To „I co dalej?” nie dotyczy tylko kwestii obrony Krzyża, jej dalszych losów, dalszych losów Obrońców Krzyża.
To „I co dalej?” dotyczy przede wszystkim Polski, polskiego Kościoła, narodu polskiego, Polaków, nas wszystkich.
Ktoś się zapytał mnie: dlaczego ten „modlitewny maraton”, ten „wybuch modlitwy” ta „modlitewna krucjata” ma miejsce pod Pałacem Prezydenckim?
Moja odpowiedź na to pytanie udzielona zdecydowanie i bez wątpliwości jest następująca: bo Bóg tak chciał. I nie należy doszukiwać się tu czegokolwiek innego. Tu chodzi o Polskę, o jej teraźniejszość, ale przede wszystkim o jej przyszłość.
Nie wiem co będzie z obroną Krzyża na Krakowskim Przedmieściu i z Obrońcami Krzyża. Być może to wszystko wygaśnie i zaniknie. Początek jednak, przykład i wzór zostały dane. Zebrane zostały cenne doświadczenia, popełnione błędy, których nie będzie się już chyba popełniać w przyszłości.
Wiemy jak ma wyglądać nasza walka o Polskę i wiemy, że taka walka może być skuteczna, aż do zwycięstwa. Wiemy, że potrzebna nam jest Nowa Konfederacja Barska i powinniśmy wiedzieć, że będzie ona, jeśli ma mieć sens i ma doprowadzić do zwycięstwa, modlitewna.
Nie dziś to jutro musimy wyjść z różańcami na ulice polskich miast i zwyciężyć zło modlitwą, odwagą, determinacją, świadectwem wiary i polskości i tą modlitwą zbudować fundamenty Polski, która będzie Polską w pełni i do końca, Polską, która ze swojej istoty jest Królestwem Matki Bożej. Nie widać innej drogi. Nie ma innej drogi.
Polacy odważcie się być sobą! Obudź się Polsko!
Jeśli się nie obudzisz z różańcem w ręku, jeśli nie pokażesz swojej duchowej siły i swojej determinacji, wiary i nadziei, swojej miłości i wierności, na wiele lat czeka nas wielka, w tym ta najstraszliwsza – intelektualna, moralna i duchowa, niewola.

Stanisław Krajski