Z ostatniej chwili: Rosja i Białoruś gromadzą siły, a Ukraina atakuje Donbas.
Zdumiewające: Przeszkoleni i uzbrojeni przez USA Ukraińcy atakują Rosjan z Donbasu, a Kreml uważa, że odpowiedzią na to są negocjacje. Wygląda na to, że Rosja ma taką niechęć do użycia siły, że dzięki temu zostanie wciągnięta w wielką wojnę.
Jens Stoltenberg, odpowiedzialny przed Waszyngtonem, sekretarz generalny NATO, oświadczył dziś (19 lutego) na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa, że „jeśli celem Kremla jest mniej NATO na swoich granicach, to w odpowiedzi dostanie tylko więcej NATO”. Powiedział on, że NATO wzmacnia swoje siły „w całym sojuszu”, to znaczy w krajach NATO graniczących z Rosją. https://www.rt.com/russia/549979-nato-chief-reply-russia/
Jest to niezwykle agresywna odpowiedź na obawy Rosji dotyczące baz rakietowych NATO umieszczonych na jej granicach. Mówiąc szczerze, Stoltenberg zaprasza Rosję do ataku, zanim jeszcze nie znajdzie się ona w obliczu większej liczby baz rakietowych przy swoich granicach.
Jakby tego było mało, a Rosja jest już wystarczająco zaniepokojona niechęcią Zachodu do przestrzegania jakichkolwiek porozumień, traktatów i prawa międzynarodowego, prezydent Ukrainy oświadczył dziś na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa, że Ukraina jest o krok od wyrzeczenia się Memorandum Budapesztańskiego, w którym Ukraina zgodziła się powstrzymać od posiadania broni jądrowej w zamian za swoją niezależność od Rosji. Ponieważ Ukraina już złamała porozumienie mińskie, nie ma powodu, aby Ukraina trzymała się Memorandum Budapeszteńskiego. https://www.rt.com/russia/549994-ukraine-threatens-renounce-memorandum/
Wygląda to mniej więcej tak: Rosja zwraca się do USA i NATO i mówi szczerze: „Wprawiacie nas w zakłopotanie, umieszczając bazy rakietowe na naszych granicach i planując przyłączenie Ukrainy do NATO. To nie jest coś, co możemy zaakceptować. Oto nasza propozycja dla zapewnienia wzajemnego bezpieczeństwa”. A odpowiedzią jest większa ekspansja militarna NATO i rozwijanie przez Ukrainę broni jądrowej.
Nigdy nie było mowy o jakimkolwiek sukcesie rosyjskich negocjacji z Ukrainą, ponieważ Ukraina nie jest suwerennym krajem i nie może podejmować własnych decyzji. Ukraina jest pionkiem Waszyngtonu wykorzystywanym do sprawiania kłopotów Rosji. Rosja sprowadziła ten los na siebie, stojąc z boku, podczas gdy Waszyngton obalił rząd Ukrainy i zainstalował tam marionetkę Waszyngtonu. Biden, Blinken, Stoltenberg i reszta ekipy dali jasno do zrozumienia, że zamierzają ograniczać bezpieczeństwo Rosji. Zachód uważa, że jest to pozbawione ryzyka, ponieważ wszystko, co zrobią Rosjanie, to narzekania i prośby o dalsze negocjacje. Rosję poddana została samoniszczącemu procesowi odpowiadania na zarzuty Waszyngtonu.
Być może Biden, Blinken i Stoltenberg mają rację. Ale z drugiej strony, co byście zrobili, gdybyście byli rządem ogromnego kraju sprzymierzonego z Chinami i posiadali środki militarne, które są w stanie zmiażdżyć każdą siłę, którą dysponuje NATO, jak mokrą papierową torbę? Czy siedzielibyście, tracąc czas i energię na negocjacje, które tylko pogarszają sytuację, podczas gdy wasi wrogowie rozbudowują swoje siły na waszych granicach, a Ukraina zdobywa broń jądrową?
Bylibyście głupcami!
Nie wiem, czego nauczył się Putin. Wiem natomiast, że poprzednie rządy rosyjskie i radzieckie miały rację, zdając sobie sprawę, że bezpieczeństwo Rosji wymaga buforów. Istnieją istotne powody, dla których Ukraina, Białoruś, Gruzja i Azja Środkowa były integralnymi częściami Rosji i Związku Radzieckiego. Rząd radziecki utworzył Układ Warszawski (kraje Europy Wschodniej) jako bufor przed NATO, które zostało utworzone jako pierwsze. Słaby rząd Jelcyna, zgadzając się na pozbawienie Rosji jej buforów, spowodował utratę bezpieczeństwa, co Putin próbował rozwiązać pokojowo.
Biden, Blinken, Stoltenberg i spółka. dali jasno do zrozumienia, że nie będzie żadnego pokojowego rozwiązania poza zaakceptowaniem przez Kreml hegemonii Waszyngtonu. Jak pisałem od lat, Rosja ma do wyboru: poddać się lub walczyć.
Nadal uważam, że pokój jest możliwy do osiągnięcia, ale czas na rozsądną demonstrację rosyjskiej siły. Zachód musi zrozumieć, że Rosja mówi serio, gdy mówi, że ma dość.
