Ta zakazana książka, nieobecna w wielu bibliotekach uniwersyteckich, została wydana w Polsce (według kilku antykwariuszy) po raz pierwszy w III RP jako tłumaczenie fragmentów z angielskiego tłumaczenia (a nie z niemieckiego oryginału, co jest samo w sobie świadectwem o stanie nauki 38 milionowego sąsiada Niemiec boleśnie doświadczonego przez drugą wojnę światową).

Zaskakuje przede wszystkim w „Mein Kampf”, że jest to jest bardziej nudną autobiografia (a nie krwawy manifest polityczny). Poglądy Hitlera zawarte w Mein Kampf trzeba mozolnie wyszukiwać i rekonstruować w pozbawionych emocji opisach jego niezbyt ekscytującego życia.

Z ciekawych informacji o Hitlerze warto przytoczyć tą że nie chciał on zostać urzędnikiem, miał szczęśliwe dzieciństwo, był wrażliwy na biedę (bo sam jej doświadczył) i wyrzucał sobie brak staranności w nauce.

Wbrew utartym przeświadczeniom Żydzi nie są głównymi postaciami w książce Hitlera. Autor pisze że nie wyniósł z domu rodzinnego uprzedzeń wobec żydów i jako młodzieniec gorszył się antysemityzmem. Z biegiem czasu, z coraz większym doświadczeniem i wiedzą zaczął odczuwać niechęć do Żydów. Autor niestety nie opisuje co było tego podstawą.

Żydów Hitler opisuje jako solidarnych kosztem prawdy i uczciwości. Oskarża ich o: demoralizacje, monopolizacje prasy i życia politycznego, działanie na szkodę narodu niemieckiego. Żydzi według Hitlera wykorzystują powszechną głupotę, niezasłużenie kreują się na intelektualistów, kłamią. Walkę z żydami (występującymi przeciw naturze) Adolf Hitler uważał za działanie w imieniu Stwórcy. Hitler oskarżał Żydów że kreują nieprawdziwą rzeczywistość odwracając uwagę ludzi od rzeczywistych problemów. Hitler chwali Żydów za genialny jego zdaniem pomysł ograniczenia państwa żydowskiego do przestrzeni nie do rasy.

Hitler krytykował żydów za: monopolizacje urzędów w czasie wojny gdy Niemcy ginęli na froncie, wykorzystywanie przez żydów masonerii i międzynarodowego kapitału do niszczenia Niemiec. Hitler widzi w Żydach przeciwników rasy aryjskiej i określa żydów jako (str.84) „pasożyty na ciele innych narodów”. Żydzi mieli też według Hitlera stworzyć marksizm by wykorzystać robotników do zdobycia władzy na drodze rewolucji oraz wykorzystać związki zawodowe do zniszczenia narodowej gospodarki. Adolf Hitler w swej książce głosi że nienawiść do Żydów jest najlepszym świadectwem patriotyzmu, cnoty znienawidzonej przez żydów.

Przywódca narodowych socjalistów głosi potrzebę zwalczania żydów. Hitler oskarża też żydów o to że promują kolektywizm by zniszczyć jednostki będące motorem postępu. W „Mein Kampf” stwierdzał że (str.124) „ Marksizm jest jawnie głoszoną żydowską próbą obalenia we wszystkich dziedzinach ludzkiego życia i zastąpienia jej przez masy.” Państwo kolektywistyczne, zdaniem Adolfa Hitlera, było narzędziem żydów służącym do zniszczenia postępu. Hitler nie widział też możliwości przezwyciężenia kryzysu państwa przez partie polityczne (z powodu zmonopolizowania ich kierownictwa przez żydów).

