Rabinie, czy wierzy pan, że Bóg wybaczy żydom, jeśli nie przeproszą Palestyńczyków, a potem nie naprawią wyrządzonych im krzywd?

Na początku żydowskiego nowego roku, mam kilka pytań do głównego rabina, lorda Sacksa. Kieruję je szczególnie do niego, gdyż powiedział coś w nagranym przekazie przygotowującym do Nowego Roku, ale są to pytania, które można zadać rabinom w każdym miejscu.

Oto pełny tekst (dosyć krótki) wypowiedzi lorda Sacksa, można zobaczyć go na Youtube:

Główny rabin, lord Sacks, Londyn

„Jest to dźwięk selichot (podobna do chóralnej modlitwa, która otwierała jego lordowską prezentację). Dźwięk mówiący przepraszam. Specjalne modlitwy odmawiane o tej porze roku, kiedy zbliżamy się do Rosz Haszana i Jom Kipur, żydowskiego nowego roku w dniu pojednania. I jest coś tak potężnego w umiejętności powiedzenia przepraszam.

„Tam, w świeckim społeczeństwie, żyjemy w pozbawionej pokuty kulturze. Kiedy ostatni raz słyszeliście, by polityk powiedział ‘przepraszam’. Czy, by rabin powiedział ‘zrobiłem błąd’. Czy, by uczony powiedział ‘pomyliłem się’.

„Ale ciągle robimy coś złego. I to znaczy być człowiekiem. Umiejętność powiedzenia, przepraszam, myliłem się, wybacz mi, jest ważna. Jest to moment uczciwości w życiu zachowującym pozory; próba wyglądania na nieomylnego. I mogę powiedzieć, przepraszam, do Boga, ponieważ wiem, że mi przebacza. Wiem to, ponieważ jest to taki rodzaj Boga. To dlatego dał nam Rosz Haszana i Jom Kipur. Więc spróbuj powiedzieć Bogu, przepraszam. To może ci pomóc, tak jak pomogło mnie, powiedzieć przepraszam, ludziom, których skrzywdziłem. Powiedzenie przepraszam to superglue w relacjach międzyludzkich.. To naprawia relacje, które inaczej byłyby tak złamane, że nie można by ich naprawić. Nie będzie wam przykro, kiedy powiecie: ‘Przepraszami, Szana toya’.

„Rosz Haszana, żydowski nowy rok, to rodzaj hejnału, wezwania do Dziesięciu Dni Pokuty, zakończonych Dniem Pojednania. Jom Kipur to najwyższy moment w żydowskich dziejach, dzień postu i modlitwy, introspekcji i samooceny. W żadnym innym momencie nie mamy tak mocnej świadomości stanięcia przed Bogiem, bycia znanym”.

Jeśli ten Goj (ja) dobrze rozumie ten przekaz, to główny rabin wzywa brytyjskich żydów (a tym samym wszystkich innych), do powiedzenia przepraszam, ludziom, których skrzywdzili, jak również Bogu. Jeśli tak jest, to mam 3 pytania:

1. Czy do osób skrzywdzonych przez żydów w imię syjonizmu, należą Palestyńczycy?

2. Jeśli odpowiedź jest „nie”, to dlaczego?

3. Jeśli odpowiedź jest „tak”, to dlaczego większość żydów nie umie powiedzieć przepraszam Palestyńczykom, za okropne krzywdy wyrządzone im w imię syjonizmu? (Okropne krzywdy zaczęły się w pierwszej fazie syjonistycznych czystek etnicznych w Palestynie).

Kiedy zastanawiałem się w mojej gojowskiej głowie nad możliwymi odpowiedziami na ostatnie pytanie, przypomniałem sobie wiele ujawniającą historię, co Gołda Meir powiedziała mi podczas ostatniej naszej rozmowy przed jej śmiercią.

Dotyczyło to tego, co się stało na początku pierwszego poranka (dzień drugi) wojny Jom Kippur, kiedy siły Sadata umacniały swoją władzę nad Kanałem Sueskim, które przekroczyły w ataku z zaskoczenia. Premier Meir zwołała posiedzenie gabinetu w jej małym i bardzo skromnym domu w Tel Awiwie. Minister obrony Dajan zaproponował, że IDF powinna „poddać” swoje pozostałe pozycje frontowe na kanale, w celu ratowania życia i wycofania się o 25 kilometrów. Do mnie Gołda powiedziała: „Powiedziałam Mosze, że w naszym języku nie było takiego słowa jak poddać się, a potem pobiegłam do tego małego pokoju, toalety, i zwymiotowałam„. (Pełna wersja tej historii, i wielu innych, jest w mojej książce ZIONISM: THE REAL ENEMY OF THE JEWS [Syjonizm prawdziwym wrogiem Żydów).

Czy to jest ten przypadek, kiedy w słownictwie syjonistów nie ma słowa ‘przepraszam’?

Według mnie, prawdziwym problemem jest to, że powiedzenie ‘przepraszam’ Palestyńczykom, wymagane jest od wszystkich izraelskich żydów, żeby uznać krzywdy wyrządzone Palestyńczykom w imieniu syjonizmu. A do tego z kolei potrzebni są wszyscy żydzi, nie tylko izraelscy, żeby naprawić krzywdy wyrządzone Palestyńczykom.

Być może bardziej na miejscu jest to, że powiedzenie ‘przepraszam’ Palestyńczykom, zmusiłoby do postawienia najważniejszych pytań o legalności i przestępczości syjonistycznego, podobnego do kolonializmu, przedsięwzięcia.

Moje ostatnie pytanie skieruję w tej chwili bezpośrednio do lorda Sacksa:

Rabinie, czy pan naprawdę wierzy w to, że Bóg wybaczy żydom, jeśli nie powiedzą ‘przepraszam’ Palestyńczykom, a potem nie naprawią krzywd wyrządzonych Palestyńczykom?

Alan Hart
28.09.2011

Tłumaczenie Ola Gordon (Rosh Hashanah (Jewish New Year): Will God forgive?)