Mairead Corrigan-Maguire w sądzie Petah Tikva w piątek 1.10. 2010

Irlandka Mairead Corrigan-Maguire jest ofiarą państwowego terroru. Była sekretarka Guinness Brewery w Belfaście, miała 3 siostrzeńców, wszyscy byli dziećmi kiedy zginęli podczas akcji przeciwko Brytyjczxykom w Płn. Irlandii. Ich matka, jej siostra, która popełniła samobójstwo nieco później, była również ciężko ranna w ataku. Corrigan Maguire w końcu poślubiła swojego owdowiałego szwagra i adoptowała jego dzieci. Ta straszna rodzinna tragedia zrobiła z niej działaczkę pokojową, rozpoczęła podnosić flagę oporu bez przemocy. Za to zdobyła PNN w 1976 roku.

W ostatnich latach, Cornigan-Maguire próbowała podnieść tę flagę w Izraelu, który dużo wie o państwowym terroryzmie, egzekucjach i mordowaniu przechodniów, a teraz brutalnie zamyka przed nią swoje bramy.

Kilka miesięcy wcześniej demonstrowała w Bil’in i wzięła udział w dwu flotyllach do Gazy. I taki jest jej grzech. Izrael twierdzi również, że Corrigan-Maguire „dziczała” kiedy oficjele próbowali siłą wsadzić ją na samolot. Trudno sobie wyobrazić tę delikatną kobietę w dzikim stanie. Sama mówi, że próbowała tylko stawiać bierny opór by zakończyć procedurę składania wniosku zezwalanego przez prawo.

Izrael, podobnie jak Płn. Korea, musiał mieć coś do ukrycia o swoim rządzie okupacyjnym i dlatego nie pozwala na to, by ludzie sumienia wjeżdżali do Izraela i mówili o tym światu, jak Płn. Korea obawia się każdego kto próbuje protestować przeciwko niemu i jego rządowi. Tutaj nie przedostanie się ani żaden terrorysta, ani nikt kto sprzeciwia się terrorowi, a jeszcze ma czelność krytykować okupację. Ze względu na bezpieczeństwo, nazwijmy ich również „terrorystami”, tak jak fałszywie nazywaliśmy tureckich działaczy. Będzie nam łatwiej sobie z nimi radzić. Tak, wolimy terror, bo dobrze wiemy jak z nim postępować.

Wszyscy ci, którzy świętoszkowato mówią Palestyńczykom by stosowali pokojowe formy oporu, lepiej niech przyjrzą się więzieniu dla deportowanych w Ben-Gurion Airport. W ten sposób będą traktowani protestujący nie stosujący przemocy. Tam przetrzymuje się działacza na rzecz pokoju, kobietę sumienia, której pozwolono odebrać osobiste rzeczy w weekend, tylko po interwencji sądu okręgowego w Petah Tikwa. Ona czeka na orzeczenie naszego światełka sprawiedliwości, Sądu Najwyższego, który, można się domyślać, nie będzie również miał odwagi by sprzeciwić się deportacji.

Jeśli faktycznie sąd podtrzyma dzisiaj ten haniebny wyrok, w odpowiedzi na petycję organizacji Adalah, wtedy dowiemy się nie tylko kim staliśmy się – że to jest sposób w jaki traktujemy tych, którzy bronią pokojowych rozwiązań – ale także tego, że nasz system sądownictwa jest również kolaborantem w zdradzie i jest zepsuty po same zęby.

Laureatka PNN przebywa w izraelskim więzieniu, kilka dni po tym kiedy Izrael porwał następną podążającą do Gazy łódź z pomocą, pośród pasażerów której był ocalony z holokaustu Żyd, izraelski ojciec, który stracił na skutek terroru dziecko, oraz pilot sił powietrznych, który stał się świadomym przeciwnikiem terroru. Izrael porwał łódź po to, by zapobiec dotarciu jej do celu i przypomnieniu światu o blokadzie.

Taki jest dzisiejszy obraz Izraela.

Gideon Levy
3. 10.2010

Tłumaczenie Ola Gordon

http://www.haaretz.com/print-edition/opinion/a-nobel-peace-prize-laureate-in-prison-1.316807