Aktualizacja strony została wstrzymana

Kościół katolicki i „Polski Narodowy Kościół Katolicki” na ekumenicznej drodze do wspólnoty

Przedstawiciele Kościoła katolickiego oraz przedstawiciele „Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego” wydali wspólne oświadczenie podkreślające owocne rozmowy, których celem jest „ustanowienie wspólnoty pomiędzy naszymi kościołami”.

Po dwudniowych obradach zakończonych 17 maja br. w Fall River w stanie Massachusetts, wspólny Komunikat obradujących stron stwierdza, że 22-letni dialog możliwy jest w wyniku „nowego natchnienia Ducha Świętego, którego doświadczyły dwa nasze kościoły po Soborze Watykańskim II”. Na szczególną uwagę zasługuje zdanie nawiązujące do powstania „Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego”, w którym przyznaje się, że „zdajemy sobie teraz sprawę, że spory toczone w tamtym czasie były bardziej związane ze sprawami dotyczącymi zarządzaniem Kościołem, niż samej doktryny.”

W Komunikacie, przepełnionym przypomnieniem historycznych wydarzeń „dialogu pomiędzy kościołami”, który rozpoczął się w 1984 roku, padają groźne dla katolika stwierdzenia, iż „Nasz wspólny szacunek wyraźnie wyklucza nieodpowiednie zachowania i działania, jak prozelityzm pomiędzy wiernymi [jednej i drugiej strony] „.

Widzimy zatem, że zamiast wyrzeczenia się błędów doktrynalnych i dopiero wtedy przyłączenia tej schizmatyckiej, a dzisiaj już w pełni heretyckiej grupy, nazywającej się „Polskim Narodowym Kościołem Katolickim” do Kościoła katolickiego, przedstawiciele Kościoła katolickiego kroczą zgubną drogą ekumenizmu, zakładającą łączenie różnych, sprzecznych doktrynalnie ze sobą ciał, w jedną sztuczną całość. Obranie tej drogi wyrażone jest w użytym w Komunikacie stwierdzeniu, iż „Pragniemy podkreślić, że „wspólnota” [„łączność”, „wspólna komunia”] nie zakłada absorbcji czy jednorodności, ale unię, która zakłada pełne uznanie różnych tradycji”.

Uczestników rozmów nie przerażają różnice i podziały, które Komunikat przypomina np. w odniesieniu do roli Papieża: „Jakkolwiek nadrzędność i nieomylność Biskupa Rzymu nie były spornymi sprawami w czasie naszego podzialu, to dzisiaj nasze kościoly inaczej rozumieją rolę Papieża w Kościele.” Pomimo tych różnic, będących zasadniczymi przeszkodami (obok innych dogmatów, np. dogmatu Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny), optymistycznie przyznaje się, że dalsze rozmowy „Będą dotyczyły poszukiwań rozwiązań wspólnego zrozumienia posługi Biskupa Rzymu w Kościele”.

Obserwując jednoznacznie obrany przez Rzym kierunek w kwestii tzw. ekumenizmu, polegający w praktyce i konsekwencji na takiej przemianie Kościoła katolickiego – czyli likwidacji esencji katolicyzmu – aby było możliwe osiągnięcie jakąkolwiek „wspólnotę”, można spodziewać się najpierw „demokratyzacji” Papiestwa, a później „wspólnej łączności” z heretykami, w tym z „Polskim Narodowym Kościołem Katolickim”. W Komunikacie nie ma najmniejszej wzmianki o chęci wycofania się „Polskiego Narodowego Kościoła Katolickiego” ze swoich heretyckich przekonań, natomiast widać wolę tworzenia nowego „wspólnego rozumienia posługi Biskupa Rzymu w Kościele”, czyli rozwodnienia Papiestwa. Innymi słowy: prowadzi się w duchu Ut Unum Sint działania zmierzające do osiągnięcia sztucznej „jedności w różnorodności” wszystkich. Również z heretykami. Witaj Nowa Światowa Religio.

Opracowanie: WWW.BIBULA.COM na podstawie: materiałów redakcyjnych

Skip to content