Aktualizacja strony została wstrzymana

Msza w stylu „Polka” kontynuowana od 33 lat

Od ponad 33 lat ksiądz Frank Perkovich sprawuje wymyśloną przez siebie swoją własną mszę: tzw. Polka Mass, na której przygrywają popularne wesołe kawałki polki i walca. Od pierwszej Polka Mass sprawowanej 5 maja 1973 roku w kościele Resurrection Church w Eveleth w stanie Minnesota, ks. Perkovich spopularyzował swoją wersję mszy i dziś odprawiana jest w wielu miejscach (tzw. „Centrach Mszy w stylu „Polka””) w Ameryce. Wprowadzenie tej muzyki podczas mszy widać podobało się bardzo przełożonym ks. Perkovicha, w tym i papieżowi Janowi Pawłowi II, dla którego w 1983 roku odprawiana była specjalna Polka Mass w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Po mszy papież podziękował ks. Perkovichowi i zachęcił go do kontynuowania swojej działalności.

 

Jan Paweł II wielokrotnie powoływał się na swoją „latarnię” czyli Sobór Watykański II, lecz wygodnie omijał te fragmenty soborowych dokumentów, które nie pasowały do liberalnej wizji Kościoła, którą obrał. A przecież sam Sobór Watykański II w Konstytucji o św. Liturgii podkreślił znaczenie chorału gregoriańskiego jako „własnego śpiewu liturgii rzymskiej”. Również i posoborowe dokumenty, w tym papieża Jana XXIII podkreślają niezastąpione znaczenie polifonii i chorału. Jan Paweł II przekreślił jednak wezwania soborowe, zupełnie odrzucił ostrzeżenia swoich Poprzedników i w swoim długim pontyfikacie dokonał spustoszenia Winnicy Pańskiej, również na polu muzyki. Sprzyjał eksperymentom liturgicznym, w tym skutecznie przyczynił się do wprowadzenia całej gamy bezbożnej muzyki do kościołów. Kakofonie, nawet na papieskich Mszach stały się normą, a grajkowie muzyki rockowej, big-beatowej czy popowej byli zawsze mile widziani i gorąco oklaskiwani.

A przecież podczas poprzednich pontyfikatów ukazało się wiele oficjalnych dokumentów kościelnych (1928: Konstytucja Apostolska Divini Cultus Sanctitatem Piusa XI, 1947: Encyklika Piusa XII Mediator Dei, 1955: Encyklika Musicae Sacrae Disciplina, 1958: Instrukcja Kongregacji Obrzędów o muzyce sakralnej i liturgii), które uznają muzykę polifoniczną wraz z chorałem jako podstawowy repertuar muzyki liturgicznej w Kościele.

Dla wszystkich poprzednich Papieży, działania Jana Pawła II niweczące dwutysiącletnią tradycję muzyki sakralnej byłyby zaklasyfikowane jednoznacznie. Tak też i dzisiaj powinny być oceniane przez każdego katolika.

 

Skip to content