Aktualizacja strony została wstrzymana

Franciszek antypapieżem według Ann Barnhardt

Chociaż przygotowaliśmy sporo spokojnych wpisów z działu filozofii i teologii wieczystej, to nastąpi w tym miejscu kolejny aktualny wpis dotyczący tego, o czym mówi i pisze obecnie katolicki świat anglojęzyczny.

Dzięki bratniej stronie onepeterfive.com dowiedzieliśmy się o kolejnym bijącym w trzewia artykule Ann Barnhardt, z którym Steven Skojec dosyć spolegliwie polemizuje.

Ponieważ nasi czytelnicy poznali już temperament polemiczny Pani Barnhardt, który jest równie podziwu godny jak jej zdolności analityczne, dlatego postanowiliśmy przetłumaczyć jej artykuł na temat tezy o antypapieżu w całości, a przedtem opublikować go także w całości w języku angielskim czyli oryginalnym.

Skoro niektórzy nasi czytelnicy nie dysponują tak dobrą znajomością angielskiego, by wszystko lub część jej argumentacji zrozumieć, a przekład blisko 5000 słów czyli 15 stron trochę nam zajmie, toteż przedstawimy tutaj jedynie jego główną tezę.

Ann Barnhardt uważa, że rezygnacja Benedykta XVI jest nieważna, ponieważ papież Benedykt rezygnując dopuścił się „błędu istotnego” dotyczącego rozszerzenia urzędu papieskiego na dwie osoby. Kodeks prawa kanonicznego stanowi w artykułach na temat rezygnacji z urzędu kościelnego co następuje:

Kan. 188 – Mocą samego prawa nieważna jest rezygnacja pod wpływem ciężkiej i niesprawiedliwej bojaźni, podstępu, błędu istotnego lub symonii.

Can. 188 – Renuntiatio ex metu gravi, iniuste incusso, dolo vel errore substantiali aut simoniace facta, ipso iure irrita est.

Argument Barnhardt jest ciekawym spojrzeniem z ukosa, patrz Quereinsteiger,[1] na kwestię abdykacji Benedykta, gdyż dotychczasowi komentatorzy, a mianowicie ci, który uważali ją za nieważną czynili tak z powodu przymusu lub bojaźni ciężkiej lub szantażu. Jeżeliby przyjąć tę tezę, to należałoby nie zważać na zapewnienia samego Benedykta, który stanowczo twierdził, że rzeczywiście zrezygnował i to dobrowolnie.

„Nie ma najmniejszej wątpliwości co do ważności mojej rezygnacji z Posługi Piotrowej. Jedynym warunkiem ważności jest pełna swoboda decyzji. Spekulacje na temat nieważności rezygnacji są po prostu absurdalne” – napisał Benedykt XVI do włoskiego dziennikarza [Andrea Tornielliego], który ujawnił list w gazecie „La Stampa” i jej anglojęzycznym serwisie dotyczącym Kościoła vaticaninsider.com.[2]

Oczywiście możnaby iść w zaparte i twierdzić, że tak mu każą i nadal się boi. Mimo wszystko warto zapytać:

Czy Benedykt XVI rzeczywiście zrezygnował?

Argumenty za rezygnacją:

  1. Sam ogłosił rezygnację.
  2. Złamał pierścień rybaka.
  3. Usunął się w cień.
  4. Potwierdził swoją rezygnacją w liście do Tornielliego.

Argumenty przeciwko rezygnacji:

  1. Nadal nosi białą sutannę.
  2. Nosi tytuł papa emeritus, t.j. papież emeryt i daje się tytułować Wasza Świętobliwość.
  3. Mieszka na terenie Watykanu.
  4. Na początku pontyfikatu Franciszka występował z nim publicznie.
  5. Teza Gänsweina, najbliższego współpracownika Benedykta o dualnym papiestwie sprawowanego przez czynnego i kontemplacyjnego papieża.[3]

Czy Franciszek rzeczywiście jest papieżem?

