Aktualizacja strony została wstrzymana

Jak z Prawa Kanonicznego zniknął zakaz członkostwa w masonerii – ks. Paolo M. Siano

Kodeks 2335 z 1917: „Katolicy, wstępujący do sekty masońskiej względnie do jej podobnych stowarzyszeń, walczących z Kościołem i z legalnymi władzami cywilnymi, popadają tym samym w ekskomunikę, zarezerwowaną Stolicy Apostolskiej simpliciter”

 

W dniach 20 – 29 października 1981, w Watykanie odbyło się spotkanie Plenarnej  Kongregacji Papieskiej Komisji do Rewizji Kodeksu Kanonicznego [KPK] w celu omówienia i głosowania o odnowieniu kanonu 2335 z KPK 1917, który nakładał ekskomunikę na katolików należących do masonerii lub innych sekt spiskujących przeciwko Kościołowi i państwu. Ostatecznie nie odnowiono tego kanonu w nowym Kodeksie PK 1983.

Warto zauważyć dwa stanowiska jakie występowały w Kongregacji: stanowisko mniejszości opowiadające się za odnowieniem kanonu 2335 (ekskomuniki katolików-masonów), i stanowisko większości, która z sukcesem zaproponowała iż nie powinno się odnawiać tego kanonu, więc nie będzie ekskomuniki „katolickich masonów”.

Teraz rozważę kilka punktów zapisu Kongregacji przełożonych z łaciny przez ks. Zbigniewa Sucheckiego, OFM Conv., i opublikowanych w przeglądzie „Religioni e Sette nel mondo (Religie i sekty na świecie)” GRIS (Socio-Religious Research Group) w Bolonii, w numerze 1 z 2008 poświęconemu sprawie „Kościół Katolicki i masoneria”.

Stanowisko większości

Główne argumenty stanowiska większości wydają mi się fałszywe i nierozważne pastoralnie. Można je podsumować następująco:

– Kanonu 2335 nie powinno się odnowić, bo to byłoby wbrew zasadom rewizji KPK aprobowanej przez Synod Biskupów 1967 i papieża Pawła VI, która prosiła o zmniejszenie liczby przypadków wzywających o karę latae sententiae.

– Ponieważ są różne stopnie przynależności do masonerii, niemożliwe jest wiedzieć na którym stopniu rozpoczyna się działanie przeciwko Kościołowi , albo czy „grzesznik”, „sędzia samego siebie”, będzie wiedział na pewno iż jest winien działania przeciwko Kościołowi, i przez to zasługuje na karę [ekskomunika latae sententiae].

– Opinia pozostaje ważna zależnie od tego czy kanon 2335 stosuje się tylko wobec tych, którzy czynnie działali przeciwko Kościołowi, jak potwierdziła Notificatio Kongregacji Doktryny Wiary 18 lipca 1974.

Zwolennicy tego stanowiska, między innymi:

– Esteban Gomez, OP [dominikanin z Hiszpanii) (wykładowca na Angelicum w Rzymie) stwierdził, że „poważniejsze jest bycie komunistą, i dlatego skoro mamy kanon ekskomunikujący masonów, to powinniśmy mieć kanon ekskomunikujący komunistów”

– Rosalio José Castillo Lara, SDB [salezjanin z Wenezueli, bratanek Arcybiskupa Caracas] (sekretarz Papieskiej Komisji do Rewizji Kodeksu Kanonicznego), zgadzał się z Gomezem i zapewniał, że „masoneria nie jest taka sama we wszystkich krajach”.

– Kardinal Franz König [Arcybiskup Wiednia] potwierdził, że „stanowisko Konferencji Niemieckich Biskupów (zob. niżej) odnosi się tylko do masonerii w tym kraju, a nie we wszystkich…” König odwołał się do tego samego reskryptu Kongregacji Doktryny Wiary z 1974.

