Celem rozmów nie jest znalezienie kanonicznej formy dla Bractwa, lecz przedstawianie wszystkich argumentów co do w.w. ognisk spornych. Prosimy Pana Boga, aby dzięki tej dyskusji doktrynalnej choć część naszych rozmówców albo czytających dokumentację rozumiała istotę kryzysu i powróciła do Tradycji. Jeśli sprawa doktrynalna będzie rozwiązana.

Prosiłbym Księdza o przedstawienie Czytelnikom portalu konserwatyzm.pl jak na dzień dzisiejszy przedstawia się sytuacja Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X (FSSPX) w Polsce tzn. ile jest kaplic, ilu księży regularnie pełni swoją posługę, jak duża liczba wiernych regularnie uczestniczy w Mszach Świętych w kaplicach Bractwa?

W Polsce Bractwo św. Piusa X ma 2 przeoraty, gdzie przebywa razem 8 kapłanów i 4 braci zakonnych. Kapłani odprawiają regularnie Mszę Św. w 11 miejscach (2 kościoły, 8 kaplic i jedno prywatne oratorium). Poza tym Bractwo prowadzi szkołę podstawową im. Św. Rodziny oraz Gimnazjum i Liceum św. Tomasza z Akwinu. Liczba uczestniczących regularnie w Mszach świętych Bractwa jest ok. 1000.

Jak wygląda w przypadku FSSPX proces przygotowania do kapłaństwa?

Kandydat z Polski najpierw odbywa rok przedseminarium w warszawskim przeoracie, potem 6 lat w seminarium (albo w Niemczech albo we Francji). Obecnie w Niemczech znajdują się 4 klerycy i jeden nowicjusz, a w Francji jeden kleryk.

Jednym z najbardziej interesujących epizodów w posłudze kapłańskiej Księdza jest okres misyjny w Afryce. Czy mógłby Ksiądz przybliżyć Czytelnikom szczegóły tego okresu w swojej działalności duszpasterskiej?

W Afryce ruch tradycji jest bardzo silny. Liczba wiernych naszego kościoła w Libreville wynosi ponad 3000. Są to najczęściej zwykli ludzie bez wykształcenia, którzy raczej intuicyjnie zbliżają się do Mszy Świętej Wszechczasów. Bardzo głęboko dostrzegają jej sacrum i piękność śpiewu gregoriańskiego. W moich czasach mogłem założyć 3 chóry. Wielki problemem po Soborze Watykańskim II jest tzw. inkulturacja. Jest to „afrykański ekumenizm”, który chce dowartościować „kulturę” Afrykańczyków, rzekomo wzgardzoną przez kolonizatorów i misjonarzy. W rzeczywistości ta „kultura” to przeważnie zabobony, animizm, niemoralne kultowe praktyki, a w życiu rodzinnym wielożeństwo, a w życiu kapłańskim potrzeba zaspokojenia płciowych instynktów, a więc negacja celibatu. Walka z tymi grzechami była o tyle trudna, o ile w tym czasie sam papież Jan Paweł II zwiedzał kilkakrotnie Afrykę i uczestniczył w rytach animistycznych, co spowodowało masowy powrót katolików do tych praktyk – istny synkretyzm.

Dużą popularnością cieszy się książka bp. Tissiera de Mallerais’a pt. Marcel Lefebvre. Źycie. Czy mógłby Ksiądz przedstawić jak ze strony Bractwa przebiegały prace nad wydaniem tej książki?

Wydanie tej książki jest wyłącznie zasługą wiernych, którzy zajmowali się wszystkim: od tłumaczenia aż do wydania.

Niektórzy są skłonni uważać, że kryzys jakiego doświadcza Kościół jest winną nie tylko Vaticanum Secundum, ale także radykalnych zmian społecznych jakie miały miejsce w Europie Zachodniej w latach 60. Czy Ksiądz zgadza się z takim stanowiskiem?

Jak najbardziej. Jednak sama „kulturowa rewolucja 1968 roku” we Francji ma swoje głębokie przyczyny. Zwłaszcza we Francji działali moderniści od końcu XIX wieku. Mimo potępienia przez św. Piusa X akurat we Francji przygotowali kontrofensywą. Ich zgubne działania przygotowały także grunt dla wyzwolonej młodzieży. Należy też pamiętać, że te zmiany społeczne po II wojnie światowej były kierowane przez masonerię. W wielu krajach Kościół dostrzegał to niebezpieczeństwo, we Francji większość hierarchów – nie.

