Aktualizacja strony została wstrzymana

Polska i Rumunia są jednymi z najbardziej multikulturalnych krajów na świecie

Tak jest jeśli kulturę zdefiniujemy jako wyznawane wartości. Dowodzi na to badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu Cambridge. Wyniki pokazują, że konsensus co do wartości różni się znacznie w zależności od kraju i regionu.

Korzystając z danych dla 57 krajów z ostatniego Światowego Badania Wartości – istnieją mocne argumenty przemawiające za istnieniem jednej kultury narodowej tylko dla mniejszościowej podgrupy krajów. Większość krajów w próbie wykazuje znaczącą heterogeniczność w kulturze politycznej. Można również zauważyć, że istnieje siedem podstawowych typów kulturowych, które pojawiają się na całym świecie, a te typy tylko luźno odzwierciedlają istniejące konceptualizacje regionalnych i religijnych różnic kulturowych.

Badania na świecie zostały przeprowadzone z pominięciem pytań na tematy związane z ideologią polityczną, skupiono się na wyznawanych wartościach oraz tym jak ludzie definiują swoje społeczności i jakie mają przypuszczenia na temat innych. Zestaw pytań zawierał pozycje dotyczące najważniejszych wartości, które należy wpajać dzieciom, zaufania do innych, roli kobiet w społeczeństwie oraz o narodowych priorytetów.

Jeśli jesteś zainteresowany jak wyglądał proces generowania danych to kliknij TUTAJ. Wzory i matematyczną metodę badawczą znajdziesz w rozdziale 3.

Wyniki sugerują, że pewne uniwersalne wartości są wspólne dla większości respondentów z różnych krajów i kultur. Prawie wszyscy respondenci zgadzają się, że rodzina jest ważna i kładą na nim mocny nacisk w swoim życiu. Chociaż kultury różnią się pod względem tolerancji na pewne „niepożądane” typy, bardzo niewiele osób w próbie globalnej uznaje za dopuszczalne przebywanie w sąsiedztwie osób uzależnionych od narkotyków lub pijących. Wreszcie respondenci zgadzają się, że muszą wyznaczać sobie własne cele życiowe i że ważniejsze jest bycie sobą niż podążanie za innymi.

Poza tymi trzema obszarami konsensusu wartości, możliwe jest podzielenie grup kulturowych na siedem szerokich typów:

1. Jest to typ modalny obywatela w Niemczech i Rosji oraz jeden z dwóch głównych typów w Japonii. Przeszłe doświadczenia z kosztownymi wojnami zagranicznymi – i związana z nimi niechęć do walki o kraj – wyróżniają tę grupę. Osoby z kategorii 1 nie przywiązują zbytniej wagi do czasu wolnego w porównaniu z innymi grupami i nie są szczególnie zainteresowane dobrą zabawą; nie myślą, że polityka ma duże znaczenie; bardziej niż inne osoby cenią ciężką pracę u dzieci; chcą pracy dla obywateli; i wydają się być nieco mniej uparci, jeśli chodzi o postęp technologiczny w porównaniu z innymi typami. Chociaż ta grupa wykazuje pewne cechy tego, co można określić jako „postmaterializm”, to respondenci z kategorii 1 kładą większy nacisk na ciężką pracę, a mniejszy nacisk na wypoczynek.

2. Duży odsetek respondentów z Chile, Brazylii, Peru, Meksyku, Argentyny, Kolumbii i Urugwaju w Ameryce Łacińskiej należy do kategorii 2. Znaczna liczba respondentów kategorii 2 znajduje się również w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Wielkiej Brytanii, RPA i Cyprze. Respondenci z kategorii 2 mają tendencję do głębokiej troski o religię, ale wykazują tolerancję wobec innych (np. są zakłopotani niezamężną parą mieszkającą obok i bardziej tolerancyjni niż inni w stosunku do sąsiadów z HIV / AIDS). Respondenci kategorii 2 bardzo dbają o pracę, uważają, że ciężka praca jest bardzo ważna i są bardzo zainteresowani zarówno zatrudnieniem, jak i poszerzaniem kontaktu z nowymi technologiami. Respondenci kategorii 2 również przejawiają bardzo wysoki poziom szacunku dla autorytetu.

