Dziesięć faktów na temat zmian klimatycznych
1. Klimat na Ziemi zmieniał się zawsze i zawsze będzie się zmieniał. Założenie, iż przed rewolucją przemysłową Ziemia miała „stały” klimat jest błędne. Jedyne, co możemy zrobić w związku ze zmianami klimatu, to przygotować się na nie.
2. Dokładne pomiary dokonywane z balonów meteorologicznych i satelitów prowadzone od późnych lat 1950-tych nie wykazują żadnego ocieplenia atmosfery od roku 1958. Pomiary przeprowadzane przy użyciu aparatury naziemnej wykazują natomiast wzrost temperatury o ok. 0.40 stopnia w tym samym okresie. Wielu badaczy sądzi, iż pomiary te obarczone są błędem spowodowanym bliskością wielkich miast lub podobnymi efektami.
3. Mimo wydatkowania ponad 50 miliardów USD od roku 1990, nie stwierdzono żadnego antropogenicznego (ludzkiego) sygnału w spektrum globalnych zmian temperatury,
4. Bez efektu cieplarnianego temperatura powierzchni Ziemi wynosiła by średnio -18 stopni, zamiast obecnych +15 stopni, które sprzyjają rozwojowi życia.
Dwutlenek węgla nie jest wcale najważniejszym „gazem cieplarnianym”, gdyż odpowiada za ok. 26% efektu cieplarnianego. Z tego co najwyżej 25% można przypisać działalności człowieka. Bez porównania ważniejsza jest zwykła para wodna, która odpowiada za co najmniej 70% efektu cieplarnianego.
5. Zarówno na skali czasowej jednego roku, jak i rzędu 100 tys. lat, zmiany temperatury atmosfery poprzedzają zmiany w ilości CO2. Zatem dwutlenek węgla nie może być pierwotną, główną przyczyną wzrostu temperatury, choć zwiększanie się jego zawartości w powietrzu posiada pewien, niewielki wpływ na temperaturę.
6. ONZ-owski Międzyrządowy Panel ds Zmian Klimatu (IPCC) działa jako główny sprawca sterowanej paniki na rzecz „klimatycznego lobby”. Doprowadziło to do Protokołu z Kyoto. Niestety, IPCC nie jest ciałem naukowym, lecz politycznym.
Hendrik Tennekes, emerytowany dyrektor naukowy Królewskiego Holenderskiego Instytutu Meteorologii twierdzi, iż „procedury stosowane przez IPCC są bardzo wadliwe” i że „IPCC rozmyślnie ignoruje paradygmaty naukowe stworzone przez najwybitniejszych meteorologów XX wieku”.
7. Protokoł z Kyoto będzie kosztował miliardy dolarów i oznaczał wielkie obciążenie dla krajów, które go podpisały – a efekt klimatyczny będzie prawie żaden (ochłodzenie mniejsze, niż 0.03 stopnia do roku 2050, przy założeniu iż wszystkie jego wymagania zostaną spełnione).
Rosyjska Akademia Nauk twierdzi, iż Protokoł z Kyoto jest pozbawiony podstaw naukowych. Andre Illarianow, doradca Putina, nazwał Kyoto-izm „jedną z najbardziej agresywnych, nachalnych i destruktywnych ideologii od czasu upadku komunizmu i faszyzmu”. Jeśli Kyoto ma być „pierwszym krokiem”, to jest to krok w tym samym, bezsensownym kierunku, co późniejsza „Mapa drogowa z Bali”
8. Zmiany klimatyczne są procesem nieliniowym i chaotycznym, który nie jest do końca poznany, a niektóre jego aspekty są w ogóle jeszcze nie rozumiane. Źaden deterministyczny model komputerowy nie jest w stanie obliczyć prognozy klimatycznej na następne 100 lat.
9. Nie jest więc zaskakującym, iż eksperci od komputerowego modelowania są zgodni, iż żaden obecny (i, najprawdopodobniej żaden stworzony w najbliższej przyszłości) model klimatu nie jest w stanie przewidzieć regionalnych zmian klimatycznych.
10. Największym kłamstwem w aferze „globalnego ocieplenia” jest wmawianie ludziom, iż prawie wszyscy naukowcy są zgodni, iż ocieplenie istotnie ma miejsce i że dokonuje się z dużą szybkością.
Tymczasem w rzeczywistości niemal każdy aspekt klimatologii jest przemiotem żywej debaty i wymiany zdań. Tysiące kwalifikowanych naukowców podpisało deklaracje, gdzie (1) podają w wątpliwość rzekome dowody na to, iż klimat ociepla się skutkiem działań ludzkich i (2) wyrażają poparcie dla naukowego, racjonalnego – a nie emocjonalnego – podejścia do tych zagadnień w ramach aktualnego stanu wiedzy.
Dziesięć mitów
Mit 1: Średnia temperatura globu ziemskiego wzrosła w ciągu ostatnich kilku lat.
Fakt 1: W granicach błędu pomiarowego, średnia temperatura nie wzrosła od roku 1995, natomiast od roku 2002 notuje się jej spadek, mimo zwiększenia zawartości CO2 w atmosferze o 8%.