Jak przedstawia się stan rozmów Bractwa z Watykanem?

Są w pełnym toku: końca nie widać, ponieważ tematy są olbrzymie.

Jakie są główne ogniska sporne między FSSPX a Watykanem?

Ekumenizm, wolność religijna czyli detronizacja Chrystusa Króla, kolegializm czyli demokratyzacja Kościoła, nowa koncepcja Kościoła, oraz nowy ryt Mszy, który jest niejako odzwierciedleniem tych soborowych nowinek.

W jakich konkretnych hierarchach (głównie kardynałach) upatruje Bractwo swoich sojuszników czy też sympatyków?

Kilku kardynałów ma pewną sympatię dla Bractwa, jak kard. Ranjith. Jednak żaden z nich naprawdę nie popiera nas w naszej istotnej trosce dla katolickiej Tradycji.

Jak docelowo powinny zakończyć się rozmowy między FSSPX a Watykanem? Czy dla Bractwa satysfakcjonujące byłoby osiągnięcie, tego co Ojciec Święty Benedykt XVI proponuje byłym anglikanom, czyli utworzenie ordynariatów personalnych?

Celem rozmów nie jest znalezienie kanonicznej formy dla Bractwa, lecz przedstawianie wszystkich argumentów co do w.w. ognisk spornych. Prosimy Pana Boga, aby dzięki tej dyskusji doktrynalnej choć część naszych rozmówców albo czytających dokumentację rozumiała istotę kryzysu i powróciła do Tradycji. Jeśli sprawa doktrynalna będzie rozwiązana, to też problemu kanonicznego nie będzie, bo wtedy Bractwo może działać jak każde zgromadzenie zakonne w Kościele.

Jak Ksiądz ocenia działania Ojca Świętego na rzecz „reformy reformy soborowej”? Czy zmierzają one w pożądanym kierunku?

„Reforma reformy” to w rzeczywistości heglistowska próba połączenia „tezy i antytezy do syntezy”. 2 x 2 znowu jest 4 (co już nie było przed obecnym pontyfikatem i na tym polega jego „konserwatywny” aspekt), ale jest również 5 etc. Dla katolika nie ma tu innego rozwiązania niż : 2 x 2 tylko 4.

Czy, zdaniem Księdza, ideał Społecznego Panowanie Chrystusa Króla w wymiarze społecznym może urzeczywistnić wyłącznie monarchia?

Jest to sprawa, w której nie jestem kompetentny. Według św. Tomasza z Akwinu monarchia jest z całą pewnością najlepszą formą rządu zgodnie z samą naturą człowieka, który jako byt społeczny ma wyryty w sobie ideę hierarchii, ojcostwa , co realizuje się w monarchii. Poza tym, skoro człowiek poznaje duchowe rzeczywistości przez zmysłowe i dostrzegalne rzeczy, to duchową rzeczywistość odwiecznego, powszechnego i Społecznego Panowania Chrystusa Króla człowiek najlepiej rozumie przez zmysłową i dostrzegalną rzeczywistość ziemskiego władcy jako „sługę” Chrystusa.

Jaki jest stosunek Księdza do demokracji i monarchii?

Jest to stosunek Kościoła katolickiego, który nie potępia form rządowych o ile nie są sprzeczne z prawem Bożym, ale który też wskazuje na niebezpieczeństwa które mogą z różnych form rządowych wynikać: a takich niebezpieczeństw jest ogromnie wiele w formie demokratycznej.

Czy wierni w 2011 roku w Polsce będą mogli gościć jakiegoś biskupa z FSSPX?

Co roku biskupa Bractwa przyjeździe, aby udzielić sakrament bierzmowania. Przed końcem roku spodziewamy się kolejnej wizyty.

A. Me.

Arkadiusz Meller: „Wywiad z przełożonym Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X w Europie Środkowej i Wschodniej – x. Karolem Stehlinem dla konserwatyzm.pl”