W tym roku w Danii obchodzone będzie po raz ostatni państwowe święto Dnia Modlitwy. Polityczne siły niemal wszystkich opcji debatują w parlamencie nad znieniesiem tego święta, funkcjonującego w tym protestanckim państwie od początków XVII wieku.
Politycy twierdzą, że przez zniesienie tego tradycyjnego święta o nazwie Store Bededag, przypadającego na czwartą niedzielę po Wielkanocy (w tym roku 5 maja), “będzie możliwe przyspieszenie wydatków zbrojeniowych”.
Jak w tej logice można pomieścić zarówno zapowiadane zwiększenie wydatków zbrojeniowych, jak i zapowiadane skompensowanie płac (pracownicy mają dostać dodatkową dniówkę bez konieczności jej przepracowania), a jednocześnie zwolnić 2700 osób z sektora publicznego – trudno pojąć.
Na dzisiaj w Danii obowiązują następujące dni wolne od pracy:
- Nowy Rok (1 stycznia)
- Niedziela Palmowa (2 kwietnia)
- Wielki Czwartek (6 kwietnia)
- Wielki Piątek (7 kwietnia)
- Wielkanoc (9 kwietnia)
- Poniedziałek Wielkanocny (10 kwietnia)
- Wielki Dzień Modlitwy (ang. Great Prayer Day; dun. Store Bededag) – (5 maja)
- Wniebowstąpienie (18 maja)
- Zesłanie Ducha Świętego (Whitsunday i Whitmonday) – (28 i 28 maja)
- Boże Narodzenia (25 grudnia)
- Drugi Dzień Świąt Bożego Narodzenia (znany jako Boxing Day, albo świętego Stefana) – (26 grudnia)
Dla porównania, w Polsce obchodzimy następujące święta państwowe z ustawowymi dniami wolnymi od pracy. Notebene: Co dalej robi w tym spisie 1 maja? Stanowi to kompromitującą kartę “prawicowych rządów”, gadatliwych i pełnych narodowej retoryki, lecz niewiele czyniących.
- Nowy Rok (1 stycznia)
- Święto Trzech Król (6 stycznia)
- Wielkanoc
- Poniedziałek Wielkanocny
- Święto Państwowe (1 maja)
- Święto Narodowe Trzeciego Maja (3 maja)
- Zesłanie Ducha Świętego
- Boże Ciało
- Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny (15 sierpnia)
- Wszystkich Świętych (1 listopada)
- Narodowe Święto Niepodległości (11 listopada)
- Pierwszy dzień Bożego Narodzenia (25 grudnia)
- Drugi dzień Bożego Narodzenia (26 grudnia)
Przypomnijmy, że przed wojną obowiązywało w Polsce 14 dni wolnych od pracy, a w PRL-u najpierw 18 dni, a potem zniesiono część pozostawiając 12 dni wolnych od pracy (oczywiście ze wszystkim sobotami pracującymi, gdyż te wprowadzono na dobre dopiero w 1980 roku.)