Parę tygodni temu Bank Światowy ogłosił kolejny, czyli ósmy indeks obrazujący poziom swobody prowadzenia businessu w różnych krajach. Porównano 183 kraje. Wzięto pod uwagę dziewięć czynników, z których każdy był wyceniany według wiązki wskaźników. Oto lista czynników: rozpoczęcie businessu, załatwianie pozwoleń na budowę, rejestracja własności,otrzymanie kredytu, ochrona inwestorów, podatki, handel zagraniczny, zabezpieczenie kontraktów i zamykanie businesu. Kraj nasz ulokowal się na 70 pozycji. Wyprzedziły nas pod względem życzliwości z jaką tarktowany jest business takie kraje jak: RPA (34), Peru (36), Kolumbia (39), Kirgizja (44), Botswana (52), Azerbejdzan (54), Tunezja (55), Rumunia (56), Oman (57), Rwanda (58), Kazachstan (59), Samoa (61), Fiji (62), Ghana (67) oraz Namibia (69).
Dumę może budzić fakt, że wyprzedziliśmy na przykład Zambię (76), czy nawet Mongolię (73), jednakowoż skromność nakazuje uwzględnić źródło tej przynoszącej chwałę przewagi. Otóż kraje te są raczej głupio położone z punktu widzenia handlu zagranicznego i tu miały przerąbane. Przykładowo, Polskę dzieli od Mongolii tylko 48 punktów w ogólnym wyniku. Natomiast według kryterium wymiany handlowej przez granice różnica wynosi 109 punktów. Takie Malediwy czy Kenia też nie mogłyby z nami wygrać.
Pozycja Polski jest ustabilizowana. Stoimy jak na Linii Maginota. Nie damy się wyprzedziż byle Gabonowi czy Sierra Leone. Jakkolwiek wypada dać ostrzeżenie, bo różne kraje knują i szybko zmieniają swoje miejsce na liście. Oto lista najniebezpieczniejszych, czyli dziesiątka tych, którzy osiągnęli największą poprawę w ciągu roku: Kazachstan, Rwanda, Peru, Wietnam, Cape Verde, Tadzykistan, Zambia, Wegry, Grenada i Brunei Darussalam. Choż kto wie, czy lepiej nie byłoby uważać na tych, którzy osiągneli największy postęp w ułatwianiu działalności gospodarczej w ciągu ostatnich pięciu lat, czyli gwiazdy gospodarcze jak: Gruzja, Rwanda, Bialorus,, Burkina Faso, Arabia Saudyjska, Mali, Kirgizja i Chorwacja.
Nie bez kozery koncentruję się na oglądanie się za siebie, a nie wzywaniu do marszu naprzód. Jeżeli Polska nie poprawia znacznie swojej pozycji na liście i nie widać woli reformowania, to nie ma innego wyjścia.
Znam ograne reakcje na takie pisanie: „Dlaczego w Polsce jest tak dobrze, skoro jest tak niby źle?”, czy „No to jedź do Ghany czy Omanu, by robić business!”. Odpowiedź brzmi – wiele jest czynnikow decydujących o wzroście gospodarczym, np. różnica systemow finansowych czy zmiana cen surowców naturalnych. Autorzy omawianego indeksu uwzględnili tylko jeden i nie mieli ambicji wyjaśniania wszystkich procesów prowadzących do sukcesu/niepowodzenia gospodarczego.
Inny zarzut brzmi, że różni wredni rzucają kłody pod nogi polskiemu rządowi i wymyślają różne takie krzywdzące Polskę listy.Otóż nie, są też inne indeksy sporządzane przez inne ośrodki, które sytuują Polskę podobnie. Przykładem może być The Index of Economic Freedom sporządzany przez The Wall Street Journal i The Heritage Foundation w oparciu o dane z Banku Światowego, Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Economist Intelligence Unit. Polska w Index 2010 uplasowala sie na 71 miejscu i wyprzedzają ja: Estonia (16), Litwa (29), Botswana (28),Jamajka (57), Mongolia (69) i Madagaskar (69).
Indeks wolności gospodarczej uwzględniał dziesięć obszarów wolności: businessowa, handlowa, fiskalna, rządowa, monetarna, inwestycyjna, finansowa, prawo własności, elastyczność rynku pracy i zabezpieczenie przed korupcją. Ten ostatni czynnik też warty jest uwagi. W The Government Corruption Index 2010 sporzadzonym przez Transparency International, Polska znajduje się na 41 miejscu. Korupcja rozumiana jest tu jako „nadużycie stanowiska służbowego dla zysku prywatnego”.
Na tej liście według kryterium łajdackości Polska jest równa Omanowi. A uczciwiej jest między innymi w: Barbados, Chile, Botswanie, Bhutanie i Brunei.
W jakim właściwie stopniu Polska pod rządami premiera Donalda Tuska jest europejska, a w jakim stopniu staje się afrykańska?
Tymczasowy