Święto to obchodzone jest w Kościele katolickim prawdopodobnie od IV w. na pamiątkę ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej.

Począwszy od IX w. wierni przynoszą do Kościoła świece, które symbolizują Chrystusa – „jedyną światłość prawdziwą, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi” (J 1,9). W świeto Matki Boskiej Gromnicznej po poświęceniu świec, zwanych w Polsce gromnicami (od słowa grom), odbywa się procesja ze świecami – jako symbol kroczenia przez życie w jedności z Chrystusem i w świetle Jego nauki. Wg tradycji wierni powinni zanieść zapalone światło świecy do domów. Dawniej gromnice zapalano podczas burzy, dymem z nich kreślono znaki krzyża na drzwiach i sufitach, zas umierającym wkładano je w ręce.

W Święto Ofiarowania Pańskiego obchodzimy też Światowy Dzień Źycia Konsekrowanego. W sposób szczególny pamiętamy w tym dniu o ludziach, którzy całe swe życie poświęcili Bogu – zakonnicach, zakonnikach i kapłanach. Święto to ustanowił Papież Jan Paweł II, by „przyniosło obfite owoce dla świętości i misji Kościoła”.

– Niech się przyczyni w sposób szczególny – pisał Ojciec Święty w orędziu na I Dzień Źycia Konsekrowanego – we wspólnocie chrześcijańskiej, do wzrostu szacunku dla powołań specjalnej konsekracji, do zanoszenia gorącej modlitwy o powołania, oraz niech się przyczyni do dojrzewania wśród ludzi młodych i w rodzinach hojnej gotowości przyjęcia tego daru”.

Za: Aspekt Polski