– Bp José Vicente Andueza Henriquez [salezjanin z Wenezueli] Potwierdził, że „w krajach takich jak Wenezuela masoneria pokojowo współistnieje z Kościołem”, i że „są tam masoni ”šdobrej wiary’, którzy nie działają przeciwko Kościołowi, a z nim współpracują…” Dalej mówił, że „ekskomunika masonów jest próżna, bo nie powstrzymuje ich od przyjmowania nowych metod, i odnowa tej kary w nowym KPK wywoła ”šniepotrzebne nowe animozje’”. Zdaniem wenezuelskiego prałata „w Ameryce Łacińskiej prawdziwym zagrożeniem jest komunizm, a nie masoneria”.

– Bp Roman Arrieta Villalobos, przewodniczący Konferencji Biskupów Kostaryki, był przekonany, że „w wielu częściach świata masoneria już nie spiskuje przeciwko Kościołowi, ani potajemnie, ani otwarcie”.

Stanowisko mniejszości

Rozważmy teraz główne argumenty stanowiska mniejszości opowiadającej się za odnowieniem kary orzekanej w kanonie 2335:

– Konferencja Biskupów Niemieckich uważała, że Kościół ma prawo do wyraźnego pokazywania wiernym wszystkiego zagrażającego ich wierze, i „członkostwo katolika w masonerii wstrząsa fundamentami wiary”. Po około 6 latach dialogu z oficjalnym przywództwem niemieckiej masonerii (wyraźnie przychylnym w swojej postawie wobec Kościoła), niemieccy biskupi konkludowali, że istota masonerii była taka sama, więc prosili o odnowę kanonu 2335 w nowym KPK. Inne konferencje biskupów, odwrotnie do niemieckiej, może nie znały prawdziwych faktów, dokumentów i rytuałów o masonerii. Zauważono, że działanie przeciwko Kościołowi jest jedną z głównych zasad masonerii. Ponadto, niemiecka masoneria „kategorycznie odmówiła” biskupom, którzy chcieli zbadać rytuały innych stopni poza trzema pierwszymi. Gdyby osąd masonerii w każdym kraju zostawiono poszczególnym konferencjom biskupów, „można by sobie wyobrazić ile i jak duże byłyby naciski na biskupów ze strony wpływowych osób władzy czy wpływu społecznego, jak i presja opinii publicznej tworzonej poprzez myślenie, że nie jest obca masonerii”. Niemieccy biskupi zauważyli dalej, że „prawie dla wszystkich wiernych niemożliwe jest sformułowanie dokładnej oceny tej sprawy. Prawo Kościoła jest dokładnie takie: pokazywać wiernym gdzie ukrywają się zagrożenia dla ich wiary i chrześcijańskiego życia”.

– Giuseppe Siri [Włoch z Genui] zauważył: 1) Praktycznie nic się nie zmieniło w procedurach sekty masońskiej. 2) Jeśli ktoś sprzeciwia się temu, że władza Kościoła (Paweł VI) powiedziała, że karę powinno się zmniejszyć, odpowiadam: „Przyjmując rady, musimy robić te rzeczy, które pasują tym czasom”. [Zobacz Zdrajcy Kościoła]

– Joseph Ratzinger [Niemiec, prefekt Kongregacji Doktryny Wiary] powiedział, że różne stanowiska konferencji biskupów nie oznaczają, że masoneria jest inna w różnych miejscach, ale że inni biskupi nie byli tak dobrze poinformowani jak niemieccy biskupi, którzy odkryli, że istota masonerii wzmacnia relatywizm między prawdą i fałszem, między dobrem i złem, ten sam relatywizm który zasila współczesny kryzys moralny. Dlatego masoneria stanowi „niezwykłe zagrożenie”, które jest „dużo subtelniejsze” niż komunizm. Na pierwszych 3 stopniach niemieccy masoni byli otwarci na dialog, ale na 30 wyższych stopniach trzymali się „tajemnej dyscypliny, która stawała się coraz ostrzejsza”. Ratzinger uważał, że „opinia” ks. Gomeza „zawierała pewną wyrozumiałość, która nie zgadza się z powagą sprawy i pracą [badanie] jaką wykonaliśmy”.

