Włoski kardynał Gianfranco Ravasi zwrócił uwagę na problemy etyczne związane z rozwojem najnowszych technologii, w tym sztucznej inteligencji. Odniósł się także do kwestii powoływania nowych organizmów przez człowieka oraz zacierania granic między światem realnym a wirtualnym. 

Przewodniczący Papieskiej Rady do spraw Kultury stwierdził, że żyjemy w dobie nadmiernego rozwoju środków i „atrofii” celów. W wywiadzie dla włoskiej gazety „La Repubblica” podkreślił, że konsekwencje rozwoju nowych technologii wiążą się nie tylko z problemami natury technicznej czy medycznej, lecz również etycznej i religijnej.

Kardynał Gianfranco Ravasi przyznał, że wytworzenie robotów dysponujących sztuczną inteligencją może pomóc w wielu dziedzinach. Jednocześnie, jak podkreślił, powstanie sztucznej inteligencji to ważny „przeskok antropologiczny”. W refleksji nad nim nie sposób uciec od problemów odpowiedzialności, wolności, winy, a poniekąd też duszy.

Duchowny poruszył również kwestię „cyfrowych tubylców”, a więc młodych postrzegających granicę między rzeczywistością, a światem wirtualnym jako płynną. Wiąże się z tym również negacja ścisłej granicy między prawdą, a fałszem. Duchowny stwierdził, że przywykli do cyberprzestrzeni młodzi ludzie są tym samym w znacznym stopniu odmienni od starszych. W pewnym stopniu postrzegają swe życie jako grę wideo.

Duchowny poruszył również kwestię rozwoju biotechnologii. Podkreślił, że człowiek ze strażnika natury staje się w pewnym stopniu jej twórcą. Przejawem tego są między innymi biologia syntetyczna czy sztuczna kreacja mikroorganizmów.

Kardynał wezwał wierzących i niewierzących do przeciwstawienia się inwazji sztuczności poprzez wartości religijne, kulturowe i duchowe. Duchowny ten prowadzi „Dziedziniec Pogan”. To inicjatywa służąca dialogowi z niewierzącymi. Jej pomysłodawcą był Benedykt XVI.

Na początku 2017 roku sprawą prawnego uregulowania kwestii związanych ze sztuczną inteligencją zajął się Parlament Europejski. Jego komitet do spraw prawnych zarekomendował nadanie najinteligentniejszym maszynom praw i obowiązków. Z kolei miasto Dubaj planuje oparcie swych sił policyjnych w znacznej mierze na robotach. Rodzi to problemy związane z odpowiedzialnością za błędy na służbie. Już dziś podobne problemy wywołuje użycie dronów.

Samo podjęcie przez włoskiego hierarchę problematyki transhumanizmu to dobra wiadomość, zważywszy na powagę problemu i zagrożenie ze strony tej neo-gnozy. Warto dodać, że teologowie przyszłości będą musieli się zmierzyć z pytaniami dotyczącymi godności inteligentnych robotów czy ich wiecznego przeznaczenia (lub jego braku).

Należy jednak podkreślić, że wypowiedź kardynała Gianfranco Ravasiego to nie pierwszy przypadek, gdy Kościół podejmuje problematykę technologii przyszłości i wiary w nich pokładanych. Kwestie te poruszyła też Międzynarodowa Komisja Teologiczna w dokumencie „Komunia i służba: osoby ludzkie stworzone na obraz Boga” z 2004 r.

Źródło: cruxnow.com / La Repubblica / pch24.pl

mjend

Za: PoloniaChristiana – pch24.pl (2017-07-04)

KOMENTARZ BIBUŁY: To jeden z najważniejszych tematów przyszłości i dobrze, że Watykan zajmuje się tym zagadnieniem, chociaż wątpimy czy w odpowiedni sposób. Gdybyśmy mieli katolickiego papieża to na wzór przedsoborowych Pontifex mielibyśmy już teraz specjalną encyklikę w tej sprawie, czyli tak jak przedsoborowe Głowy Kościoła proroczo przewidywały i zajmowały się zawczasu palącymi problemami przyszłości. Niestety, mamy to co mamy, czyli bergoliowe banały o globalnym ocipleniu i „zbrodniach” palenia węglem.

A w sprawie AI jest nad czym debatować. Dajmy na to temat samochodów autonomicznych, które prędzej czy później masowo zawitają na nasze drogi. Niezależnie od tego jak będzie zaprogramowany, to właśnie sztuczna inteligencja będzie podejmowała ostateczne decyzje. Przypuśćmy zatem, że samochód autonomiczny napotyka śmiertelną przeszkodę na drodze i jedyną możliwością jej uniknięcia i ocalenia pasażerów jest skręt w lewo, gdzie właśnie… spaceruje grupka dzieci. Trudno powiedzieć jak zachowałby się człowiek w takiej sytuacji, ale AI podejmie decyzję jako wypadkowa zaprogramowania oraz samodzielnej decyzji swojej sztucznej inteligencji. Co wybierze: uchronienie pasażerów czy uchronienie idących dzieci?

Przykład z samochodami to tylko prosta i niewyszukana próbka z – całkiem niedalekiej – przyszłości. Gdy jednak wybiegniemy nieco naprzód, to wtedy naprawdę pojawią się dylematy wielkiego kalibru z super-inteligentymi robotami podejmującymi za nas i często wbrew nam decyzje.