Oświadczenie „O rozwoju amerykańskiej broni biologicznej na Ukrainie” przygotowane przez rosyjskie Ministerstwo Obrony
Po 2014 roku na terytorium Ukrainy została rozmieszczona sieć ponad 30 laboratoriów biologicznych zajmujących się badaniami nad chorobami śmiertelnymi, w szczególności niezwykle groźnymi patogenami i wirusami, przy wsparciu finansowym i organizacyjnym Stanów Zjednoczonych. Prace prowadzono na zlecenie Departamentu Obrony USA ds. Redukcji Zagrożeń Obronnych (DTRA).
Działalność badawcza obejmowała trzy główne obszary:
– Według Pentagonu sytuacja biologiczna była monitorowana na rzekomych obszarach rozmieszczenia kontyngentów wojskowych państw członkowskich NATO.
– Na bieżąco prowadzono zbiórkę i eksport do Stanów Zjednoczonych szczepów niebezpiecznych mikroorganizmów.
– Przeprowadzono prace badawcze w celu zbadania potencjalnych środków broni biologicznej, specyficznych dla danego regionu, które mają naturalne ogniska i mogą być przenoszone na ludzi.
Podczas operacji specjalnej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej lojalni wobec państwa i patriotyczni pracownicy tych laboratoriów przekazali stronie rosyjskiej dokumenty pokazujące, jak Amerykanie pospiesznie zatarli ślady po wojskowym programie biologicznym na Ukrainie, finansowanym przez Ministerstwo Obrony Stanów Zjednoczonych. W związku z tym okazało się, że od 24 lutego br. Ministerstwo Zdrowia Ukrainy wydało nakaz całkowitego zniszczenia bioodczynników w laboratoriach. Fakt ten potwierdza, że Waszyngton i Kijów poważnie obawiały się, aby rosyjscy eksperci nie uzyskali niepodważalnych dowodów praktycznych prac mających na celu nasilenie patogennych właściwości drobnoustrojów metodami biologii syntetycznej. To z kolei ujawniłoby systematyczne łamanie przez Ukrainę i Stany Zjednoczone Międzynarodowej konwencji o zakazie broni biologicznej i toksycznej, o czym wielokrotnie informowała Moskwa.
W związku z tym projekt o nazwie kodowej UP-4 cieszy się dużym zainteresowaniem. Celem tego badania była identyfikacja najgroźniejszych dla człowieka chorób ptaków, które mają największy potencjał destabilizacji sytuacji epidemiologicznej w danym regionie w bardzo krótkim czasie. Kolejnym zadaniem było zbadanie szlaków migracyjnych ptaków w celu określenia tych, które przecinają terytorium Rosji i w mniejszym stopniu wpływają na kraje europejskie. Na korzyść tej wersji przemawia m.in. celowe chwytanie ptaków na terytorium Rosji z późniejszym transportem na terytorium Ukrainy i śledzeniem ich trasy powrotnej. Ponadto w trakcie działania naukowcy zidentyfikowali miejsca o największej koncentracji ptaków, w których możliwe byłoby zarażenie całego stada szczególnie niebezpiecznym patogenem.
Przeprowadzenie takich badań może wskazywać, że amerykańscy i ukraińscy biolodzy wojskowi zamierzali wykorzystać ptaki jako środek transportu broni masowego rażenia. Takie podejście jest jedną z najbardziej lekkomyślnych, nieludzkich i wysoce nieodpowiedzialnych metod prowadzenia wojny. Rzeczywiście, wystrzeliwując taką „żywą broń”, jej twórcy nieuchronnie straciliby nad nią kontrolę i za kilka dni epidemia mogłaby nie tylko rozprzestrzenić się w przestrzeni postsowieckiej, ale także uderzyć w Europę Zachodnią. Szczególny niepokój budzi fakt, że eksperymenty podobne do projektu UP-4 trwają w pobliżu gęsto zaludnionych obszarów krajów europejskich uważanych za sojuszników Stanów Zjednoczonych, których bezpieczeństwo jest jednak wyraźnie pomijane przez amerykańskich „partnerów”.
Z innych dokumentów uzyskanych przez Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej wynika, że ukraińscy naukowcy regularnie przekazywali próbki biomateriałów zainteresowanym osobom i organizacjom z zagranicy. W przesłanych próbkach znajdują się nie tylko nosiciele chorób (pchły itp.), ale także surowica krwi przedstawicieli słowiańskiej grupy etnicznej. Fakt ten wskazuje, że specjaliści z amerykańskich laboratoriów biologicznych na Ukrainie przeprowadzili badanie wpływu patogenów na człowieka z uwzględnieniem czynników rasowych i etnicznych. Może to wskazywać na zainteresowanie Pentagonu opracowaniem selektywnej broni biologicznej wymierzonej w określone grupy etniczne (broń „etniczna”).
Ponadto dokumenty potwierdzają, że Niemcy realizują na Ukrainie swój wojskowo-biologiczny program. Celem jest zbadanie możliwości wystąpienia śmiertelnych chorób, takich jak gorączka krwotoczna krymsko-kongijska, w warunkach w Europie Wschodniej.
Dlatego w ramach tej pracy współpracował niemiecki Instytut Medycyny Tropikalnej B.Nochta”
Źródła: Ambasciata della Federazione Russa in Italia e San Marino „Non-paper «Sullo sviluppo delle armi biologiche USA in Ucraina» preparato dal Ministero della Difesa della Russia” oraz
Uczta Baltazara – „UP-4: Planowano rozwalić Rosję migracjami zakażonych ptaków; na terenie Ukrainy realizowany był również niemiecki, wojskowy program biologiczny”
P-781: 1,6 mln USD od USA dla Charkowa na badania nad koronawirusem nietoperza zanim jeszcze pojawił się SARS-2
(…) W szczególności rosyjskie wojsko przeanalizowało dokumenty odnoszące się do projektu P-781 dotyczącego przenoszenia chorób na ludzi przez nietoperze, które zostały zakażone w laboratorium w Charkowie – we współpracy ze specjalistami z amerykańskiego centrum “Richard Lugar” w Tbilisi (Ukraina otrzymała na ten projekt największą część dofinansowania w wysokości 1,6 mln USD.)
Badania nad nietoperzami prowadzone były co najmniej od roku 2009 – w ramach projektów P-382, P-444 i P-568, a jednym z ich kuratorów była szefowa DTRA (Defense Threat Reduction Agency) z Ambasady USA w Kijowie – Joanna Wintrall.
Wyizolowano sześć rodzin wirusów (w tym koronawirusy) i trzy rodzaje bakterii chorobotwórczych (wywołujące dżumę, brucelozę i leptospirozę), które były odporne na leki i szybko przenosiły się ze zwierząt na ludzi. Badania przeprowadzono na obywatelach Ukrainy bez ich wiedzy, w wyniku czego 5 000 próbek surowicy i 773 próbki biologiczne pobrane od tychże obywateli przekazano do laboratoriów w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Gruzji.
Kiedy zlikwidowano laboratorium weterynaryjne w Chlebodarsku, które współdziałało z instytutem “Mečnikov” w Odessie (badania nad dżumą, wąglikiem, cholerą, tularemią i arbowirusami) – próbując zatrzeć ślady odpadów biologicznych – wywieziono je 120 km dalej w kierunku granicy zachodniej, tj. w okolice Tarutino i Berezino. (…)