W trzecią rocznicę ogłoszenia “Covida” przez WHO “pandemią”, przyjrzymy się szczegółowo, dlaczego Włochy stanowiły doskonałą platformę do stworzenia, a następnie rozpowszechnienia narracji o Covidzie.
Trzy lata temu świat zachodni stanął w miejscu. Oficjalna narracja Covid-19 przedstawiała dziwny, nagle rozprzestrzeniający się, bardziej śmiertelny niż grypa wirus pochodzący z Chin, który wylądował w północnych Włoszech.
20 lutego 2020 roku pierwszy domniemany przypadek Covid-19 został odkryty na Zachodzie w lombardzkim mieście Codogno we Włoszech. Tego samego dnia rząd włoski poinformował o pierwszym “zgonie na Covid-19”.
Dramatyczne doniesienia medialne napływające z północnych Włoch były wbijane w zachodnią psychikę, dając wrażenie, że istnieje tajemniczy “super rozprzestrzeniający się” i “super śmiertelny” nowy wirus galopujący przez region, zarażający i zabijający rzesze ludzi.
Wstrząsające raporty z Bergamo, miasta w alpejskim regionie Lombardia w północnych Włoszech, mówiły o trumnach ułożonych wysoko w stosy, o “nieubłaganie rosnących zgonach związanych z Covidem” i o alarmującej potrzebie pomocy wojskowej w celu usunięcia ponurej ilości piętrzących się martwych ciał. https://news.sky.com/story/coronavirus-italian-army-called-in-to-carry-away-corpses-as-citys-crematorium-is-overwhelmed-11959994
Na początku marca 2020 roku szpitale w północnych Włoszech informowały o “tsunami zgonów” z powodu kryzysu Covid i przepełnienia spowodowanego “walką z epidemią koronawirusów”, które doprowadzały szpitale i personel do granic wytrzymałości, ponieważ lekarze “od rana do nocy mieli do czynienia ze zmarłymi”.
https://www.pbs.org/newshour/health/not-a-wave-a-tsunami-italy-hospitals-at-virus-limit
Wykorzystując całą machinę państwową, premier Włoch Giuseppe Conte rozpoczął wydawanie szeregu dekretów rządowych, które doprowadziły do tego, że Włochy stały się pierwszym krajem na świecie, który wprowadził krajowy lockdown. Zarządzenia te stały się podstawą do wprowadzenia lockdownów w całym świecie zachodnim.
Trzy lata później, kompleksowa ocena historii o rzekomym włoskim kryzysie sanitarnym wiosną 2020 roku, ujawnia opowieść o niepokojącej historii epidemiologicznej północnych Włoch, manipulacji mediów i zwodniczych raportach wykorzystywanych do stworzenia iluzji nowej epidemii.
Wkrótce pojawiło się mnóstwo pytań i niespójności wokół włoskiej historii. Przypisywanie owego dziwnego zestawu zbieżnych okoliczności zjawisku wirusowemu było trudne do uwierzenia.
- Czy owe przepełnione szpitale były rzeczywiście wynikiem unikalnego patogenu wirusowego, czy też istniały inne czynniki sprawcze?
- Czy owe anomalne skoki nadmiernej liczby zgonów w północnych Włoszech były w sposób wiarygodny spowodowane pojawieniem się i rozprzestrzenianiem nowego śmiertelnego wirusa?
- Jak to się stało, że ów wirus rozprzestrzenił się na odległość tysięcy kilometrów w ciągu kilku dni i osiągnął szczyt synchronicznie w określonych lokalizacjach?
- Jak to się stało, że ów wirus był w stanie tak szybko rozprzestrzeniać się na odległość tysięcy kilometrów, osiągając szczyt w owych wybranych miejscach, a jednocześnie nie był wystarczająco zaraźliwy aby rozprzestrzenić się na pobliskie miejsca?
- Jak to się stało, że wirus ten czekał na rządowy dekret i dopiero wtedy zaczął tworzyć nadmiar zgonów?
- Jak to się stało, że wszystkie kraje na Zachodzie i poza nim przyjęły podobne środki “zdrowotne”, jakie zastosowano we Włoszech, praktycznie “z dnia na dzień”, środki, które przypominały raczej de facto państwo policyjne niż inicjatywy medyczne?
