Tariq Aziz został skazany w Iraku na 15 lat więzienia jako były minister Saddama Husajna. Został oskarżony w procesie przeprowadzonym pod okupacją USA o zbrodnie przeciwko ludzkości. Aziz urodził się niedaleko Mosulu jako Mikhail Yuhanna, w rodzinie chrześcijańskiej, i by uniknąć trudności z tego powodu zmienił nazwisko na Tariq Aziz. Studiował język angielski na akademii sztuk pięknych w Bagdadzie i przystąpił do socjalistycznej partii Ba’ath w 1957 roku.
W 1980 roku Tariqowi udało się uniknąć śmierci w zamachu na niego, przygotowanym przez proirańską islamską partię Dawa. Zamach ten był pretekstem do rozpoczęcia wojny Iraku (25 milionów mieszkańców) przeciwko Iranowi, trzykrotnie większemu. Wojna ta była możliwa jedynie ze względu na pomoc i dostawy broni z USA. Waszyngton posłużył się Irakiem, by wystąpić do walki przeciw Iranowi z powodu usunięcia od władzy w Teheranie szacha Rezy Pahlaviego w czasie rewolucji islamskiej.
Stany Zjednoczone przekazały szachowi władzę w Teheranie i aparat terroru pod kontrolą Mossadu w 1953 roku, po obaleniu demokratycznie wybranego rządu prezydenta Mosadeqa, który zawinił tym, że upaństwowił pola ropy naftowej i gazu ziemnego w Iranie.
Według opinii uwięzionego Tariqa Aziza, agresja USA na Irak odbyła się z powodu „paliwa i Izraela”. Przywódca Kościoła asyryjsko-chrześcijańskiego w Iraku, Emanuel III, od początku uwięzienia Aziza wielokrotnie nawoływał do wypuszczenia go na wolność jako człowieka niewinnego i uczciwego.
Tydzień temu Tariq Awiz został uniewinniony w procesie o zabójstwo w 1999 roku szyickiego wielkiego ajatollacha Muhammeda Sadeqa Al-Sadra, ojca wpływowego działacza niepodległościowego w okupowanym Iraku. Tariq Aziz, były minister spraw zagranicznych Iraku, według proizraelskiej gazety „The Wall Street Journal” z 8 marca 2009 roku, został skazany na 15 lat więzienia za swoją rolę w dokonanej w 1992 roku egzekucji 42 handlarzy, oskarżonych o paskarstwo w sprzedaży towarów na czarnym rynku po wygórowanych cenach, w czasie sankcji karnych nałożonych na Irak przez ONZ. W tym samym procesie zostało skazanych na śmierć dwóch braci Saddama Husajna.
W lutym 2003 roku Tariq Aziz był przyjęty na audiencji u Ojca Świętego Jana Pawła II w Watykanie, gdzie według oficjalnego komunikatu oświadczył, że rząd Iraku chce współpracować na arenie międzynarodowej w sprawach rozbrojenia. Jak wiadomo, Jan Paweł II wielokrotnie ostro potępiał inwazję USA na Irak jako zbrodnię przeciwko prawu międzynarodowemu, jednocześnie nawołując do respektowania rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ, jako gwaranta prawa międzynarodowego.
Tego samego dnia został skazany na 3 lata więzienia dziennikarz, który demonstracyjnie rzucił butami w prezydenta Busha podczas konferencji prasowej w Bagdadzie 14 grudnia 2008 roku, w obecności premiera Iraku, Nuriego Al-Malikiego, który usiłował łapać buty w locie, podczas gdy Buszowi udało się uchylić przed ciosami. Trzy kamery filmowej nagrały scenę, jak Muntazer Al-Zaidi zdjął buty i jednym po drugim rzucał w prezydenta Busha, protestując przeciwko zbrodniom i masowym mordom USA w Iraku. Komunikaty telewizyjne robią wrażenie, jakby aż sześć butów poleciało w kierunku Busha.
Trzydziestoletni Al.-Zaidi utrzymuje, że jest niewinny „agresji przeciwko zagranicznemu przywódcy”. W kulturze arabskiej rzucanie w kogoś butami stanowi wyraz pogardy, i prawo nakazuje w takim wypadku karę dwóch do trzech lat więzienia, lub karę pieniężną. Zaidi za rzucanie butami w prezydenta Busha został skazany na maksymalną karę trzech lat więzienia.
Zaidi jest korespondentem kanału telewizyjnego Al-Bagdadija w Iraku, którego zarząd mieści się w Egipcie, w Kairze. Na znak protestu w Bagdadzie został postawiony przez nieznanych sprawców pomnik buta na dużym piedestale. Stał jednak tylko kilka dni, póki Amerykanie się o nim nie dowiedzieli i zaraz usunęli go jako demonstrację „wywrotową”.
W Londynie 5 stycznia 2009 roku ludzie rzucali butami w budynek rządowy na Downing Street, by wyrazić protest przeciwko zbrodniom Izraela w czasie bombardowania terenu Gazy, gdzie zostało zabitych ponad 1300 osób, w większości kobiet i dzieci.
Szanse wyjścia po trzech latach na wolność młodego reportera kanału telewizyjnego Al-Bagdadija, Muntazera Al-Zaidi, są bez porównania większe niż Tariqa Aziza, starego schorowanego człowieka, który wie za dużo – zna szczegóły posługiwania się przez USA Saddamem Husajnem dla celów swojej agresywnej polityki – i został skazany aż na 15 lat więzienia, zupełnie niesłusznie, jak głosi przywódca Kościoła asyryjsko-chrześcijańskiego w Iraku, Emanuel III.
Iwo Cyprian Pogonowski