Decyzją rektora Uniwersytetu Wrocławskiego została odwołana konferencja naukowa pt. „Prawda historyczna a prawda polityczna w badaniach naukowych. Przykład ludobójstwa na Kresach wschodnich RP w latach 1939-1946”. Przedstawiciele kresowiaków uznali odwołanie tej konferencji za fakt hańby i wystosowali do rektora Uniwersytetu Wrocławskiego prof. dr hab. Marka Bojarskiego list otwarty. List otwarty nawołuje do otwartej dyskusji na temat ludobójstwa na Kresach oraz apeluje do władz Polski o zajęcie zdecydowanego stanowiska po stronie „po stronie wymordowanych rodaków, po stronie pamięci i prawdy”.
„Kresy Wschodnie RP w latach 1939-1946 stały się miejscem masowych zbrodni na niewyobrażalną skalę. Ukraińska Powstańcza Armia wymordowała, wedle znanych nam źródeł, blisko 200 tys. Polaków. Ofiarami tych mordów padli też Żydzi, Ormianie i sami Ukraińcy, którzy nie godzili się na barbarzyńskie metody wyrzynania swoich sąsiadów, dając w ten sposób dowód odwagi i heroizmu. Pomordowanym Polakom, Żydom, Ormianom, Ukraińcom i innym nacjom należy się pamięć i hołd, a wszystkim żyjącym rzetelna wiedza i prawda. I prawdzie tej miała służyć przygotowywana konferencja, w trakcie której polscy uczeni odsłanialiby historyczne przyczyny ludobójstwa, jego przebieg i uwarunkowania. Najwyższym nakazem nauki jest poszukiwanie prawdy. Uniwersytet Wrocławski, odwołując tę konferencję, o ile wiemy, pod naciskiem środowisk ukraińskich, po raz drugi okrył się hańbą. Pierwszy raz uczynił to, odwołując konferencję, mającą się odbyć 10.12.208 r., a poświęconą współczesnej polityce historycznej Polski wobec państw ościennych. I oto kolejne odwołanie, będące niepojętym wyrazem strachu i serwilizmu politycznego, który upokarza polskich uczonych i wszystkich Polaków, jacy szanują naukę jako źródło wiedzy o świecie. Szczególnie dotkliwie upokorzeni czują się wygnani z Kresów obywatele polscy, którym wymordowano najbliższych, a teraz nie mogą doczekać się potępienia ludobójstwa” – czytamy w liście otwartym do rektora wrocławskiej uczelni.
Autorem listu jest Stanisław Srokowski – postać od 40 lat znana ale niewygodna, pozostająca wiecznie w niezgodzie na zło – napisał właśnie list otwarty do rektora Uniwersytetu Wrocławskiego. Poparło go już wielu polskich intelektualistów, dla których naciski władz politycznych na senaty poszczególnych uczelni są nadal rzeczą skandaliczną.
Konferencji patronował Wicemarszałek Sejmu RP Jarosław Kalinowski, Marszałek Sejmiku Dolnośląskiego i Rektor Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieli w niej udział wziąć również prokuratorzy z Instytutu Pamięci Nardowej, a także generał Mirosław Hermaszewski, świadek tamtych wydarzeń.
Konferencję odwołano prawdopodobnie na żądanie ambasady Ukrainy. Polskie media podały, że część warszawskich dziennikarzy otrzymała informację o odwołaniu konferencji jeszcze półtorej godziny przed oficjalną decyzją rektora. Nie wiadomo więc gdzie dokładnie zapadły decyzje i kto je podjął?
Konferencja „Prawda historyczna a prawda polityczna w badaniach naukowych. Przykład ludobójstwa na Kresach wschodnich RP w latach 1939-1946” miała się odbyć 3 czerwca 2009 roku na wrocławskiej uczelni. Zapowiedziano w niej udział m.in.: prof. dr hab. Bogumiła Grotta (UJ), prof. dr hab. Jana Kęsika (IH UWr.), dr Macieja Strutyńskiego (UJ), dr hab. Bogusława Paźa (IF UWr), prof. dr hab. Juliana Winnickiego, dr Lucyny Kulińskiej, prof. dr hab. Czesława Partacza oraz ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego.
Lech L. Przychodzki, Stanisław Tarasiewicz; ifpl
Stanisław Srokowski urodzony na Kresach (Hnilcze, k. Podhajec, woj. Tarnopol) i z nich wypędzony, po latach spędzonych w Mieszkowicach (ówczesne woj. szczecińskie) studia ukończył w Opolu. W latach 1960-68 pracował jako nauczyciel w jednej z legnickich szkół, skąd po wydarzeniach marcowych go usunięto. Trafił wówczas do Wrocławia i zajmował się dziennikarstwem. W stanie wojennym, jako znana twarz wrocławskiej „S”, pozbawiony pracy. W latach 90. XX w. niepokorny wykładowca na Uniwersytecie Wrocławskim. Poeta, eseista, prozaik. Od 1995 red. naczelny założonego przez siebie, unikalnego, jedynego w Europie czasopisma edukacyjno-twórczego, budowanego przez dzieci i młodzież w wieku 8-16 lat, „Nowe Twarze” (wcześniejszy tytuł: „Gazeta Dzieci”). Autor około 10 książek. Ostatnio ukazała się „Nienawiść” – o rzezi na Kresach, którą sam jako dziecko przeżył. Współtwórca stowarzyszenia kulturalnego współpracy polsko-ukraińskiej „Biały Ptak”. Twórca i pierwszy prezes Towarzystwa Polsko-Greckiego we Wrocławiu.