- Dlaczego dotyczyło to Włoch?
Zwięzła oś czasu serii wydarzeń, jak rozegrały się w północnych Włoszech wiosną 2020 roku:
● 31 stycznia 2020 – Włoska Rada Ministrów ogłasza 6-miesięczny stan nadzwyczajny w kraju przekazując koordynację działań ratowniczych w zakresie COVID-19 szefowi Departamentu Ochrony Cywilnej, po wykryciu w Rzymie dwóch pierwszych osób z pozytywnym wynikiem COVID-19 – dwóch chińskich turystów przybyłych z Wuhan;
● Luty 20, 2020 – Pierwszy przypadek Covid-19 u obywatela Włoch zdiagnozowany w Codogno. 78-letni Adriano Trevisan, emerytowany murarz z miejscowości Vo’ Euganeo koło Padwy w regionie Wenecja Euganejska stał się pierwszym odnotowanym w Europie zgonem z powodu Covid. Zmarły przeszedł pozytywny test na obecność wirusa i zmarł w szpitalu podczas leczenia zapalenia płuc.
● 23 lutego 2020 – Rząd włoski wprowadza pierwsze ograniczenia przemieszczania się i dostępu/wyjazdu wokół punktów zapalnych, znanych jako “lockdown red zones”. W tym samym dniu włoskie Ministerstwo Zdrowia wydało wytyczne dotyczące testów PCR dla 31 laboratoriów w całych Włoszech. Rośnie liczba przypadków.
● 25 lutego 2020 – Kolejne środki ograniczające zostają wprowadzone w całych Włoszech.
● 27 lutego 2020 – Powstaje Narodowy System Nadzoru, koordynowany przez ISS (Narodowy Instytut Zdrowia), który ma monitorować zbieranie i zestawianie codziennych danych.
● 1 marca 2020 r. – Rozszerza się tworzenie “czerwonych stref zamknięcia”.
● 4 marca 2020 – We Włoszech ogłoszone zostaje ogólnokrajowe zamknięcie szkół i uczelni.
● 8 marca 2020 – dekret prezydenta rady ministrów rozszerza ograniczenia na całą Lombardię i duże obszary północnych Włoch.
● 9 marca 2020 – Rząd Włoch pod przewodnictwem premiera Giuseppe Conte rozszerza lockdown na całe Włochy ograniczając przemieszczanie się ludności z wyjątkiem zaistnienia sytuacji związanych z koniecznością, pracą i zdrowiem.
● 11 marca 2020 – Światowa Organizacja Zdrowia ogłasza wybuch epidemii nowego koronawirusa (COVID-19) globalną pandemią. Włochy ogłaszają zamknięcie wszystkich restauracji, pubów, teatrów i działalności społecznej.
● 18 marca 2020 – Europejski Bank Centralny ogłasza ogromny program drukowania pieniędzy, aby utrzymać funkcjonowanie systemu finansowego. 750 mld euro dofinansowania udzielonego sektorowi finansowemu na walkę z “krachem koronawirusowym”.
● 22 marca 2020 – Zaprzestanie wszelkich niekoniecznych działań produkcyjnych, całkowity lockdown, fabryki zostają zamknięte, a wszelka niekonieczna produkcja wstrzymana w całych Włoszech.
● 25 marca 2020 – Dalsze restrykcje nałożone na przemieszczanie się ludzi, z wyjątkiem niezbędnych powodów (np. praca, zdrowie i pozyskiwanie prowiantu).
● 27 marca 2020 – Szczyt liczby dziennych zgonów w Covid we Włoszech.
● 9 kwietnia 2020 – Dekret “Liquidità” wchodzi w życie w pełnym zakresie, obejmując środki tymczasowe mające na celu ułatwienie dostępu do kredytów, wsparcie ciągłości działania i płynności przedsiębiorstw oraz środki wspierające eksport, internacjonalizację i inwestycje przedsiębiorstw.
● 4 maja 2020 – Ponowne otwarcie większości fabryk i różnych hurtowni, w ramach wcześniej ustalonych protokołów bezpieczeństwa sanitarnego.
Choć taka chronologia może służyć odświeżeniu naszej pamięci i zapewnić spójne zrozumienie sekwencji wydarzeń, nie zastąpi ona prawdziwej historii.
Jak to się mówi – diabeł tkwi w szczegółach.
A szczegóły w północnych Włoszech zaczynają się od ogromnych problemów z zanieczyszczeniem środowiska i towarzyszącymi mu długotrwałymi przewlekłymi dolegliwościami zdrowotnymi, które od lat trapią omawiany region.
Zanieczyszczenie środowiska i choroby przewlekłe
Codzienne życie w regionie Lombardii jest naznaczone niebezpiecznymi warunkami życia i wyzwaniami zdrowotnymi – liczne ostre problemy zdrowotne, z którymi boryka się starzejąca się populacja, są udokumentowane od dłuższego czasu. https://anti-empire.com/milan-italy-was-overwhelmed-with-viral-lung-disease-patients-as-recently-as-2018-without-feeding-a-global-hysteria/
Dolina rzeki Pad w północnych Włoszech jest wymieniana jako miejsce o najgorszej jakości powietrza w całej Europie. Jakość powietrza w tym regionie pogarsza się od wielu lat. Miasta w dolinie rzeki Pad są wymieniane jako mające najwyższy wskaźnik śmiertelności związany z zanieczyszczeniem powietrza w całej Europie. https://en.wikipedia.org/wiki/Po_Valley https://vitesy.com/blog/air-pollution/nitrogen-dioxide-fine-particles-po-valley-air-quality/
Oprócz samej ilości zanieczyszczeń, Dolina Rzeki Pad jest znana ze swoich unikalnych cech, takich jak słabe wiatry i długotrwałe inwersje klimatyczne, które sprawiają, że staje się ona zbiornikiem zatrzymującym zanieczyszczenia atmosferyczne. https://www.thelocal.it/20190228/po-valley-air-pollution-italy
Raport Lancet Planetary Health ze stycznia 2021 roku oszacował współczynniki zgonów związane z zanieczyszczeniem drobnym pyłem zawieszonym i dwutlenkiem azotu w 1000 europejskich miastach. Brescia i Bergamo w regionie Lombardii charakteryzowały się najwyższym wskaźnikiem w Europie, jeśli chodzi o liczbę zgonów spowodowanych drobnym pyłem zawieszonym. Dwa inne północnowłoskie miasta, Vicenza i Saronno zajęły odpowiednio czwarte i ósme miejsce na liście dziesięciu czołowych miast w tej kategorii. https://www.thelancet.com/journals/lanplh/article/PIIS2542-5196(20)30272-2/fulltext
Owe miejscowości odpowiadają dokładnie najwyższym zachorowaniom na infekcje górnych dróg oddechowych występującym w północnych Włoszech, jak przedstawiono w oficjalnej narracji pandemicznej.
Ciągłe i przyspieszające “epidemie” idiopatycznego zwłóknienia płuc (ciężka i postępująca choroba płuc), śródmiąższowej choroby płuc i wysokich wskaźników raka oskrzeli i płuc były charakterystycznymi cechami epidemiologicznymi północnych Włoch na długo przed tym, jak rzekomy wirus pojawił się na scenie. https://erj.ersjournals.com/content/51/1/1700397 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4388120/ https://www.bmj.com/content/369/bmj.m1835.long
W regionie Lombardii występuje również ciągły problem z azbestem pochodzącym z zawodowego narażenia na azbest w latach ’60 i ’70. Badanie z roku 2016, “Zapadalność na międzybłoniaka w Lombardii, Włochy: narażenie na azbest, wzorce czasowe i prognozy na przyszłość”, przewidywało wzrost zachorowań na międzybłoniaka złośliwego (MM), agresywną i śmiertelną formę raka oddziałującą przede wszystkim na wyściółki klatki piersiowej i jamy brzusznej. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/27312399/
«Badanie to udokumentowało wysokie obciążenie MM u obu płci w regionie Lombardii, odzwierciedlające rozległe zawodowe (głównie u mężczyzn) i pozazawodowe (głównie u kobiet) narażenie na azbest w przeszłości. Wskaźniki zachorowalności nadal rosną; oczekuje się, że po roku 2019 nastąpi spowolnienie występowania MM.»
Kolejne opracowanie “Badanie wpływu grypy na nadmierną śmiertelność we wszystkich grupach wiekowych we Włoszech w ostatnich sezonach (sezony 2013/14-2016/17)” ujawnia, że wskaźniki zgonów z powodu zwykłej grypy wyraźnie wzrosły w ciągu ostatniej dekady. W badaniu tym opisano prawie czterokrotny wzrost śmiertelności z powodu grypy w objętym nim okresie czasu. Przed sezonem 2016/17 sumaryczne wartości gwałtownie wzrosły do 24 981 nadmiernych zgonów przypisywanych epidemii grypy. https://www.ijidonline.com/article/S1201-9712(19)30328-5/fulltext
Do bieżących problemów związanych z zanieczyszczeniem powietrza, mieszkańcy doliny rzeki Pad są nękani przez wysoki poziom ścieków z hodowli przemysłowej do rzek i dopływów.
Region Lombardii wytwarza ogromne ilości odpadów zwierzęcych, ponieważ produkuje ponad 40 procent włoskiego mleka, a ponad połowa włoskiej produkcji świń znajduje się w dolinie rzeki Pad.
W całych Włoszech problemy z zatrutą glebą spowodowane przez przeszłą i obecną działalność przemysłową oraz katastrofy nękają kraj i jego mieszkańców.
Ciężka działalność przemysłowa i dawne zatrucia przemysłowe w północnych Włoszech dotykają region kolejną masą toksycznych ekspozycji.
W roku 1976 w Seveso we Włoszech doszło do “jednego z najgroźniejszych wypadków przemysłowych w minionym stuleciu”. Katastrofa w Seveso miała miejsce w zakładzie produkcji chemicznej 12 mil na północ od Mediolanu w regionie Lombardia we Włoszech. Spowodowała ona największe znane w historii narażenie na 2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-p-dioksynę (TCDD) w populacjach mieszkalnych i stała się “świadectwem trwałych skutków dioksyn.” https://www.treehugger.com/briefing-the-seveso-disaster-1708806 https://en.wikipedia.org/wiki/Seveso_disaster http://www.getipm.com/articles/seveso-italy.htm
Dioksyna jest znanym czynnikiem powodującym raka i wielu ludzi, którzy żyli w Seveso i jego okolicach w tym czasie, jest narażonych na zwiększone ryzyko zachorowania na raka w późniejszym okresie życia. Ktoś, kto skończył 20 lat w roku 1976, obecnie jest w wieku 60 lat w epoce Covid.
Jest to zgodne z tym, co zostało szeroko opisane wśród mężczyzn z Nembro, gdzie rak jest główną przyczyną śmierci w tym przedziale demograficznym, a rak płuc jest najczęstszym rodzajem raka. https://swprs.org/covid-19-in-nembro-italy/
Środki oszczędnościowe (tzw. „Austerity”) a infrastruktura zdrowotna
Do fatalnych warunków środowiskowych, z jakimi borykają się mieszkańcy północnych Włoch, dochodzą środki oszczędnościowe z ostatnich dwóch dekad, które zdziesiątkowały włoskie służby publiczne, poważnie zmniejszając zasoby opieki zdrowotnej.
Analizując stan szpitali w północnych Włoszech, na długo przed “pandemią”, zaczyna się wyłaniać pewien schemat.
Przegląd z roku 2019 dotyczący aktualnego stanu włoskich szpitali, “Zdrowie i szpitale we Włoszech. XVII Raport Roczny”, zwrócił uwagę na “znaczny wzrost w 2019 r. osób na listach oczekujących i na dłuższy czas, w porównaniu z już problematyczną sytuacją w roku 2018” oraz na, “wyraźne pogorszenie, w ciągu ostatnich 5 lat, systemów “połączeń” między medycyną ogólną i szpitalami oraz między nimi a usługami pohospitalizacyjnymi (rehabilitacja, opieka długoterminowa, domy pomocy i usługi opieki domowej).”
Naładowana atmosfera i wynikająca z niej burza ogniowa stworzona przez okrzykniętą “inwazję wirusów” brutalnie obnażyła skutki 20 lat cięć w krajowym systemie opieki zdrowotnej.
Raport Oxfam z roku 2013 dotyczący skutków działań oszczędnościowych ” PRAWDZIWY KOSZT AUSTERITY I NIERÓWNOŚCI – Analiza sytuacji we Włoszech” uwypuklił upadek włoskiej służby zdrowia. https://www-cdn.oxfam.org/s3fs-public/file_attachments/cs-true-cost-austerity-inequality-italy-120913-en_0.pdf
Raport zauważył, że w roku 2000 Włochy zajmowały drugie. miejsce na świecie pod względem pokrycia kosztów opieki zdrowotnej. Raporty przytaczały, że do roku 2011, z powodu corocznych spadków wydatków na zdrowie, “ponad dziewięć milionów osób zadeklarowało, że nie może uzyskać dostępu do niektórych usług zdrowotnych z powodów ekonomicznych.” https://www.sanita24.ilsole24ore.com/pdf2010/Editrice/ILSOLE24ORE/QUOTIDIANO_SANITA/Online/_Oggetti_Correlati/Documenti/2015/06/10/CENSIS_DATI.pdf
Dalsze cięcia powiększyły i tak już niestabilną sytuację. W latach 2010-19 włoska Narodowa Służba Zdrowia doświadczyła cięć finansowych na kwotę ponad 37 miliardów euro, w związku z postępującą prywatyzacją usług zdrowotnych. Rządowe wydatki na opiekę zdrowotną, które przez lata malały, spadły do poziomu poniżej tego, który WHO uznała za zdolny do zapewnienia podstawowej opieki zdrowotnej. https://www.gimbe.org/osservatorio/Report_Osservatorio_GIMBE_2019.07_Definanziamento_SSN.pdf
Te kompleksowe cięcia miały również poważne skutki dotyczące pracowników służby zdrowia oraz dostępnych łóżek szpitalnych i sprzętu, skutecznie utrudniając zdolność placówek opieki do efektywnego leczenia pacjentów.
W okresie od 2009 do 2017 roku wycięto 5,2 procent pracowników służby zdrowia. W ciągu ostatnich 10 lat zlikwidowano 70 000 łóżek. Na oddziałach medycyny ratunkowej dostępność łóżek spadła z 922 na 100 000 mieszkańców w roku 1980 do 262 na 100 000. https://gateway.euro.who.int/en/indicators/hfa_478-5060-acute-care-hospital-beds-per-100-000/
Dane z roku 2020 wskazują na łączną liczbę 5 179 łóżek na oddziałach intensywnej terapii (ok. 8,9 łóżek na 100 000) dla całych Włoch, których populacja w roku 2020 liczy nieco ponad 60 mln.
Na poziomie regularnej działalności w roku 2020, 74 szpitale w Lombardii, obsługujące 10-milionową populację, dysponowały około 720 łóżkami OIOM, przy czym do 90% z nich było zwykle zajętych zimą.
Do 10 marca roku 2020 na oddziałach intensywnej terapii hospitalizowanych było 877 osób, jednostki w Lombardii były nasycone i przeważały prośby o przeniesienie pacjentów do innych regionów.
Efekt netto wspomnianych radykalnych cięć w infrastrukturze i usługach szpitalnych w kontekście histerii kowidowej był do przewidzenia; od lat włoscy lekarze z oddziałów intensywnej terapii informowali, że epidemie grypy powodują zapełnienie oddziałów intensywnej terapii, co miało miejsce na całym świecie.
Dudniące milczenie mediów na temat tych niewygodnych faktów utrzymywało opinię publiczną w niewiedzy na temat realiów rozpadającego się włoskiego systemu opieki zdrowotnej.
Wyłącznie “wirus”.
W świetle powyższych danych nie jest zaskoczeniem, że osoby z rutynowymi i w większości odwracalnymi sezonowymi infekcjami dróg oddechowych po przyjęciu do szpitala mogą nie być odpowiednio lub skutecznie leczone. (…)
Dalszy ciąg artykułu pod linkiem: https://off-guardian.org/2023/03/11/italy-2020-inside-covids-ground-zero/