3. Kategoria 3 to kategoria modalna dla trzech z czterech krajów arabskich w próbie. Kategoria 3 stanowi również znaczny odsetek respondentów w Maroku, Ghanie i Gruzji. Respondenci kategorii 3 różnią się od innych kategorii pod wieloma względami. Często bardzo dbają o religię i wierzą, że wiara jest ważna, nawet dla dzieci; wierzą również w znaczenie miłosierdzia. Respondenci kategorii 3 uważają, że dzieci powinny być posłuszne i uważają, że ważne jest właściwe zachowanie; wskazują również na wysoki poziom szacunku dla władzy. Respondenci kategorii 3 niezmiernie dbają o bezpieczeństwo osobiste i otoczenie. Są również bardziej dyskryminujący niż inne kategorie w kwestii tego, kto byłby akceptowalnym sąsiadem. Respondenci kategorii 3 są bardzo zaniepokojeni pracą i zatrudnieniem, wierząc, że praca i sukces są bardzo ważne; uważają za upokarzające otrzymywanie pieniędzy bez wykonywania pracy, wierzą, że praca jest obowiązkiem społeczeństwa i że ludzie, którzy nie pracują, staną się leniwi. Respondenci kategorii 3 wyróżniają się mizoginistycznymi reakcjami w stosunku do innych kategorii, wierząc, że praca powinna być zarezerwowana dla mężczyzn, bycie gospodynią domową jest satysfakcjonujące, mężczyźni są lepszymi przywódcami politycznymi i tak dalej. Respondenci kategorii 3 są bezkrytycznie pozytywnie nastawieni do nauki, technologii i konkurencji.

4. Istnieją co najmniej trzy możliwe interpretacje dla respondentów należących do kategorii 4 – zazwyczaj jest to najmniejsza liczebnie grupa w danym kraju (choć Indiach stanowi znaczną ilość respondentów). Osoby te na ogół odpowiadają „trudno powiedzieć” znacznie częściej niż respondenci z innych kategorii. Wydaje się, że niechętnie wyrażają swoje myśli, ponieważ (a) brakuje im wiedzy politycznej i wolą nie udzielać niedoinformowanych odpowiedzi, (b) są introspekcyjni i / lub nie czują się komfortowo podczas przeprowadzania bezpośrednich ankiet lub (c) nie zależy im na odpowiadaniu na zadawane im pytania i „rezygnują” z tego procesu. W istocie respondenci z kategorii 4 są najczęściej oceniani przez ankietera jako niezwracający uwagi. Sugeruje to, że mogą istnieć klasy osób, dla których ankiety nie wychwytują preferencji. Kategorię 4 zaliczamy jako mały – ale odrębny – typ kulturowy, ponieważ nie możemy rozróżnić między możliwościami a i c – które sugerują granice badań w celu zbierania informacji o preferencjach – a możliwością b – które mogą nam coś powiedzieć o typie kulturowym.

5. Respondenci kategorii 5 reprezentują przytłaczającą większość w krajach takich jak Hongkong i Tajlandia i są dobrze reprezentowani w wielu innych społeczeństwach Azji Wschodniej (choć rzucają się w oczy, mniej jest ich w Chinach). Jest to również kategoria modalna w Serbii i Etiopii. Znaczna liczba respondentów kategorii 5 znajduje się również w Stanach Zjednoczonych. Respondenci z kategorii 5 mniej dbają o wiarę religijną u dzieci. Podczas gdy wielu respondentów na całym świecie zdecydowanie zgodziło się, że ważne jest „bycie sobą”, w mniejszym stopniu dotyczyło to respondentów z kategorii 5. Respondenci kategorii 5 rzadziej twierdzą, że pomaganie innym jest dla nich ważne; przeciętnie mniej dbają o środowisko.

6. Respondenci kategorii 6 to typ respondentów modalnych w Indonezji, Iranie i Turcji, ale także powszechny w Gruzji, Rwandzie, Ghanie i Wietnamie. Respondenci w tej kategorii są najbardziej skłonni do walki na wojnach i są mniej mizoginistyczni niż respondenci z kategorii 3, choć są podobni w wielu innych wymiarach, ponieważ uważają, że praca i technologia są ważne, dbają o utrzymanie porządku i są niezadowoleni z sąsiadów, którzy są gejami, wyznawcami innych religii, ludźmi z AIDS i z niezamężnych par. Respondenci kategorii 6 również są przekonani, że dzieci powinny być pracowite.

