Aktualizacja strony została wstrzymana

Prymas Belgii celebruje starą Mszę

W pierwszą niedzielę Adwentu, 2 grudnia br., arcybiskup  Leonard André-Mutien , ordynariusz Malines-Brukseli, prymas Belgii, odprawił Mszę św. w formie nadzwyczajnej rytu rzymskiego, na zaproszenie okręgu Belgijskiego Bractwa Kapłańskiego Świętego Piotra (FSSP).

abp Leonard Andre Mutien

Biskup Leonard odprawił starą mszę w kościele Minims (Św. Jana I Stefana) w Brukseli.

Ksiądz biskup rozpoczął swoją homilię przypominając, że każdego czeka śmierć, a życie byłoby nie do zniesienia, gdybyśmy mieli rzeczywiście żyć kilkaset lub kilka tysięcy lat. Pan pozwala nam zrozumieć tę prawdę w liturgii pierwszej niedzieli Adwentu.

To samo odnosi się do świata, który święty Paweł (Rz 8) określa jako stworzenie, które  „poddane zostało marności”, ale ma nadzieję na wyzwolenie pewnego dnia z tego, co nazywa on „niewolą zepsucia”, wiedząc, że wszystko na ziemi rodzi się tylko na śmierć, kwitnie, by więdnąć i zniknąć. Pan wskazuje nam, że świat, mimo obecności w nim piękna, jest tragiczny i okrutny i nie pasuje do oryginalnego projektu Twórcy.

Ale Jezus ogłasza nam też, że ten świat nie jest ostatnim słowem stworzenia. On przez zmartwychwstanie zapoczątkował nowy świat. Kiedy więc świat obecny zostanie wstrząśnięty aż do fundamentów, ustąpi miejsca nowemu światu, w którym życie będzie mogło rozkwitać. Chociaż ten fragment jest groźny, słowa Jezusa nadają mu sens: to pokolenie nie przeminie, zanim zobaczą Królestwo Boże przychodzące z mocą.

W tym samym czasie co Jezus, rodzaj ludzki został już powiązany z chwałą nowego świata.  Dokonało się to w Maryi w chwale jej Wniebowzięcia. Istnieje zatem życie wieczne Jezusa, Boga, który stał się człowiekiem, i Maryi, kobiety. Mamy więc już pełne człowieczeństwo.

W tym sensie liturgia Adwentu jest liturgią nadziei. Poprzez łaciński adwent, Ten który przychodzi,  przygotowuję Paruzję, słowo greckie, które oznacza Jego drugie przyjście w chwale. Jak mówimy w Credo, przyjdzie On, „aby sądzić żywych i umarłych”.

W czasie Adwentu, słyszymy często proroctwa Izajasza. I widzimy, że proroctwa te zostały wypełnione w pierwszym przyjściu Jezusa. Podobnie mamy nadzieję, że nowy lud Boży, my sami, spełnimy się w nowym przyjściu Jezusa.

Adwent to czas nadziei. Ale święty Paweł mówi nam, że jest to również czas czuwania. „Noc przeminęła, a dzień się przybliżył”, więc musimy czuwać, aby przyjąć Pana, gdy nadejdzie. Przyjście Pana jest tak blisko, że za każdym razem, gdy sprawujemy Mszę świętą, On, który kiedyś przyjdzie w chwale, już dołączył do nas w wierze. On mówi do nas w liturgii słowa i łączy się z nami przez swoją eucharystyczną obecność. On przychodzi do nas w Komunii Świętej – zakończył kazanie bp  Leonard André-Mutien.

Za: http://www.riposte-catholique.fr

Za: Centrum Kultury i Tradycji - Wieden 1683 - www.wieden1683.pl (2012.12.20) | http://www.wieden1683.pl/news/prymas-belgii-celebruje-stara-msze/

Skip to content