Charles Crawford, agent brytyjskiego wywiadu MI6 i autor słynnego berlińskiego przemówienia Sikorskiego, ma bardzo wysoką opinię o sobie. Pan Crawford ocenił swoje własne przemówienie jako (cytat): „matkę wszystkich federacyjnych przemówień Unii”.

Brytyjski wywiad MI6 ma długą historię sukcesów w Polsce. Już w końcu lat 50-tych brytyjski wywiad posiadał trzech agentów ulokowanych na szczytach UB, w tym agenta o pseudonimie „Nonny”.

Nic dziwnego, że trudno jest wytrącić pana Charlesa Crawforda z dobrego samopoczucia. Nawet otwarty list posła Krzysztofa Szczerskiego z pytaniami na temat powiązań Crawforda i Sikorskiego wywołał tylko ironiczne żarty pana Crawforda.

Poseł Szczerski pytał o wysokość wynagrodzenia, które MSZ wypłaciło panu Crawfordowi za napisanie przemówienia Sikorskiego. MZS odpowiedziało wymijająco, podajaą tylko średnią kwotę wynagrodzenia za usługi zewnętrzne, co jest brednią w tym przypadku.

MSZ nic nie musiało płacić panu Crawfordowi, wykonuje swoją pracę w ramach obowiązków w MI6. Więc żadna faktura MSZ nie istnieje. 

Pan Crawford, były ambasador Wielkiej Brytanii w Polsce i na Bałkanach, jest od kilku miesięcy członkiem ekskluzywnej Locarno Group, liczącej tylko 11 osob, która ma dostęp do informacji tajnych (security check), i która doradza ministrowi spraw zagranicznych, Williamowi Hague. 

Co na to polski kontrwywiad ? Ano nic, prawdopodobnie dłubią sobie spokojnie w nosie. Chyba, że mają inne wytyczne.

MI6 został dosłownie wypatroszony przez sowiecki wywiad w powojennych latach. Rosjanie mieli wysoko umieszczonych agentów na szczytach władzy MI6, np. szefa kontrwywiadu R5. Kiedy sprawa wyszła na jaw, kilku wysokiej rangi brytyjskich agentów Moskwy uciekło do Rosji.     

Co sie dzieje aktualnie w MI6, trudno powiedzieć. Ale jak to mawiają w Moskwie: „ten się śmieje, kto się śmieje ostatni”. 

Stanislas Balcerac