Co się dzieje z tymi wszystkimi cywilami? W Tunezji wiadomo: mieli tam tyrana, który wszystko sam pozjadał, więc dla tamtejszych młodych, wykształconych nic już nie zostało. A jak nic już nie zostało, to wiadomo – zbuntowali się przeciwko tunezyjskiemu tyranowi. W sukurs pospieszyli im tyrani z Francji i Italii. Oni też grabią swoich cywilów na potęgę, ale co innego cywile tunezyjscy czy, dajmy na to, libijscy – a co innego hiszpańscy czy greccy. Musi być jakaś zagadkowa różnica, bo o ile w obronie libijskich cywilów przed tamtejszym tyranem Muammarem Kaddafim NATO ciska bomby i strzela strzałami, a do cywilów tunezyjskich i egipskich wysyła a to naszego Kukuńka, a kiedy już nacieszą się Kukuńkiem – to wtedy wysyła ministra Sikorskiego.

Z nim dopiero mają uciech co niemiara: a to zrobi marsową minę, a to nauczy demokracji – słowem: jedna przyjemność goni drugą. Tymczasem cywile greccy i hiszpańscy też nieźle dokazują, a NATO jakby tego nie widziało; ani jednej bomby, ani jednego strzału – chyba że bez prochu. A przecież i w Tunezji, i w Libii chodzi o to samo – cywile buntują się przeciwko tyranom. No tak, ale tyran tyranowi nierówny. W takiej, dajmy na to, Tunezji, tyran wszystko chciał zjeść sam, to znaczy nie chciał podzielić się z lichwiarską międzynarodówką. Libijski tyran zdaje się jeszcze gorszy – nie dość, że szura lichwiarskiej międzynarodówce, to jeszcze podjudził córkę, by pozwała NATO przed niezawisły sąd. Ładny interes! Co teraz będzie, jeśli niezawisły sąd nakaże, by NATO się rozbroiło?

Zresztą nie martwmy się o NATO, już tam niezawisłe sądy krzywdy mu nie zrobią – co przewidział jeszcze w XIX wieku Adam Mickiewicz, wkładając w usta Klucznika Gerwazego te spiżowe słowa: „wygraj w polu, a wygrasz i w sądzie!”

Wróćmy do różnicy między tyrany: otóż o ile tyranowie północnoafrykańscy albo szurają, albo brużdżą lichwiarskiej międzynarodówce, to tyranowie greccy i hiszpańscy międzynarodówce owej nadskakują i gotowi są wycisnąć ze swoich niewolników nie tylko krew, pot i łzy, ale wszystkie inne cielesne sekrecje, żeby tylko ją udelektować. Po co lichwiarzom te wszystkie sekrecje organizmu ludzkiego – tajemnica to wielka, bo wskazywałaby na to, że są oni nie tylko krwiopijcami.
Dlatego i NATO ani tym tyranom nie robi krzywdy, ani greckim czy hiszpańskim niewolnikom.

Przyczyny tej chwalebnej powściągliwości objaśnił był w swoim czasie Janusz Szpotański malinowymi ustami Carycy Leonidy: „Niszczyć swą zdobycz – kakij smysł?”. Jakby NATO, dajmy na to, zbombardirowało Hiszpanów na Puerta del Sol czy Greków w Atenach, to kto by potem wypracował dla lichwiarskiej międzynarodówki odsetki?

Stanisław Michalkiewicz