Zdaniem Adolfa Hitlera żydzi świadomie szkodzili Aryjczykom by osiągnąć swój cel, żydzi skłócali Aryjczyków między sobą (Hitler uważał że spory między protestantami a katolikami są dziełem żydów). Adolf Hitler oskarżał też żydów o to że: chcą zniszczyć Niemcy przez ich bolszewizacje, przeciwdziałają pożądanemu sojuszowi Niemiec i Wielkiej Brytanii, są wrogami wszystkich narodów. Hitler bolszewików uważał za zażydzonych masowych morderców.

Dla Hitlera lewica była głównym przeciwnikiem politycznym. Hitler pisał że socjaldemokracja, popiera słabość u polityczną konkurentów, prowadzi niezauważalną i skuteczną ekspansje. Jest represyjna gdy społeczeństwo nie postępuje zgodnie z jej zamysłem, unika spraw które mogły by zmobilizować przeciwników socjaldemokracji do walki z nią, jest skuteczna dopóki nie natrafi na równego sobie przeciwnika, zdobywa poparcie robotników dzięki nędzy, instrumentalnie wykorzystuje związki zawodowe, przekształca związki zawodowe z obrońców robotników w (str.20) „ instrument rujnujący gospodarkę narodową”, głosi błędne twierdzenia o ekonomi, ma fałszywe cele polityczne, kłamliwie przedstawia fakty.

Związki zawodowe Adolf Hitler uważa za potrzebne dopóki pracodawcy nie będą świadomi swych socjalnych obowiązków. Związki zawodowe według autora „Main Kampf” powołane do obrony interesów pracujących przed wyzyskiem pracodawców nie świadomych swej socjalnej roli, realnie trzeba uznać za (str.20) „jeden z najokropniejszych instrumentów terroru przeciw bezpieczeństwu, narodowej niezależności, trwałości państwa oraz wolności ludzi”. Hitler uważa że związki zawodowe „przekształciły idee demokracji w odrażające ironiczne frazesy przynoszące wstyd wolności kpiące z braterstwa”.

Hitler związki zawodowe oskarża o wymuszanie współuczestnictwa groźbami. Przed przejęciem władzy Hitler zamierzał stworzyć własne narodowo socjalistyczne związki zawodowe dbające o rozwój Niemiec a nie prowadzące do zniszczenia gospodarki. Marksistów Hitler uważał za (str.126) „ wytwór despotyzmu żydowskiego, światowej finansjery” i narzędzie międzynarodowego kapitału, oraz oskarżał o chęć zniszczenia nie żydowskich państw narodowych.

Do innych zagrożeń Adolf Hitler zaliczał:

– międzynarodowy kapitał dążący do wojny i chcący (str.63) „ przemienienia pokoju w piekło”,

– demokracje będącą pożywką dla marksizmu, ochlokratycznymi rządami motłochu niszczącymi państwo,

– złe rządy z którymi obywatel ma obowiązek walczyć,

– parlamentaryzm odpowiedzialny: za rozproszenie odpowiedzialności, a w konsekwencji za podejmowanie złych decyzji i połowiczną działalność,

– wady narodowe Niemców, przede wszystkim unikanie podejmowania decyzji,

– narzekania Niemek które swym defetyzmem podczas wojny zdemoralizowały Niemców,

– powszechny defetyzm,

– nie docenienie ofiary żołnierzy Niemieckich przez cywilów,

– brak ducha walki powodujący upadek państw,

– nadmierną industrializacje osłabiającą rolnictwo co grozi głodem,

– internacjonalizacje przemysłu,

– kult pieniądza prowadzący do demoralizacji, chciwości i materializmu,

– dyktaturę finansjery,

– media będące narzędziem międzynarodowej finansjery,

– mieszanie ras prowadzące do degeneracji,

– infantylizacje wyobcowaną z rzeczywistości i nie potrafiącą sprostać wyzwaniom rzeczywistości,

– cherlawość i brak rozwoju fizycznego,

– nacjonalizacje kolejnictwa, poczty, banków i inne procesy nie prowadzące do wzmocnienia ojczyzny,

– federalizm niszczący spójność narodu i państwa,

– lokalny patriotyzm,

– działania (str.175) „zwykle mało skuteczne” państwa w sferze aktywności związków zawodowych,

– dyskryminacja kraju w wyniku zawartych układów międzynarodowych,

– upartyjnienie państwa,

– klasy polityczne które są autodestrukcyjne, głupie i bojaźliwe.

