Władze Berlina po zamknięciu w październiku ubiegłego roku lotniska Tempelhof, zbudowanego jeszcze przez III Rzeszę, zastanawiają się jak zagospodarować ten atrakcyjy, położony w środku miasta teren. W poniedziałek ujawniono nadesłane propozycje architektoniczne, które zadziwiają swoją śmiałością – pisze niemiecki dziennik Der Spiegel.

Plany otwiera praktyczny projekt wybudowania apartamentów, parków i stadionu lekkoatletycznego. Berliński architekt Jakob Tigges ma jednak inny pomysł i mówi, że w miejscu tym należy po prostu usypać 1000-metrową górę. Co prawda sam uważa, że pomysł jest „prowokacyjny”, ale nie wiadomo czy przypadkiem nie spodoba się on szukającym oryginalności decydentom. -Turyści przychodziliby robić zdjęcia góry – tłumaczy Tigges, który sądzi, że nie należy budować tutaj jakichś domów. Jego zdaniem bowiem: „Miejsce to jest za bardzo wartościowe aby poświęcać je na jakieś nudne budynki apartamentowe.”

Inna propozycja – na szczęście już zarzucona – zakładała wykorzystanie ogromnego terenu i położonych na nim 49 olbrzymich budynków, 7 hangarów i 9000 tysięcy biur, na luksusową klinikę medyczną tylko dla bogaczy. Pomysł ten wspierał finansowo żydowski magnat Ronald Lauder z firmy Estee Lauder, który gotowy był zainwestować 350 milionów Euro na wybudowanie olbrzymiej kliniki, do której napływaliby „międzynarodowi pacjenci szukający prywatności podczas przeprowadzanych operacji plastycznych.”

Najbardziej ekstrawaganckim pomysłem na zagospodarowanie terenu lotniska, jest jednak stworzenie na nim największego „centrum rozrywki dla dorosłych”, czyli tzw. Red Light District. Na razie nie wiadomo jak władze odniosą się do tego pomysłu, który z  pewnością przysporzyłby Berlinowi swoistej sławy i niewątpliwie zasiliłoby budżet miasta.

Lotnisko Tempelhof wybudowane w 1923 roku i znacznie powiększone w latach późniejszych z myślą o stworzeniu symbolu potęgi lotniczej III Rzeszy, miało zaćmić wszystkie lotniska świata. Planowane jako ikona nowej stolicy 1000-letniej Rzeszy – Germanii, szczyciło się olbrzymią konstrukcją głównego budunku, uznawanego za jeden z 20 największych budynków świata, mogących pomieścić największe samoloty jeszcze w latach 1970. Było pierwszym lotniskiem świata z kolejką podziemną i niezwykle funkcjonalnym planem architektonicznym.

Po wojnie przejęte zostało przez amerykańskie władze okupacyjne i oddane zostało do cywilnego użytku w 1993 roku, jednak wykorzystując zaledwie 1/10 wszystkich swoich możliwości.