Kościół katolicki ma obowiązek udzielać sakramentu święceń kobietom – przekonuje profesor Marlis Gielen z Salzburga. Jej opinię nagłaśnia portal Episkopatu Niemiec.

Dla przykładu: przedstawiciele luteranów z organizacji o nazwie „Kościół Szwecji”. Od lewej: „arcybiskup” Anders Wejryd, „arcybiskup” Antje Jackelén, prymaska organizacji „Kościół Szwecji” i „biskup” Michael Morgen

Nauczanie katolickie na temat kapłaństwa kobiet jest jednoznaczne. Św. Jan Paweł II w Ordinatio sacerdotalis wskazał, że Kościół nie ma żadnej władzy udzielania sakramentu święceń kobietom; dodał, że to stwierdzenie papieża z Polski ma być uważane przez jego następców za ostateczne.

Jeszcze w 2018 roku do problemu odniósł się aktualny prefekt Kongregacji Nauki Wiary, kard. Luis Ladaria. Hierarcha napisał na łamach „L’Osservatore Romano”, że nauczanie temat kapłaństwa kobiet zostało definitywnie zamknięte i nie powinno być już dłużej dyskutowane.

Mimo tak jasnego stanowiska Stolicy Apostolskiej biskupi i teologowie w krajach niemieckojęzycznych uważają, że wiedzą lepiej – i czynią coraz większe wysiłki na rzecz przeforsowania swojej koncepcji kapłaństwa kobiet. Temat ten jest otwarcie omawiany na Drodze Synodalnej, a nowy przewodniczący Episkopatu Niemiec, bp Georg Bätzing, „problem kobiet” nazywa największym wyzwaniem Kościoła katolickiego.

Teraz portal niemieckiego Episkopatu, Katholisch.de, opublikował długi artykuł autorstwa profesor biblistyki z Salzburga, Marlis Gielen. Uczona przekonuje, że nie ma żadnych przeciwwskazań dla dopuszczenia kobiet do kapłaństwa.

Według prof. Gielen, kwestia święceń dla kobiet to zarazem kwestia „równouprawnienia” pań w Kościele. Uczona sądzi, że trzeba ją „pozytywnie” rozwiązać, bo tego domagają się nasze czasy.

Salzburska biblistka powołuje się tu zarówno na Drogę Synodalną, jak i na Synod Amazoński, na którym większość biskupów opowiedziała się za „ponownym przedyskutowaniem” kwestii sakramentalnego diakonatu kobiet.

Prof. Gielen zwraca uwagę, że podstawowym argumentem przeciwko wyświęcaniu kobiet jest fakt, iż Jezus Chrystus był mężczyzną, a kapłan reprezentuje naszego Zbawiciela; stąd niemożliwe jest, by sakrament święceń otrzymała kobieta, bo płeć jest zbyt ważnym aspektem człowieczeństwa, by ją po prostu pominąć. Uczona uważa jednak, że należy przeciwstawić takiemu ujęciu sprawy list św. Pawła do Galatów 3,27-28, gdzie czytamy, że po chrzcie nie ma już Żyda ani poganina, niewolnika ani wolnego, mężczyzny ani kobiety, wszyscy są bowiem kimś jednym w Chrystusie.

Prof. Gielen twierdzi, że skoro tak się rzeczy mają, to płeć nie ma w kwestii kapłaństwa żadnego znaczenia. „Odmawianie ochrzczonym kobietom a priori, z powodu ich płci biologicznej, możliwości działania in persona Christi jest niezgodne z tradycją chrzcielną tak, jak przedstawia ją Apostoł Paweł w Ga 3,27” – twierdzi. Tym bardziej, że, przekonuje, wszyscy ochrzczeni i wierzący w Chrystusa są „duchownymi”. Na potwierdzenie tej tezy przytacza niczego o tym niemówiące cytaty z listów św. Pawła; uczona sięga tym samym po czysto protestancką wykładnię powszechnego kapłaństwa, które nie odróżnia go od kapłaństwa urzędowego.

Salzburska profesor przekonuje też, że nie ma żadnego znaczenia fakt, iż Jezus Chrystus powołał na Apostołów wyłącznie mężczyzn. W jej ocenie, Kościół katolicki nie jest tym w żaden sposób związany; jest wręcz jego obowiązkiem dopuszczenia kobiet do kapłaństwa, bo czasy są już zupełnie inne niż w starożytności czy średniowieczu i wymagają nowego ujęcia roli kobiet.

Źródła: Katholisch.de, PCh24.pl

Pach