Dla Adolfa Hitlera najważniejszą kwestią społeczna była edukacja. Hitler uważał że: wychowanie jest drogą do bezpieczeństwa socjalnego i świadomości narodowej, szkoła pozwala zrozumieć własne państwo i dzięki wiedzy utożsamić się z nim. Dla lidera narodowych socjalistów edukacja prócz dawania samej wiedzy musi zapewnić praktyczne umiejętności i kształcenie charakteru. Natomiast (str.73) „skutkiem przewrotnej edukacji był strach przed odpowiedzialnością i wynikająca z tego słabość w załatwianiu podstawowych problemów”.

Dlatego młodzież musi być przekonana o sile i wartości swojej i swojego narodu. Szkoła ma stworzyć agresywnego mężczyzna. Dlatego przywódca NSDAP uważał że państwo nie może dopuścić by edukacja i media pełniące funkcje wychowawcze zostały przejęte przez wrogów narodu, którzy będą zatruwać dusze i umysły szczególnie inteligencji i młodzieży.

Państwo miało też zdaniem Adolfa Hitlera obowiązek: przeciwdziałania dystrybucji pornografii demoralizującej i zatruwającej dusze młodzieży aryjskiej, udostępnienia możliwości studiowania a przez to wykorzystania talentów młodych ludzi. Według Hitlera kultura miała służyć demoralizacji ale kształtować pożądane postawy polityczne.

Szkoła według przywódcy narodowych socjalistów miała: nauczyć rozważnego używania języka, kształtować charakter i rozwijać sprawność fizyczną.

Sprawność fizyczna była bardzo ważna dla twórcy NSDAP, który uważał że chłopcy w wolnym czasie mają zajmować się rozwojem tężyzny fizycznej dla narodu i nie ulec demoralizacji. Państwo według autora Main Kampf miało zadbać o rozwój fizyczny młodzieży i wzbudzić w niej agresje by była ona gotowa przeciwstawić się zagrożeniom. Hitler służbę wojskową postrzegał jako element edukacji, proces wychowania do patriotyzmu.

Adolf Hitler uskarżał się na przeładowanie programów szkolnych niepotrzebnymi informacjami czego efektem jest brak rozeznania rzeczywistości u absolwentów. Historia ma służyć właściwym wyborom w przyszłości a nie poznawaniu zdarzeń z przeszłości. Ogólne wykształcenie było dla Hitlera ważniejsze niż specjalizacje.

Zdaniem Adolfa Hitlera zawartym w tytule rozdziału drugiego „Silny człowiek jest najmocniejszy gdy jest sam”.

W lekturze Main Kampf uderza teza że jednostka jest siłą sprawczą postępu. Hitler pisał że: na czele reform stoi jeden człowiek popierany przez miliony, naród powinien być dumny z jednostek które zmieniły świat. Wspólnota miała według Hitlera nie tłamsić a wspierać wyłanianie się indywidualności. Władza musi być jednoosobowa by była skuteczna, wolna od woli kolektywu, wspierana przez specjalistów.

Adolf Hitler uważał że lud jest jak kobieta, lubi być zdominowany przez silną władczą jednostkę. (str.54) „Przeważająca większość ludzi jest tak sfeminizowana, że ich myśli i czyny są kierowane bardziej przez uczucia i sentymenty niż racjonalne przesłanki”. Hitler twierdził ze lud lubi jasne, czarno- białe ideologie. Człowieczeństwo nabywa według Hitlera przez podporządkowanie się rzeczywistości.