Co byłoby przykładem rozsądnej siły? Być może to:
– Kreml akceptuje głosowanie Rosjan z Donbasu, aby powrócić do Rosji, podobnie jak Krym. To zakończyłoby przemoc na Ukrainie, bo nawet ukraińscy neonaziści nie są na tyle głupi, by atakować Rosję.
– Amerykańskie bazy rakietowe w Polsce i Rumunii zostaną usunięte lub usunie je Rosja.
– Nie będzie dalszego wzmacniania sił wojskowych NATO w krajach graniczących z Rosją. W przypadku, gdyby takie siły się pojawiły, zostaną zniszczone po przybyciu
Czerwone linie byłyby jasno określone. Jeśli Zachód je przekroczy, to właśnie Zachód będzie odpowiedzialny za wybuch przemocy.
Jeśli nic takiego nie zostanie zrobione, Waszyngton będzie naciskał tak długo, aż Rosja będzie zmuszona podjąć o wiele bardziej drastyczne działania, które przyniosą o wiele większe prawdopodobieństwo wybuchu wojny nuklearnej.
Z negatywnej reakcji Waszyngtonu na żądanie Rosji, aby zająć się jej obawami dotyczącymi bezpieczeństwa, jasno wynika, że negocjacje nie mają sensu. Waszyngton kontroluje zachodnie media, a media te przedstawiają obraz sytuacji w sposób satysfakcjonujący Waszyngton. Więcej negocjacji oznacza tylko więcej rosyjskiej frustracji.
Dodatkowo, Kremlowi trudno jest działać w interesie Rosji z powodu istnienia rosyjskiej piątej kolumny, którą stanowią atlantyccy integryści. Są to wpływowi ludzie i organizacje, którym bardziej zależy na przynależności do Zachodu niż na suwerenności Rosji. Globalizm jest wszędzie, także w rosyjskim rządzie i w rosyjskim establishmencie gospodarczym. Rosyjscy ekonomiści byli indoktrynowani przez swoich zachodnich kolegów, że Rosja potrzebuje wymiany zagranicznej, aby rozwijać rosyjską gospodarkę. W związku z tym uważają, że sprzedaż energii do Europy powinna być rozliczana w dolarach lub euro, co wzmacnia dolara i euro zamiast rubla. Jest to smutna sytuacja, gdy ekonomiści danego kraju zalecają politykę, która wzmacnia walutę wroga zamiast własnej.
Waszyngton polega na atlantyckich integrystach i finansowanych przez Zachód organizacjach pozarządowych, którym rosyjski rząd głupio pozwala działać przeciwko sobie wewnątrz Rosji, co utrudnia Putinowi sprostanie wyzwaniom, które Waszyngton stawia w celu osłabienia i zdestabilizowania Rosji.
Rosja nie może niczego wynegocjować dlatego, że kompleks wojskowy/przemysłowy USA potrzebuje wroga, aby uzasadnić swoją potęgę i budżet oraz z pragnienia Waszyngtonu do światowej hegemonii. To jest rzeczywistość, przed którą stoi Putin.
Putin i Ławrow wciąż próbują opierać się na rozsądku i faktach, ale na Zachodzie rozsądek i fakty straciły już swoje wpływy. Rozum jest „konstruktem białego człowieka”, którego biali jako „systemowi rasiści” używają do uciskania ludzi o odmiennym kolorze skóry. Biologicznie uwarunkowana płeć nie jest już nawet faktem. Mężczyzna może oświadczyć, że jest kobietą, a kobieta może oświadczyć, że jest mężczyzną. Pracodawcy, szkoły, a nawet wojsko muszą akceptować samodeklarację płci niezależnie od faktów, w przeciwnym razie sądy orzekną, że naruszają Ustawę o Prawach Obywatelskich i dyskryminują ze względu na płeć.
Świat zachodni zastąpił rozum i fakty, narracjami. Narracje są oficjalnymi wyjaśnieniami, które bez względu na to, jak bardzo są fałszywe, noszą imprimatur prawdy. Zakwestionowanie ich może zagrażać życiu. Nie strzela się nam jeszcze w tył głowy jak na Łubiance. Zamiast tego ogłasza się nas „domorosłymi terrorystami”, „rosyjskimi agentami”, „agentami dezinformacji”, „wrogami demokracji”. Jesteśmy wykluczani z debaty publicznej, wyrzucani z pracy, odbierane są nam licencje medyczne, jesteśmy aresztowani i konfiskowane jest nasze mienie za protesty przeciwko tej narracji, tak jak to się dzieje obecnie z protestującymi w Kanadzie.
Niezależni naukowcy o najwyższej reputacji udowodnili, że narracja Covida jest błędna, że szczepionki mRNA są bardziej niebezpieczne dla większości ludzi niż sam Covid. Jednak fakty naukowe nie korygują narracji. Zamiast tego, narracja zakazuje faktów.
Jak to możliwe, że Putin i Ławrow spodziewają się, że można negocjować z kulturą, w której rozum i fakty nie istnieją? Dlaczego dalej brną w to szaleństwo? Czy rzeczywistość, z którą mają do czynienia, jest trudniejsza do zrozumienia niż udawany świat negocjacji?
Paul Craig Roberts
Tłum. Sławomir Soja