Były stalinowski prokurator wojskowy gen. Marian R. został oskarżony przez pion śledczy IPN o niedopełnienie obowiązków, w wyniku czego doszło do bezprawnego pozbawienia wolności 17 więźniów politycznych w latach 1951-1954.

W akcie oskarżenia zarzucono Marianowi R., że od września 1951 r. do września 1954 r., jako prokurator Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Warszawie, a następnie Naczelnej Prokuratury Wojskowej, będąc zobowiązany do zgodnego z ówczesnym prawem przedłużania okresu tymczasowego aresztowania, dopuścił się zbrodni komunistycznej, będącej jednocześnie zbrodnią przeciw ludzkości – niedopełnienia obowiązku kontroli zasadności i terminowości podejmowanych w tym zakresie czynności procesowych.

Według IPN tym samym R. sankcjonował bezprawne pozbawienie wolności 17 osób – Stefana K., Stanisława B., Jerzego H., Leona Ch., Czesława M., Edwarda Cz., Witolda N., Jerzego K., Stefana S., Ryszarda K., Janusza R., Janusza S., Jerzego K., Pawła H., Heleny H., Władysława J. i Jerzego P. z powodów politycznych, w tym członków organizacji niepodległościowych pod nazwą „Oddziały Pomocnicze Armii Krajowej”, „Obrońcy Korony”, a następnie „Podziemna Organizacja Wolność i Niepodległość”, „WiN”.

R. ma dziś 93 lata. W 1945 r. służył w UB. Potem trafił do prokuratury wojskowej. Od 1956 r. do do sierpnia 1968 r. był naczelnym prokuratorem wojskowym PRL. Generałem został w latach 60. W latach 1978-1981 był prezesem PZPN. W latach 80. – dyrektor generalny URM. W stan spoczynku przeszedł w 1987 r.