Idea rasy wbrew obiegowym sądom nie odgrywa ważnej roli w twórczości Adolfa Hitlera. Autor Main Kampf uważał że: rasa germańska jest najlepsza, kultura i nauka są dziełami rasy aryjskiej, czystość rasy zapewnia postęp a dominacja Aryjczyków jest pożądana i naturalna.

Równie nie wiele Adolf Hitler pisał o narodzie. Sam czuł się Niemcem. Austriaków uważał za kwiat narodu niemieckiego, choć Austrie krytykował za tolerowanie braku homogeniczności etnicznej i decentralizacje (które rozsadziły Austrie). Prusy uważał za jądro niemieckości, kreatora zjednoczonego państwa. Hitler cenił patriotyzm. Jego narodowa teoria świata opierała się na ślepym posłuszeństwie rasie i uznaniu znaczenia jednostki.

Za cele narodowego socjalizmu Adolf Hitler obrał: bezpieczeństwo istnienia rasy aryjskiej rozumianej jako naród niemiecki, wyżywienie dzieci, zachowanie czystości krwi, wolność i niezależność ojczyzny, umożliwienie Niemcom wypełnienia misji narzuconej im przez Stwórcę Wszechświata. Narodowi socjaliści mieli zrobić wszystko dla wzmocnienia Niemiec.

Podstawowym celem NSDAP miało być odbudowanie narodowego instynktu samozachowawczego: dzięki męczeństwu, zdecydowanej sile, autorytetowi przywódcy. Celem drugim NSDAP było stworzenie państwa niemieckiego, nieistotny był ustrój, ważne było istnienie bytu narodowego opartego na idei. NSDAP miała być partią wszystkich Niemców, fanatyczną i nietolerancyjną organizacją, bo ludzie oczekują jednoznaczności, która jest siłą partii. Według Hitlera partia nie potrzebuje tylko ideologów ale i posłusznych bojowników którzy idee wprowadzą w życie. NSDAP miała mieć monopol na nacjonalizm.

Według Adolfa Hitlera praktyka walki politycznej wskazuje że: przemawianie daje możliwość interakcji z ludźmi, spotkania pozwalają na konfrontacje z wrogiem, a inteligencja wymaga siły by zrealizować idee. Hitler pisał że powołanie SS było spowodowane agresją lewicy wobec NSDAP. Podstawą wyszkolenia bojowników partyjnych był boks, juidzitsu, umundurowanie i brak tajności. Pierwszym etapem budowy organizacji partyjnej miała być masowa propaganda a dopiero później tworzenie kadry, by nie dopuścić do rozpadu ruchu. NSDAP miało według Hitlera wykorzystać dla swoich celów już istniejące instytucje, w trakcie przejmowania władzy powoływanie nowych instytucji było by nie skuteczne.

Według przywódcy narodowych socjalistów państwo ma: kreować skłonność obywateli do poświęcania się dla państwa, utrzymywać wydajność narodową, zapewnić niezależną i bezpartyjną administracje państwową, zapewnić bezpieczeństwo socjalne robotnikom, przymusowymi ubezpieczeniami emerytalnymi zapewnić ochronę przed ubóstwem, wymagać od mężczyzn świadectw zdrowia i edukacji dopuszczających do małżeństwa, kobiety skłaniać do macierzyństwa, tak jak USA nie pozwalać na neutralizacje jednostek i ras niepożądanych dla państwa.

Adolf Hitler uważał że obywatelstwo państwa narodowego, uprawniające do głosowania i pełnienia funkcji, można uzyskać gdy jest się Aryjczykiem, absolwentem szkołę i służyło się w armii. Obywatelstwo narodowe według przywódcy narodowych socjalistów to honor nawet gdy jest się sprzątaczką, honor który kobieta może uzyskać przez małżeństwo lub gdy jest przedsiębiorcą. Narodowe państwo stworzy, według Hitlera, jedna partia narodowa która usunie w cień inne partie. Zjednoczenie Niemiec według autora „Mein Kampf” wymaga likwidacji państw narodowych. Państwo według Hitlera musi dbać o rozwój narodu i dostateczną przestrzeń życiową, robotnicy i pracodawcy ponoszą wspólną odpowiedzialność za dobrobyt i rozwój Niemiec.

