2 października upłynęła 200. rocznica założenia jednej z najstarszej nekropolii wileńskich – Cmentarza Bernardyńskiego, znajdującego się na liście najpiękniejszych cmentarzy w Europie.
Znad Wilii/PAP/Kresy.pl
Dzień Zaduszny
We wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, pochylając się nad mogiłami tych, którzy już odeszli do wieczności, wyrażamy naszą wiarę w „świętych obcowanie” i w to, że między tymi, którzy odeszli, a żyjącymi istnieje niewidzialna więź. Źyjący mogą pomóc zmarłym osiągnąć pełnię wspólnoty z Bogiem.
Kościół pielgrzymujący, będąc cząstką wielkiej wspólnoty powołanych do zbawienia, w różnoraki sposób służy pomocą w osiągnięciu tego celu. Tak naprawdę treścią tego dnia jest nie śmierć, ale życie. Jak w żaden inny dzień w roku Bóg stawia przed nami szereg pytań: o jego sens, przemijanie, o wieczność. Nie można przed nimi wiecznie uciekać, bo czas ma swoje granice. Nie wystarczy zapalić znicz na grobie najbliższych, postawić chryzantemy, zadumać się, powędrować wspomnieniami w przeszłość. Trzeba uczynić te dni katechezą teraźniejszości i wieczności.
ks. Paweł Siedlanowski
Za: Nasz Dziennik, Wtorek, 2 listopada 2010, Nr 256 (3882)