Sarah Palin – amerykańska polityk, była kandydatka na urząd wiceprezydenta z ramienia Partii Republikańskiej – ostrzegała, że niewydolność publicznej służby zdrowia doprowadzi wkrótce do powstawania tzw. paneli śmierci, czyli specjalnych komisji eksperckich decydujących o tym, jakie procedury medyczne i wobec kogo można świadczyć w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. W wielu przypadkach doprowadzi to do biernej eutanazji. Palin została wyśmiana przez przedstawicieli resortu zdrowia. Okazało się, że jednak miała rację.

Paul R. Krugman, czołowy amerykański ekonomista, ceniony felietonista „New York Times”, uważa, że „panele śmierci” mogą okazać się rozwiązaniem niezbędnym dla zrównoważenia budżetu opieki medycznej. Krugman wystąpił w programie „This Week” nadawanym przez stację American Broadcasting Company (ABC). Wziął udział w dyskusji okrągłego stołu na temat stanu gospodarki i najnowszych posunięć U.S. Debt Reduction Commission (Komisja ds. Redukcji Zadłużenia).

Prof. Krugman stwierdził, że „panele śmierci” nie wchodzą jeszcze w grę, ale zostały już „włączone w obszar dyskursu specjalistycznego”. „Mamy zamiar uzyskać wreszcie rzeczywiste rozwiązanie. Będzie to coś na kształt połączenia 'paneli śmierci’ z podatkiem od sprzedaży (m.in. leków – przyp. red.). Pozwoli to na uzyskanie pełnej kontroli nad system ubezpieczeń zdrowotnych. Będziemy mieć trochę dodatkowych dochodów, prawdopodobnie z VAT. Ale jeszcze nie teraz.”

Krugman powiedział, że jeśli gospodarka amerykańska chce rzeczywiście uporać się z problemem zadłużenia publicznego, musi zastosować „terapię” w postaci powołania zespołu ekspertów, który określi, za jakie usługi medyczne mogą być zwrócone pieniądze, a za jakie nie. Eksperci zdecydują, które procedury medyczne nie są skuteczne w określonych przypadkach i dlatego nie powinny być refundowane.

„Innymi słowy, panel powinien zostać zatwierdzony jako składnik reformy systemu opieki zdrowotnej” – podkreślił prof. Paul Krugman.

Krugman natychmiast znalazł się pod obstrzałem internetowych komentarzy. Jego wypowiedź została powszechnie oprotestowana. Ekonomista szybko napisał wyjaśnienia na swoim blogu. „Byłem w telewizji i mówiłem coś świadomie prowokacyjnego. (…) Chodziło mi tylko o przedstawienie jakiejś formy rozwiązania problemu deficytu [w finansowaniu świadczeń medycznych]”. Nie wycofał się jednak z idei naprawiania finansów publicznych kosztem interesów obywateli, poprzez zastosowanie cięć środków budżetowych na leczenie i podniesienie podatków od sprzedawanych towarów i usług.

„Panele śmierci” istnieją już w Wielkiej Brytanii. Funkcjonuje tam system uspołecznionej służby zdrowia – National Health System (NHS) – kierowany przez resort zdrowia, a finansowany z podatków obywateli. Nigdy nie ma dość pieniędzy, aby wystarczyło na wszystkie potrzeby NHS. W praktyce oznacza to zaniechanie podjęcia pewnych procedur medycznych ratujących życie pacjentów – niepełnosprawnych, starych, terminalnie chorych. Zespół lekarzy decyduje, czy warto się zająć danym pacjentem, czy nie. Czy leczyć, operować, czy też zastosować „opiekę, która nie generuje kosztów”.

Ethel C. Fenig z „American Thinker” napisała: „Śmiali się, gdy Sarah Palin powiedziała, że reforma służby zdrowia prezydenta Obamy wymaga paneli śmierci do kontroli kosztów leczenia. Ale z jakiegoś powodu nikt nie śmiał się, gdy Paul Krugman, felietonista „New York Limes”, powiedział dokładnie to samo. Może dlatego, że Krugman otrzymał – z niewytłumaczalnych przyczyn – Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii”.

[Tłumaczenie i opracowanie własne na podstawie materiałów LifeNews (15.11.2010 r.) via SPUC (16.11.2010 r.)]