Aktualizacja strony została wstrzymana

Niemcy: Do klasztoru w Reichenstein powrócili mnisi

14 października 2017 r. pięciu mnichów z benedyktyńskiego klasztoru Matki Bożej z Bellaigue, leżącego niedaleko Clermont-Ferrand we francuskiej Owernii, ponownie zasiedliło historyczne zabudowania klasztorne w Reichenstein w górach Eifel (Nadrenia Północna-Westfalia). Powitał ich ks. Firmin Udressy FSSPX, przełożony niemieckiego dystryktu Bractwa Kapłańskiego Św. Piusa X, przedstawiciele miasta Monschau oraz ok. 250 wiernych. Dom Placyd, przeor klasztoru w Bellaigue, odprawił uroczystą Mszę św. ku czci Niepokalanego Serca N.M.Panny, gdyż takie jest święto patronalne nowej fundacji.

Klasztor w Reichenstein – widok z lotu ptaka (zdjęcie autorstwa Wolkenkratzer, na licencji CC-BY-SA-4.0

Założony w XII w. dawny klasztor zakonu norbertanów leży w surowym krajobrazie gór Eifel, pośrodku parku krajobrazowego Hohes Venn, nieopodal granicy niemiecko-belgijskiej. Zabytkowy kompleks, do którego należy ponad 32 ha lasu i zarybiony staw, stoi na skalistym płaskowyżu w zakolu rzeki Rur, a od malowniczego miasteczka Monschau dzieli go w linii prostej odległość 3 km.

Przez prawie 700 lat w klasztorze w Reichenstein swoje życie monastyczne prowadzili kanonicy św. Norberta (premonstratensi), aż w 1802 r. klasztor został rozwiązany przez Napoleona, a budynki przeszły w ręce prywatne. Czcigodny kościół klasztorny, który przez tak wiele stuleci był miejscem celebracji Ofiary Mszy świętej i modlitwy chórowej, został zamieniony w stajnię. W 1973 r. zabudowania nabył adwokat dr Ernest Wilhelm Handschumacher, komandor z gwiazdą w Zakonie Rycerskim Grobu Bożego w Jerozolimie (bożogrobców), żeby je w dużej części z pietyzmem odrestaurować; kościół ponownie stał się miejscem nabożeństwa, ulubionym przez wielu turystów wędrujących po parku krajobrazowym.

Przed ośmiu laty kompleks zabudowań klasztornych nabyło Stowarzyszenie św. Benedykta, które dzięki darowiznom wielu dobroczyńców, zarówno z bezpośredniej okolicy, jak i z całych Niemiec przygotowało go do ponownego zasiedlenia przez benedyktynów. Dzięki wsparciu urzędu ochrony zabytków oraz wielu gorliwych pomocników poczyniono ogromne postępy w zakresie zachowania substancji budowlanej.

W ostatnich latach Bractwo Kapłańskie św. Piusa X wsparło Stowarzyszenie św. Benedykta w jego wysiłkach; m.in. wykonano własną ciepłownię, założono instalację wodno-kanalizacyjną, doprowadzono prąd, naprawiono okna, dachy i podłogi.

Na razie klasztor w Reichenstein pozostaje kanonicznie zależny od benedyktyńskiego klasztoru w Bellaigue, który – założony w 1998 r. w jednym z najstarszych kompleksów klasztornych Burgundii – liczy dziś ok. 40 mnichów. Benedyktyni z Bellaigue należą historycznie do tzw. ścisłej obserwancji (Congrégation cassinienne de la Primitive observance), założonej we Francji przez o. Jana Chrzciciela Muarda (1809-1854) w klasztorze Sainte Marie de la Pierre-qui-Vire (Burgundia). „Dom Muard nie chciał zakładać nowej formy zakonu benedyktyńskiego, lecz wziął regułę św. Benedykta taką, jaka ona jest i pragnął ją w miarę możliwości zachowywać w jej pierwotnym rygorze” (dom Banquet). Tę „ścisłą obserwancję” charakteryzuje oficjum nocne (oficjum odprawia się siedem razy dziennie i właśnie raz w nocy), abstynencja od mięsa, milczenie oraz wierne przestrzeganie innych tradycyjnych reguł klasztornych. Mnisi prowadzą życie kontemplacyjne; podejmują się jedynie niewielu zadań duszpasterskich i żyją w odosobnieniu.

Przełożonym klasztoru w Reichenstein jest pochodzący ze Szwabii dom Bernard Huber, który święcenia kapłańskie otrzymał w 2007 r.

Źródła

Zobacz też

Za: Wiadomości Tradycji Katolickiej (16 stycznia 2018) | https://news.fsspx.pl/2018/01/niemcy-do-klasztoru-w-reichenstein-powrocili-mnisi/

Skip to content