Maria Viganò, Arcybiskup
16 lutego 2023
Tłum. Sławomir Soja
Źródło: The Remnant (February 17, 2023) – „THE STATE RELIGION: Some Observations on the Globalist Cult”