Jako ubiegłoroczny laureat Nagrody Kustosz Pamięci Narodowej uczestniczyłem w obradach Kapituły tejże nagrody, które odbywały się w IPN w Warszawie. Spotkanie rozpoczęło się od skandalu, który wywołał znany ze swej poprawności politycznej prof. Andrzej Friszke, wybrany przez Sejm (czytaj: przez PO) do Rady IPN. Odczytał on oświadczenie, w którym domagał się usunięcia z Kapituły syna śp. Janusza Kurtyki. Na szczęście zebrani zareagowali na to ze spokojem i potwierdzili prawo Kurtyki juniora do zasiadania w tym gremium. Profesor widząc swoją kompromitację po 15 minutach wyszedł z sali ze wściekłością na twarzy i nie wziął udziału w głosowaniu. Skutek był taki, że popierany przez niego kandydat Henryk Wujec przegrał sromotnie.

Kandydatur zgłoszono łącznie 116, z których wstępnie wybrano 15. Ja popierałem państwa Siemaszków z Warszawy, Adama Macedońskiego z Krakowa i Tadeusza Kukiza z Wrocławia oraz Stowarzyszenie „Huta Pieniacka” ze Wschowej i Związek Sybiraków. W tajnym głosowaniu wybrano pięć kandydatur – dwie zbiorowe i trzy indywidualne. Jednogłośnie wygrali Władysław i Ewa Siemaszkowie (ojciec i córka), autorzy monografii „Ludobójstwo ludności polskiej dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Wołyniu”.

Chciałbym widzieć miny ich adwersarzy, a zwłaszcza Grzegorza Motyki (też nowego członka Rady IPN) oraz Piotra Tymy, szefa Związku Ukraińców w Polsce. Ci dwaj chyba ogłoszą żałobę, rozdzielając szaty i posypując głowy popiołem.

O innych laureatach napiszę jutro. Wręczenie nagród odbędzie się 15 czerwca na Zamku Królewskim w Warszawie.

Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski