We wtorek, 10 lipca br. doszło w Glandale w Kalifornii do tragicznego wypadku, w którym samochód potrącił pieszego, a sprawca zbiegł z miejsca zdarzenia. Wypadek jakich tysiące na drogach amerykańskich, a jednak niosący sobą coś więcej niż tragedię 24-letniej Elizabeth Sandoval, potrąconej przez nieznanego sprawcę. Świadkowie zdążyli spisać tablice rejestracyjne uciekającego samochodu, a policja natychmiast ustaliła, że chodzi o Mercedesa S430, należącego do 20-latki, Ary Grigoryan. Przystąpiono do odszukania samochodu i sprawcy wypadku, jednak tutaj zaczyna się kontrowersyjna część dochodzenia.

Otóż policja posługując się zezwoleniem sądowym, zażądała od amerykańskiej placówki firmy Daimler-Chrysler ustalenia pozycji samochodu przy pomocy systemu nawigacji satelitarnej Global Positioning System – GPS, w który ten model samochodu Mercedes jest wyposażony standardowo. Firma Mercedes na wysłany przez policję faks, nie odpowiedziała, co uznano za „odmówienie zastosowania się do decyzji sądu”. „Była to jedna z najbardziej frustrujących spraw w ciągu mojej 35-letniej służby w policji” – powiedział reporterom szef policji w Glendale, Randy Adams.
Na drugie, przynaglające żądanie sądowe, firma Merdeces włączyła jednak zainstalowany system GPS, co umożliwiło ustalenie pozycji samochodu i odnalezienie samochodu, chociaż sprawczyni jest cały czas poszukiwana.

Zdarzenie to było zatem testem na zastosowanie w praktyce przepisów o ochronie danych osobowych i konstytucyjnych zapewnień o prywatności obywateli. Jakkolwiek można dyskutować o celowości i słuszności takiego a nie innego działania policji w tym konkretnym przypadku, to nie ulega wątpliwości, że instalowane coraz powszechniej w samochodach systemy nawigacyjne GPS mogą być i będą używane przez służby policyjne dla ustalenia położenia samochodu i odszukania jego właściciela. Bez względu na to jak szczegółowe będą przepisy zabezpieczające i jak głośne zapewnienia władz, urządzenia zaawansowanej technologii będą używane do inwigilacji ludności.