Komitet Praw Dziecka działający przy ONZcie, naciska na Unię Europejską by ta zdelegalizowała funkcjonujące na jej terenie tzw. ,,Okna życia”, które umożliwiają powierzenie nieciachanego dziecka pod opiekę Sióstr Zakonnych. Placówki takie funkcjonują w niemal w całej Europie, w tym od 2006 r. w Polsce.

„Okna życia nie służą w najlepszym interesie dziecka lub matki” – stwierdziła Maria Herczog, węgierska socjolog i członek komitetu ONZ, w rozmowie z „Jewish World Review”. Jej zdaniem praktyka zachęca matki do pozostawiania dzieci bez należytej opieki medycznej. Często także decyzja o pozostawieniu dziecka wynika z sytuacji kobiety, która jest zmuszona do tego przez terroryzujących ją alfonsów lub członków rodziny.

Działaczka zapowiedziała, że organizacja zwróci się z prośbą do Parlamentu Europejskich o wprowadzenie zakazu funkcjonowania Okien Źycia.

Pierwsze Okno Źycia założyła w 1999 r. niemiecka pastorka Gabriele Stangl. Wysłuchała ona wcześniej dramatycznego wyznania kobiety, która urodziła dziecko poczęte w wyniku gwałtu.

W całych Niemczech funkcjonuje obecnie ponad 100 takich Okien, w Polsce jest ich ponad 40, niemal tyle samo w Czechach, po około 10 – we Włoszech, na Litwie, Rosji, Słowacji, Szwajcarii i Belgii. Dzięki nim setki dzieci zostało ocalonych.

W samej Polsce w ciągu sześciu lat około pięćdziesięcioro dzieci zostało pozostawionych w Oknach Źycia. Prawie wszystkie trafiły już do rodzin zastępczych. Jedna z historii zakończyła się nietypowo – 18-letnia matka oraz babka pozostawionej w Kielcach czterotygodniowej dziewczynki, zmieniły decyzję i zgłosiły się po nią.

AA