Adolf Hitler pisał że dopóki Niemcy nie zrobią porządku we własnym kraju nie mogą zajmować się ekspansją terytorialną. Dla Hitlera bardzo ważny był sojusz z Anglikami i Włochami przeciw Francji. Hitler uważał że największym wrogiem Niemiec jest międzynarodowy kapitał, a nie inne narody. Adolf Hitler uważał że błędem było nie traktowanie Polaków i ich polityki poważnie, oraz brak pojednania z Polakami. Hitler głosił też że: każdy kraj walczy o jak najlepszą pozycje dla siebie, siła uprawomocnia zabór i nie warto być w sojuszu z bezwartościowymi rasowo krajami.

Adolf Hitler narzekał na upadek kultury i tradycyjnych religii europejskich. Był przeciwnikiem sekularyzacji. Hitler pisał że: (str.76) „Szerokie masy narodów nie składają się z filozofów, wiara jest dla nich przeważnie jedyną podstawą moralnych poglądów na życie”. Według Hitlera nie da się zastąpić religii jako fundamentu powszechnej moralności. Hitler pisze że nie wolno niszczyć dogmatów będących podstawą religii bo prowadzi to do anarchii. (str.77) „Tym czym obyczaj dla życia, jest dla państwa prawo, a dla religii dogmat”.

Hitler uważał że „Polityk musi docenić wartość religii, (…) pod kątem korzyści płynących z niej”. Przywódca narodowych socjalistów uważał ze tylko głupcy i kryminaliści będą niszczyć religie. Hitler pisał też że niechęć Niemców do religii była spowodowana wykorzystywaniem je przez chadeków do swoich brudnych celów politycznych. Czego skutkiem była laicyzacja której owocem stała się demoralizacja. Hitler cenił kościół katolicki za celibat który pozwolił klerowi nie zamykać się w swoim własnym środowisku i czerpać żywotność z ludu. Także dla NSDAP kościół katolicki miał być wzorem działania, szczególnie katolicka wierność dogmatom i doktrynie, które miały partii zapewnić trwanie tak jak zapewniały trwanie kościołowi katolickiemu.

Adolf Hitler uważał że propaganda musi być narodowa. Musi być dostosowana do audytorium. Nie może ośmieszać wroga, musi go demonizować by na realną konfrontacji z nim być psychicznie przygotowanym. Hitler głosił ze nie można tolerować innych poglądów. Nietolerancja jest drogą do wielkości, siły i osiągnięcia celu. Warto też jest odbierać wrogom ich symbole na własne potrzeby, by zirytować przeciwnika, tak jak to zrobili narodowi socjaliści z czerwoną flagą.

Dodatkiem do polskojęzycznego wydania Main Kampf jest stanowisko NSDAP w sprawie chłopskiej i program NSDAP z 1922 roku. NSDAP w polityce rolnej głosiło że:

– pożyczki zagraniczne prowadzą do dalszej pauperyzacji narodu,

– potrzeba samowystarczalności żywnościowej narodu,

– wieś jest zapleczem żywnościowym narodu,

– rolnicy powinni mieć dużo dzieci,

– trzeba zmechanizować rolnictwo,

– rolnictwo musi być wolne od: dyktatu żydowskich dostawców środków produkcji po zawyżonych cenach i żydowskiej finansjery, zagranicznych robotników rolnych odbierających prace Niemcom, pasożytnictwa wielu pośredników,

