Internetowy serwis YouTube zawiera filmy prezentujące wszelkich rodzajów drastyczności. Jest egzekucja Saddama Husseina czy śmierć zastrzelonej przez snajpera irackiej dziewczyny. Jednak gdy na stronach serwisu miała pojawić się dziennikarska prowokacja wymierzona w aborcyjną organizację Planned Parenthood (PP), cenzura serwisu nie pozwoliła na jej zamieszczenie, mimo że w filmie nie ma żadnych scen przemocy. Lila Rose, 20-letnia studentka udowodniła nie tylko, że PP to organizacja zabijająca dzieci, ale i że jest to jej statutowe zadanie. Rose przez prowokację dziennikarską ukazała jak PP łamie prawo. Organizacja doradza nastolatkom, aby kłamały, że nie wiedzą, kto jest ojcem ich dzieci, by dzięki temu łatwiej je zamordować. Dzięki materiałowi Rose można było dowiedzieć się, że aborcjoniści chętnie biorą pieniądze od rasistów, którzy wspierają PP, by ta organizacja zabijała czarne dzieci. Filmy obnażające działanie PP, mimo że nie zawierały scen przemocy, zostały zdjęte przez YouTube. Serwis tłumaczył, że filmy nie spełniały „zaleceń społecznościowych” i „zasad użytkowania”.
A więc obrona życia, prawa, a nawet wyrażanie swoich poglądów podlega cenzurze, jeśli nie wspiera cywilizacji śmierci.
Policjanci-poganie świętują
Wyznawcy Thora, Odyna lub innych pogańskich bogów wśród funkcjonariuszy z angielskiej i walijskiej policji mogą liczyć na urlop w ich święto, czyli w dzień Halloween i przesilenia letniego – zdecydowało brytyjskie MSW. To odpowiedź na apele wyznawców pogańskich religii, którym praca przeszkadzała w celebrowaniu wiary. Dzięki działaniom brytyjskich władz wiccanie i druidzi otrzymali prawo do święcenia swoich dni świętych tak, jak chrześcijanie. Ponadto władze uznały oficjalnie Organizację Policjantów Pogan, która broni praw funkcjonariuszy i ich rodzin.
Jak wolność to wolność, a równość to równość, czyli prawda i fałsz, piękno i brzydota, wiara i herezja, mądrość i głupota mają te same prawa tylko dlatego, że ktoś je wyznaje, wierzy w nie i domaga się respektowania swoich przekonań.
Śmierć za rozpowszechnianie Biblii
W Korei Północnej publicznie stracono chrześcijankę Ri Hion Ok, skazaną na karę śmierci za rozpowszechnianie Biblii. Formalnie 33-letnia Ri została oskarżona o szpiegostwo na rzecz Korei Południowej i USA oraz prowadzenie działalności wywrotowej. W dzień po wykonaniu wyroku na Ri, jej rodzice, mąż i troje dzieci zostało wysłanych do obozu w mieście Heriong na północnym wschodzie Korei Płn.
To tylko jeden z tysięcy przykładów prześladowania wyznawców Chrystusa w dzisiejszym świecie. Jednak nikt nie rozrywa szat i nie przerywa haniebnej ciszy nad krzyżami chrześcijan w XXI w. Dlaczego? Ponieważ to nie Żydzi czy muzułmanie są w tym przypadku zabijani, ale zwykli chrześcijanie, za którymi nie stoją możni tego świata.
Epidemia edukacji seksualnej
Lobby „edukacji zdrowotnej” w Wielkiej Brytanii naciska na rząd, aby odebrać rodzicom prawo do wyłączenia dzieci z udziału w lekcjach wychowania seksualnego. Od 2011 r. zajęcia będą obowiązkowe. – Wszyscy rodzice chcieliby zachować jakieś prawa, ale ich dzieci mają przecież prawo do dobrej jakości edukacji seksualnej. Ona powinna być traktowana jak każdy inny obowiązkowy aspekt rozwoju w szkole – mówi Kathy French, z „Niezależnej Grupy Doradców Zdrowia Seksualnego”.
Niestety fanatycy nihilistycznej sex-edukacji nie chcą przyznać, że te programy nauczania niewiele wnoszą do polepszenia zdrowia dzieci. Przeciwnie, badania wskazują, że im więcej edukacji seksualnej tym więcej wczesnych i niechcianych ciąż zakończonych aborcją.
„Nie należy kłaniać się kobietom”
Były główny rabin Izrela Mordechai Eliyahu ostrzegł, że kłanianie się kobietom prowadzi do złamania kodeksu czystości. Aby tego uniknąć nie należy kłaniać się kobietom. Nie można także przekazywać pozdrowień żonie znajomego. Moredchai Eliyahu skrytykował śluby podczas, których kobiety i mężczyźni siedzą obok siebie i razem tańczą.
Ciekawe jak zachowałyby się feministki, gdyby podobne zdanie wyraził papież? Pewnie męskim basem rozdarłyby się w niebogłosy wszelkiej maści chłopo-babsztyle domagając się anatemy medialnej i ostrej krytyki ze strony głów państw i rządów. Tymczasem słowa głównego rabina Izraela nie wywołały jakiegoś wyjątkowego oddźwięku.

Robert Wit Wyrostkiewicz