„Gazeta Wyborcza” znana z perfidnej gry przeciwko Kościołowi popadła ostatnio w tarapaty. Spadł nakład, zmniejszyły się znacząco notowania macierzystego koncernu „Agora”, zaczęło się zaciskanie pasa. Naturalnie oszczędności przerzucono na szarych pracowników zwalniając 250 osób. W tej trudnej sytuacji medialny kolos robi co może by utrzymać się na powierzchni. Jedną z takich prób jest seria o Janie Pawle II pt. „Świadectwa Cudów”. Agnostycy i relatywiści z redakcji postanowili nająć do promocji numerów z dodatkami zaprzyjaźnionego biskupa Pieronka. Widocznie księdzu biskupowi nie przeszkadza reklamowanie gazety która jeszcze tak niedawno epatowała czytelników Ewangelią Judasza, mrugając znacząco okiem i sugerując jakoby, jak głosił tytuł: „Judasz nie był zdrajcą, Jezus go wyznaczył”. Co ciekawe, nad obiema publikacjami czuwał ten sam człowiek, znany promotor kościoła otwartego Stanisław Turnau. Przeskok od Judasza do Jana Pawła II mógłby wielu zdziwić, a innych, choćby sedewakantystów rozbawić. Przede wszystkim jednak musi budzić pytania o wiarygodność przekazu medium które potrafi podważać prawdziwość Kanonicznych Ewangelii, i jednocześnie rozpisywać się o cudach niedawno zmarłego papieża. Cuda te są mocno naciągane dlatego prezentowanie ich na łamach, na których trudno o wiarygodność również ich promocji nie służy. Przy okazji warto zauważyć, że i springerowski „Dziennik” oskarżany przez „Gazetę” o podebranie tematu wydał dodatek pt. „Cuda Jana Pawła II”. Czy cuda których propagowaniem zajmują się wrogie Kościołowi potęgi medialne mogą być prawdziwe? Optymista powiedziałby, że Pan Bóg potrafi posługiwać się swoimi przeciwnikami. To prawda, ale czy Pan Bóg aby na pewno przemawia poprzez „Gazetę Wyborczą”?

Krzysztof Marczewski

Źródła:

• http://www.radiorodzina.wroc.pl/czytaj.php?id=5001
• http://www.press.pl/newsy/pokaz.php?id=7406