– Pietro Palazzini [Włoch, prefekt Kongregacji ds. Kanonizacyjnych] tak odpowiedział na „jednogłośny” sprzeciw konsultantom Papieskiej Komisji ds. Rewizji KPK: „odnowa kanonu 2335 nie narusza zasad uznanych przez papieża i Synod Biskupów 1967; zmniejszenie kar nie oznacza anulowania wszystkich kar; wśród niemieckich biskupów którzy prosili o odnowę kanonu 2335 byli tacy, którzy uczestniczyli w Synodzie 1967, a którzy wiedząc z doświadczenia rozumieli konieczność zachowania kary ekskomuniki dla masonów, bo ich „credo” jest „apostazja, co najmniej domyśl-na”, tzn. eliminuje prawdę i objawioną religię, a mile widzi katolików jako „pożytecznych idiotów”. W praktyce duszpasterskiej istnieje potrzeba unikania dwuznaczności, i wyraźnego pokazywania pewnej drogi do zbawienia. Masoneria jest bardziej niebezpieczna niż komunizm, bo komunizm jest wyraźnym wrogiem Kościoła, a masoneria bardziej subtelnym”.

* * * * *

W następstwie stanowiska kard. Königa, bp Henriqueza, etc., wydaje się iż można też dodać „Komentarz o KPK” opublikowany w 1985 przez  Papieski University Urbaniana (PUU),  następnie w 2001 przez Libreria Editrice Vaticana (LEV) z prezentacją kard. Mario Francesco Pompedda, prefekta Sądu Najwyższego Sygnatury Apostolskiej. W obu wydaniach (PUU, s. 806-807; LEV, s. 814), pod redakcją Monsignora Pio Vito Pinto [mianowanego w 2014 przez papieża Franciszka na szefa papieskiej komisji ds. reformy procesu anulowania małżeństw], o kwestii „masonerii”, rozumie się, że niełatwo jest stosować kanon 1374 (nakładający karę na każdego wstępującego do organizacji działającej przeciwko Kościołowi), chyba że kompetentna powszechna i lokalna władza kościelna wyraźnie pokaże które organizacje podle-gają pod ten kanon…” [Uwaga redaktora: jak pisaliśmy w przeszłości / reported, Msgr. Pinto sam od dekad figurował na jednej z najbardziej znanych list podejrzanych kościelnych masonów.]

Zadaję sobie pytanie: dlaczego ten komentarz nie powołuje się na Deklarację Kongregacji Doktryny Wiary z 1983, która potwierdzała niezgodność bycia masonem (wszelkiego rodzaju) i katolikiem?

Krótko mówiąc, uważam, że kryzys w Kościele, wczoraj jak i dzisiaj, wynika między innymi z odmiennych postaw prałatów Kościoła wobec masonerii.

Ks. Paolo M. Siano

Tłumaczenie Giuseppe Pellegrino

Tłum. na j. polski Ola Gordon

Wersję tego artykułu oryginalnie zamieszczono na portalu  Amici del Timone di Ferrara. Przekład, redakcja i przedruk za pozwoleniem.

[Źródło:] https://onepeterfive.com/prohibition-freemasonry-disappeared-canon-law/ [„How the Prohibition Against Freemasonry Disappeared from Canon Law” (November 21, 2017)]

Za: Wolna Polska (Marzec 16, 2018) | https://wolna-polska.pl/wiadomosci/jak-z-prawa-kanonicznego-zniknal-zakaz-czlonkostwa-w-masonerii-ks-paolo-m-siano-2018-03 |Jak z Prawa Kanonicznego zniknÄ…ł zakaz członkostwa w masonerii. Ks. Paolo M. Siano

Skip to content