Argumenty za:

  1. Faktyczna rezygnacja Benedykta.
  2. Wybór na konklawe.
  3. Przyjęcie urzędu wraz z wszystkimi insygniami władzy papieskiej.
  4. Podpisywanie dokumentów papieskich jako papież Franciszek.
  5. Brak kwestionowania jego wyboru np. przez Benedykta.

Argumenty przeciw:

  1. Prawdopodobna apostazja od wiary przed wyborem, wówczas wybór ten byłby nieważny na podstawie bulli Pawła IV Cum ex apostolatus officio (1559).[4]
  2. Prawdopodobny nieważny wybór na konklawe z powodu:
    1. ponadplanowego jednego głosowania
    2. tajnych uzgodnień przed konklawe przez team Bergoglio grupy – mafii St. Gallen, niedopuszczalne według Konstytucji Apostolskiej Universi Dominici Gregis Jana Pawła II z roku 1996, jak i dużo wcześniejszej Piusa X Vacante Sede Apostolica z roku 1904.[5]Wedle tych dokumentów tajne uzgodnienia przed konklawe powodują nieważność konklawe oraz eskomunikę wszystkich w te ustalenia zamieszanych, tj. grupy St. Gallen z ich kandydatem włącznie.
  3. Pewna apostazja po wyborze na papieża poprzez szereg wypowiedzi i czynów, ostatnio przez Amoris Laetitia.

Naszym zdaniem najprawdopodobniejsze jest to, że Benedykt rzeczywiście zrezygnował pod naciskiem, prawdopodobnie z powodu jakiegoś ciężkiego, obawiamy się, że także obyczajowego szantażu, patrz afera Vatileaks, która była drobnym strojeniem instrumentów dającym Benedyktowi do zrozumienia:

„Patrz, co na Ciebie mamy!”

Jest rzeczą prawdopodobną, że wszyscy papieże posoborowi byli częścią jakiegoś większego kompleksu tzw. grupy trzymającej władzy, która nimi mniej lub bardziej zakulisowo lub wprost sterowała i pozwoliła Benedyktowi tak długo rządzić, jak było jej to na rękę. Dowody, a raczej poszlaki?

  • Przed abdykacją nie wiedzieć czemu Benedykt uczynił arcybiskupa Tagle z Filipin, obecnego papabile, kardynałem.
  • Konklawe zostało zwołane tak, by mógł uczestniczyć w nim jeszcze nie 80 letni kardynał Kasper.[6]
  • Wybór Franciszka 13.03.2013 (uwaga symbolika liczby 13, ważna w okultyźmie) na 266 papieża (także symbolika liczb).[7]

Ponieważ papież Franciszek sam do tej grupy należy, więc on akurat nie ma się czego obawiać i chyba jakoś wie, że działać może do konkretnego czasu.

I co z tego wynika?

Reasumując nasze tezy praktycznie, co stwierdza także Ann Barnhardt, dla przeciętnego katolika wszystko pozostaje po staremu.

  • Ponieważ papież Franciszek jest formalnie papieżem, bo nie został złożony z urzędu można się za niego modlić, a we mszy nawet trzeba.
  • Ponieważ najprawdopodobniej Benedykt nadal jest papieżem, więc nie mamy sedewakancji.
  • Ponieważ papież Franciszek popełnił niejedną herezję toteż teologicznie rzecz biorąc sprzeniewierzył swój urząd i nie trzeba się nim przejmować.
  • Do ogłoszenia herezji papieża i złożenia go z urzędu potrzebni są kardynałowie, arcybiskupi i biskupi, którzy teraz milczą.
  • Wszystko pozostaje od naszego wpisu sprzed dwóch lat Nieomylność papieska a obecny pontyfikat po staremu, bo ktoś z hierarchii musi się ruszyć.

Pisząc dwa lata temu naszą Nieomylność nie myśleliśmy, że będzie tak źle i że spełnią się najgorsze przypuszczenia i to pod każdym względem. No niestety, ale prawa Murphy’ego sprowadzające się do założenia, że rzeczy pójdą tak źle, jak to tylko możliwe i w tej dziedzinie zadziałały.[8] Ale, jak to mówiono przez cały okres socjalizmu, aby było lepiej najpierw musi być gorzej.

