…morduje białych ten nasz koleżka. O tym, że decyzja o rozegraniu Mistrzostw Świata w Republice Południowej Afryki jest co najmniej wątpliwa, pisałem w mojej pierwszej notce na tym blogu. Już po pierwszych dniach mundialu, wszystko się potwierdza.
Zaledwie po dwóch dniach mistrzostw, w doniesieniach prasowych i telewizyjnych słyszymy tylko o tratowaniu kibiców, o rannych i zabitych, o napadniętych, pobitych i okradzionych. Ofiarami napadów i kradzieży padli już między innymi dziennikarze (jednemu przystawiono pistolet do głowy), a także piłkarze z Urugwaju i Grecji. Oczywiście są to tylko przypadki, o których informują media. To co może się przytrafić dziesiątkom szarych kibiców, w większości przypadków nie wyjdzie na światło dzienne. A przez miesiąc trwania imprezy, złego może wydarzyć się bardzo dużo.
Kibic i turysta może w każdej chwili wrócić do domu. Jednak dla Afrykanerów domem jest Republika Południowej Afryki, w której od 1994 roku panują reżimowe rządy Afrykańskiego Kongresu Narodowego (ANC). Jest to organizacja, która przez dziesięciolecia była uważana za terrorystyczną (m.in. przez USA czy Wielką Brytanię) i wspierana przez międzynarodówkę komunistyczną, parała się mordowaniem białych. Dzisiaj jest partią rządzącą, która legitymizuje rasizm i dyskryminację wobec białej ludności tego kraju. Prezydentem RPA jest nijaki Jacob Zuma, który w przeszłości należał do zbrojnego skrzydła ANC – Umkhonto we Sizwe („Włócznia Narodu”). Przywódcą tej paramilitarnej przybudówki ANC był Nelson Mandela, człowiek, który za propagowanie terroryzmu dostał w 1993 roku pokojową nagrodę Nobla.
Około rok temu z Kapsztadu przed przemocą musiał uciekać 31-letni Brandon Huntley. W swoim życiu siedem razy padł ofiarą brutalnych napaści ze strony czarnych, trzy razy pchnięto go nożem. Na ulicach wielokrotnie spotykał się z rasistowskimi wyzwiskami i obelgami, tylko dlatego, że jest biały. W końcu zdecydował się na ucieczkę do Kanady i tam poprosił o azyl polityczny. Przyznanie Huntleyowi statusu uchodźcy wywołało prawdziwą burzę w RPA. Ministerstwo Spraw Zagranicznych tego kraju uznało tą sprawę za incydent, a rządząca ANC podnosiła larum, że ta decyzja jest rasistowska i godzi w czarnych. Argumentowano, że to pierwszy taki przypadek i biały nie ma prawa dostać statusu uchodźcy!
Czarne gangi napadają na białych nie tylko na ulicach miast, ale wdzierają się również do domów. Rząd RPA wprowadził akcję afirmatywną, która promuje kolorowych, nawet jeżeli mają gorsze kwalifikacje. Z tego powodu wielu białych straciło pracę, a wielu innych nie może jej zdobyć. W wyniku rządowych działań „stworzono” około pół miliona Afrykanerów, którzy żyją teraz poniżej progu ubóstwa i zamieszkali w specjalnie stworzonych dzielnicach nędzy. Tylko w latach 1997 – 2002 bezrobocie wśród białej społeczności wzrosło o 106 procent. Do tego na rządowe środki przeznaczone na zwalczanie biedy, mogą liczyć tylko czarni. W konsekwencji około milion osób spośród czteromilionowej społeczności opuściło ojczyznę. W wywiadzie udzielonym Rzeczpospolitej, przedstawiciel afrykańskiej Solidarności – Kobie de Villiers powiedział, że Murzyński Afrykański Kongres Narodowy niegdyś zwalczał dyskryminację rasową a dziś, gdy rządzi, stosuje dokładnie takie same metody. Niestety, wokół całej sprawy panuje zmowa milczenia.
Pamiętam jak z powodu konfliktu zbrojnego zabroniono reprezentacji Jugosławii wystartować w Mistrzostwach Europy w 1992 roku (do których się zakwalifikowała), a następnie wykluczono ją z eliminacji do Mistrzostw Świata w roku 1994 i Mistrzostw Europy w 1996. Tylko dlatego, że Serbowie bronili swojego kraju przed muzułmańskimi Bośniakami. Teraz pozwala się organizować turniej takiej rangi krajowi, w którym dochodzi do ludobójstwa, a reżimowe rządy sprawuje partia, która w prostej linii wywodzi się od organizacji terrorystycznej…
„To będzie przestępczy raj dla miejscowych. Tam ludzie mają całkiem inne poglądy, inne podejście do życia. Wierzą w to, że gwałt na małej dziewczynce wyleczy ich z HIV czy AIDS. Czarnoskórzy dążą do tego, by wyniszczyć białą rasę.”
mistrz olimpijski z Sydney w rzucie młotem Szymon Ziółkowski
Bartosz Pietrzykowski