– niskie podatki mają uniezależnić rolników od żydowskich lichwiarzy,

– własność ma służyć interesom narodu,

– ziemia może być własnością tylko Niemców,

– gwarancją własności jest wierność interesom narodu (o której decydują sądy),

– ziemia rolna może być własnością tylko tych którzy na niej własnoręcznie pracują,

– prawo pierwokupu ziemi ma państwo,

– ziemia nie może być zastawem pod pożyczkę,

– państwo będzie udzielać pożyczek rolnikom,

– jedynym podatkiem będzie podatek od wielkości i jakości ziemi,

– nie wolno ograniczać upraw,

– podstawą ustroju rolnego są małe i średnie gospodarstwa,

– prawo spadkowe ma przeciwdziałać akumulacji długów i rozdrobnieniu własności,

– trzeba przeprowadzić nacjonalizacje za odszkodowaniem ziemi od: nie Niemców, złych gospodarzy, szkodzących interesom narodu, ziemi nie uprawianej, gdy wymaga tego interes narodu (komunikacja, obronność),

– trzeba kolonizować ziemie i tworzyć na niej infrastrukturę,

– odsetki od kredytów muszą być niższe,

– cła muszą być wyższe,

– trzeba rozwinąć edukację,

– państwo musi wspierać rozwój pośrednictwa przez stworzenie organizacji rolników dbającej o niższe koszty środków produkcji.

Uchwalony w 1922 roku program partii narodowo socjalistycznej przewidywał że:

– Program jest niezmienny do chwili realizacji celów w nim zawartych.

– Trzeba zlikwidować dyskryminacje Niemiec układami międzynarodowymi.

– Niemcy muszą uzyskać nowe terytoria by się rozwijać.

– Obywatelstwo mogą otrzymywać tylko rasowi Niemcy bez względu na ich wyznanie. Nie ma mowy o obywatelstwie dla żydów.

– Nie obywatele mogą być tylko gośćmi w Niemczech.

– Prawa wyborcze i posady państwowe mogą być przyznawane tylko Niemcom.

– Należy nie dopuścić do upartyjnieniu państwa.

– Nie Aryjczycy musza opuścić Niemcy.

– Równość praw i obowiązków wszystkich Niemców.

– Praca jest powinnością wszystkich.

– Jednostka nie może szkodzić społeczeństwu.

– Dochody można osiągać tylko z pracy.

– Konfiskata dóbr uzyskanych kosztem nieszczęścia innych osób (podczas wojny).

– Nacjonalizacje trustów.

– Rozdzielenie korzyści z handlu towarowego (nie dla supermarketów).

– Powszechne zabezpieczenia socjalne dla starych.

– Uspołecznienie hurtowni i supermarketów. Przekazanie ich drobnym kupcom za niewielką opłatą by stworzyć klasę średnią. Państwo ma zaopatrywać się u drobnych dostawców.

– Kara śmierci dla kryminalistów występujących przeciw własnemu narodowi, lichwiarzy i spekulantów.

– Prawo ma być niemieckie a nie żydowskie.

– Państwo ma od najmłodszych lat wychowywać do obywatelskiej odpowiedzialności i pokrywać samodzielnie koszty edukacji zdolnych ale ubogich.

– Państwo ma prowadzić politykę ochrony zdrowia. Opiekować się matką z dzieckiem. Zakazać pracy nieletnim. Wprowadzić obowiązkowe wychowanie fizyczne w szkołach i wspierać kluby sportowe.

– Armia ma być z poboru a nie zawodowa.

– Trzeba przeciwdziałać kłamstwom w prasie. Tylko Niemcy mogą być
wydawcami i dziennikarzami. Trzeba licencjonować działalność edytorską i zakazać finansowania prasy z zagranicy.

– Wolność religijna może być ograniczona ze względu na bezpieczeństwo państwa i moralność.

– „Interes ogółu ponad własnym”.

– Silna władza centralna i korporacyjny parlament.

– Walka nawet do śmierci.

 

Jan Bodakowski