 

Zbiórka na Ann Barnhardt

Aby zakończyć pozytywnym aspektem prosimy naszych czytelników, których ostatnio przybywa o przesłanie jakiejś jałmużny Ann Barnhardt. Kobieta dobrze pisze, robi więcej dla Kościoła niż kilka episkopatów razem wziętych, pieniądze jej się kończą, nie ma pracy, boi się, że tym artykułem o Antypapieżu Franciszku całkowicie się pogrąży. Tyle odwagi należy nagrodzić i piszący te słowa właśnie coś przesłał. Teologicznie pamiętać trzeba, że

  • Jałmużna może gładzić grzechy.
  • Jałmużnę potraktować można jako czynność związaną z odpustem.
  • Pomoc potrzebującym (nie tylko matkom wielodzietnym) jest naszym obowiązkiem
  • Niech kobieta z USA wie, że Polaków też na gest stać, kilka dolarów, ale zawsze coś.
  • Ponieważ dla większości katolicyzm kończy się tam, gdzie zaczynają się pieniądze, to niech u nas będzie inaczej.
  • Zawsze można sobie czegoś odmówić i na bzdury nie wydać.
  • Kartę kredytową ma prawie każdy.

Poniżej jej angielski tekst, który mówi sam za siebie albo jeszcze silniej przemówi, gdy przełożymy go na polski, co zrobimy chętnie, bo warto.

[1] Definicja tego terminu następuje w:
https://wobronietradycjiiwiary.wordpress.com/2016/06/06/oni-nie-wierza-w-ten-bullshit/
[2] Wersja polska za:
http://rebelya.pl/post/5725/benedykt-xvi-o-spekulacjach-na-temat-spisku-prz
Por.
http://www.lastampa.it/2014/02/25/vaticaninsider/eng/the-vatican/ratzinger-my-resignation-is-valid-speculations-are-simply-absurd-nM4DttQk4owMXqUzr4GRWO/pagina.html
[3] https://gloria.tv/article/ecRMzCfML7kM5nas5MXFntkkJ
http://www.pch24.pl/nie-moze-byc-dwoch-papiezy””watykanisci-o-glosnych-slowach-sekretarza-benedykta-xvi,44050,i.html
[4] Por.
https://wobronietradycjiiwiary.wordpress.com/category/apologetyka-i-polemika/nieomylnosc-papieska/
Oryginalna łacińska wersja tej bulli do wglądu pod:
http://reader.digitale-sammlungen.de/de/fs1/object/display/bsb10488307_00862.html.
Wersja angielsko-łacińska:
http://www.dailycatholic.org/cumexapo.htm.
[5] https://wobronietradycjiiwiary.wordpress.com/2015/09/17/synod-jesienny-lub-sobor-watykanski-ii-2-0-1/
[6] http://www.katholisches.info/2016/06/22/franziskus-ii-johannes-paul-iii-oder-benedikt-xvii-wie-sieht-die-nachfolge-von-papst-franziskus-aus/
http://www.katholisches.info/2012/10/24/papst-benedikt-xvi-kundigt-konsistorium-fur-november-an-sechs-neue-kardinale/
[7] https://sevenstarhand.newswire.com/ancient-symbology-illuminates-why/216597
[8] https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawa_Murphy%E2%80%99ego https://en.wikipedia.org/wiki/Murphy%27s_law

https://wobronietradycjiiwiary.wordpress.com

Za: Dziennik gajowego Maruchy (2016-06-23)

 


 

KOMENTARZ BIBUŁY: Zestawianie na jednym poziomie, w tym samym tekście i bez oddzielenia, przemyśleń na tak doniosłe tematy jak problem z obecnym biskupem Rzymu i ostatnimi pontyfikatami, z apelem o datki dla Autorki, po prostu nie przystoi.

 


 

Skip to content