Andrzej Kunert konsekwentnie usiłuje popełnić harakiri na bolszewickich bagnetach. Tym razem przy pomocy dowcipnego wywiadu. Źe niby pomnik bolszewików w Ossowie to nie pomnik, tylko mogiła; no niech będzie, że pomnik, ale nagrobny; no, niech już wam będzie, że to pomnik nagrobny na mogile… etc. [link]

Otóż, to zupełnie wszystko jedno, na czym ten pomnik nagrobny, prawosławny krzyż ze szlachetnej stali,  stoi – na mogile, na kurhanie, na katakumbach, na mauzoleum, na sarkofagu czy na piramidzie. Ważne dlaczego tam stoi. Biorąc pod uwagę ideologię bolszewików, przyczyny ich najazdu na Polskę w 1920 roku i zachowanie ich armii podczas inwazji, postawienie ku ich pamięci, gdziekolwiek w Polsce, jakiegokolwiek chrześcijańskiego krzyża, to zabójcza kombinacja bluźnierstwa, hipokryzji i świętokradztwa, oryginalny osobisty wynalazek Kunerta.

Przez cały czas swojego istnienia, od zarania rewolucji 1917 roku aż do rozpadu ZSRR, Armia Czerwona stawiała na grobach swoich żołnierzy wszystko, tylko nie krzyże.

W wyścigu hipokryzji, Kunert wygrywa o krótki łeb ze Stalinem, gdy domaga się krzyża dla bolszewickich agresorów. W sztafecie służalczości, Kunert remisuje z Bierutem.

Gdyby na grobie bolszewików w Ossowie stanęła klasyczna, znana każdemu dorosłemu Polakowi pamiętającemu PRL, betonowa piramidka z blaszaną czerwoną gwiazdą, nigdy nie byłoby żadnej sprawy, pies z kulawą nogą by się tym nie interesował, ambasada rosyjska miałaby gdzie składać kwiaty i śpiewać Międzynarodówkę, a Kunert mógłby dalej urzędować w pełnej glorii. Raz na trzy lata kupowano by puszkę czerwonej farby, by odmalować gwiazdę, i koniec na tym.

Zaangażowanie modnego rzeźbiarza do wykonania projektu pomnika i użycie materiałów najwyższej jakości w jego realizacji, więcej mówi o intencjach Kunerta niż wszystkie jego enuncjacje razem wzięte. Polscy żołnierze, pochowani na cmentarzu w Ossowie, leżą pod skromnymi krzyżami odlanymi z betonu, a ich tablicy pamiątkowej, zbezczeszczonej przez komunistów, nigdy nie odrestaurowano do oryginalnego stanu. 
Za koronny dowód fundamentalnie chrześcijanskiego charakteru bolszewków pogrzebanych w Ossowie, służy Kunertowi znaleziony podobno przy jednym z martwych najeźdźów krzyżyk. Prawosławny, czy katolicki? Z czego wykonany? Można go gdzieś obejrzeć, choćby na zdjęciu?

Bo ja, panie kolego Kunert, stawiam do dyskusji całkowicie równouprawnioną hipotezę, że jeżeli ten krzyżyk jest katolicki, a do tego jeszcze srebrny lub złoty, to znalazł pan wojenne trofeum bolszewika, zdarte z ofiary gwałtu, morderstwa, lub w najlepszym razie rabunku. Każda inna przyczyna posiadania krzyżyka przez sowieckiego żołnierza mogła prowadzić posiadacza do raportu u komisarza politycznego jednostki i kuli w potylicę wkrótce potem.

O ile chciałby pan utrzymywać, panie kolego Kunert, że bolszewicy nie tylko byli w głębi duszy chrześcijanami , ale także byli szlachetni i nie rabowali, to polecam panu wspomnienia Jewgienija Chaldieja (1917-1997), wojennego fotografa TASS, który na krótko przed śmiercią opowiedział dziennikarzom, jak w 1945 roku zmuszony był wyretuszować słynne zdjęcie zatknięcia flagi ZSRR na ruinach Reichstagu 2 maja 1945 r. Na oryginalnym zdjęciu Chaldieja, jeden z żołnierzy ma dwa zegarki, na obu przegubach.

No i jest jeszcze jedna sprawa –  ten motyw 22 stylizowanych bagnetów powstających z grobu. Jest tylko jeden możliwy sposób odczytania tej symboliki:

Wróciliśmy!

Mamy jeszcze gdzieś w Polsce jakąkolwiek żołnierską mogiłę wojenną, dowolnej narodowości, z której  podrywa sie do ataku tyraliera pochylonych bagnetów?

Kunert musi odejść.

Wiarus

PS. Skoro tak Kunertem owładnęla troska o godność mogił, to czy Kunert mógłby przy okazji spytać swoich nowych rosyjskich przyjaciół, gdzie właściwie leży około jednej trzeciej polskich jeńców zamordowanych przez NKWD w 1940 roku, których miejsca pochówku nie udało się do dzisiaj ustalić?