7. Respondenci z kategorii 7 to jedyni, którzy w przeważającej mierze cenią sobie samodzielność dzieci i uważają, że wyobraźnia dziecka jest ważna. Tolerancja jest bardzo ważna dla respondentów z kategorii 7. Przyjaciele są również uważani za bardzo ważnych. Nie podkreśla się autorytetu, ale kładzie się nacisk na ochronę środowiska. Respondenci z kategorii 7 zwykle bardziej przejmują się znaczeniem wykonywanej pracy, a mniej pieniędzmi i bezpieczeństwem pracy w porównaniu z respondentami z pozostałych części świata. Respondenci z kategorii 7 mniej dbają o rzeczy materialne niż ich globalni odpowiednicy, sugerując, że w grupie mogą podchwytywać opis respondentów z wartościami „postmaterialistycznymi” przedstawionymi przez Ingleharta. Reprezentatywne kraje w tej kategorii to kraje skandynawskie, Nowa Zelandia, a także spore populacje w Stanach Zjednoczonych, Francji, Wielkiej Brytanii i Niemczech.

Mieszanka typów w różnych krajach. Kraje uporządkowane według malejącej różnorodności kulturowej.

Polska, Rumunia i Zambia wykazują największe zróżnicowanie kulturowe na świecie. Może to być spowodowane skomplikowaną przeszłością tych krajów. 

Obywatele Hongkongu są prawie powszechnie respondentami kategorii 5; Szwedzi należą głównie do kategorii 7; Irakijczycy są prawie powszechnie zaliczani do kategorii 3. Kraje Ameryki Łacińskiej są zwykle jednorodne, a duży odsetek ich obywateli zalicza się do kategorii 2. Na drugim końcu spektrum znajdują się kraje Europy Wschodniej i Południowo-Wschodniej, Afryki oraz niektóre z największych państw świata – Rosja , Chiny i Indie – wszystkie wykazują wysoki poziom podziału kulturowego.

Normy postępowania lub kultura mogą stanowić „brakujące ogniwo” w naszym zrozumieniu wpływu historii na instytucje, a następnie na rozwój gospodarczy. Różnorodność etniczna i kulturowa mogą być kluczowe w wyjaśnianiu osiągnięć kraju, takich jak wzrost gospodarczy, poziom dostarczanych usług publicznych czy jakość demokracji. Szczególnie interesujący może  być związek między zacofaniem gospodarczym a kulturowym konfliktem wewnętrznym.

Wysoki poziom homogeniczności Ameryki Południowej swoją genezą sięgać może do czasów kolonializmu hiszpańskiego i portugalskiego, po zakończeniu których względna izolacja geograficzna Ameryki Łacińskiej sprzyjała większej migracji na kontynencie niż między kontynentem a innymi obszarami. Stosunkowo intensywny, ograniczony czasowo charakter wpływów iberyjskich w Ameryce Południowej w połączeniu z geograficzną izolacją kontynentu pomaga wyjaśnić kulturową jednorodność regionu.

Konsensus w sprawie wartości w Ameryce Południowej można skontrastować z wysokim stopniem różnorodności kulturowej występującej w Europie Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Kraje takie jak Rumunia, Bułgaria i Serbia należą do najbardziej zróżnicowanych kulturowo w badanej grupie krajów. Podczas gdy Ameryka Południowa została poddana jednemu, wielkiemu szokowi zewnętrznemu związanemu z kolonializmem iberyjskim w okresie od XVI do XIX wieku, Europa Wschodnia i Południowo-Wschodnia historycznie znajdowała się na geograficznym skraju granic kulturowych i religijnych, które podlegały ogromnym wahaniom historycznym. Tradycje rzymskokatolickie wtłaczały się na te tereny od zachodu, a wpływy prawosławia emanowały z dawnych terenów bizantyjskich. Od południa i wschodu do regionu wkroczyły wpływy islamskie i osmańskie. Z rozbieżnością wpływów religijnych wiązało się pojawienie się odrębnych populacji etnicznych i grup językowych. Z geograficznego punktu widzenia wydaje się, że wartości kulturowe emanujące zarówno ze wschodniej, jak i zachodniej Eurazji, znalazły miejsce spotkania w Europie Wschodniej i Południowo-Wschodniej. Różnorodność wartości kulturowych wyrażanych przez te populacje odzwierciedla specyficzny kontekst geograficzny i historyczny.

Narodowcy.net / cambridge.org

Za: narodowcy.net (22 sierpnia 2020) | https://narodowcy.net/polska-i-rumunia-sa-jednymi-z-najbardziej-multikulturalnych-krajow-na-swiecie/