Mit 2: Pod koniec XX wieku, średnia temperatura wzrastała z niebezpieczną szybkością i osiągnęła bezprecedensową wielkość.
Fakt 2: Pod koniec XX wieku średnia temperatura rosła z szybkością 1-2 stopni w przeliczeniu na stulecie, a więc nijak nie wykraczała poza naturalne zmiany klimatyczne ostatnich 10 tysięcy lat. Średnia temperatura w najnowszej historii Ziemi bywała wielokrotnie o kilka stopni wyższa, niż obecnie.
Mit 3: Średnia temperatura była praktycznie stała w czasach przedindustrialnych, lecz zaczęła gwałtownie wzrastać w XX wieku i wzrośnie o dalszych kilka-kilkanaście stopni w przeciągu najbliższych 100 lat (wg. tzw. krzywej Manna, Bradleya i Hughesa i jej komputerowej ekstrapolacji).
Fakt 3: Krzywa Manna, Bradleya i Hughesa została ujawniona jako zwykła manipulacja danymi statystycznymi. Nie ma żadnych przekonujących dowodów na „stałość” klimatu w czasach przedindustrialnych, a zmiany temperatury w XX wieku nie są niczym nadzwyczajnym. Źadne „niebezpieczne” ocieplenie nie zachodzi.
Mit 4: Modele komputerowe przepowiadają wzrost temperatury o ok. 6 stopni w ciągu najbliższego stulecia.na ekosystemy i ludzkość.
Fakt 4: Tak wynika z modeli deterministycznych. Z innych – równie naukowo poprawnych – modeli (empirycznych) wynika, iż nastąpi ochłodzenie.
Mit 5: Wzrost średniej temperatury Ziemi o więcej, niż 2 stopnie, będzie miał katastrofalny wpływ na ekosystemy i całą ludzkość.
Fakt 5: Zmiana temperatury o 2 stopnie nie będzie niczym niezwykłym w historii Ziemi. Ekosystemy dopasowywały się do takich zmian od niepamiętnych czasów. Proces ten nazywamy ewolucją. Również ludzkość potrafi się dopasować do wszelkich rodzajów klimatu.
Mit 6: Dalsza emisja dwutlenku węgla przez człowieka spowoduje niebezpieczne ocieplenie i przyniesie wielkie szkody.
Fakt 6: Nie wykryto jeszcze żadnego wpływu człowieka na globalne ocieplenie, który w jakikolwiek sposób różnił by się od naturalnych zmian klimatu. W najgorszym przypadku wpływ ten można oszacować na mniej, niż 1 stopień. Atmosferyczny dwutlenek węgla jest absolutnie niezbędny dla roślin, w tym zbóż oraz wspomaga efektywny przebieg ziemskiego cyklu wymiany wodnej przez parowanie (ewapotranspiracji).
Mit 7: Zmiany aktywności słonecznej nie mogą wytłumaczyć ostatnio notowanych zmian średniej temperatury.
Fakt 7: Aktywność Słońca przejawia się w cyklach różnej długości – 11-letnim, 22-letnim i 80-letnim. O ile zmiany jasności jego promieniowania są niewielkie, o tyle zmiany w strumieniu cząsteczek emitowanych przez Słońce oraz zmiany jego pola magnetycznego silnie oddziałują na klimat. W XX wieku średnia temperatura wzrosła o 0.8 stopnia i ponad połowa tego wzrostu jest spowodowana aktywnością Słońca.
Mit 8: W regionach polarnych, zarówno północnym, jak i południowym, zachodzi niespotykane przedtem topnienie mas lodu.
Fakt 8: Zarówno na Grenlandii, jak i na Antarktydzie, powłoka lodowa staje się grubsza. Obszary zlodowacenia wokół Antarktydy osiągnęły rekordową powierzchnię w roku 2007. Temperatury w Arktyce są obecnie porównywalne z temperaturami wczesnych lat 1940-tych, a wcześniej temperatury te były jeszcze wyższe.
Mit 9: Spowodowane przez człowieka globalne ocieplenie powoduje niebezpieczne podnoszenie się poziomu mórz.
Fakt 9: Poziom morza waha się od czasu do czasu i w różnych miejscach. Np. miedzy 1955 a 1996 rokiem poziom morza w Tuvalu spadł o 105 mm (2.5 mm rocznie). Średni poziom morza dla całego globu jest miarą pozbawioną jakiejkolwiek wartości dla celów środowiskowych. W ciągu ostatnich 150 lat ta średnia wartość rosła w tempie 1-2mm rocznie bez żadnego wpływu człowieka.
Mit 10: Ocieplenie klimatu, zaobserwowane pod koniec XX wieku spowodowało wzrost liczby sztormów (cyklonów) oraz wzrost ich gwałtowności.
Fakt 10: Z obserwacji meteorologicznych jednoznacznie wynika, iż zmiany te nie wykraczają poza ramy naturalnych zmian klimatycznych.
Autor, Robert M. Carter, jest profesorem w James Cook University (Queensland) oraz University of Adelaide w Australii. Jest paleontologiem, geologiem i badaczem środowiska z ponad 30-letnim doświadczeniem.