Jak wskazuje znany i z reguły dobrze poinformowany watykanista Andrea Tornielli, wkrótce zostanie ogłoszona decyzja papieża Benedykta XVI o oficjalnym cofnięciu skutków dekretu Jana Pawła II z 1988 roku o nałożeniu tzw. ekskomuniki na wyświęconych przez arcybiskupa Lefebvre’a  czterech biskupów Bractwa św. Piusa X.

Informacja ta zelektryzowała zarówno środowiska dbające o podtrzymanie Tradycji w Kościele, jak i modernistycznych przeciwników. Jedni i drudzy czekają z napięciem na opublikowanie dokumentu, który będzie dla tych dwóch obozów znaczył zupełnie coś odmiennego. Informację o decyzji Papieża potwierdził Paolo Luigi Rodari w If Reformista, który dodał, że „dekret na życzenie Papieża, podpisał arcybiskup Francesco Coccopalmerio”, a ogłoszenie ma nastąpić „jeszcze w tym tygodniu, do niedzieli”.

Wiadomość potwierdził również włoski dziennikarz Francisco José Fernández de la Cigoña na blogu internetowym La Cigüeña de la Torre, który właściwie jako pierwszy, bo już w zeszłym tygodniu wskazywał na taką możliwość.

Decyzja Papieża Benedykta XVI, przekreślająca pochopnie i w pośpiechu wydany dekret przez Jana Pawła II, na dodatek przygotowany pod względem prawnym niewłaściwie, na co od początku wskazywali krytycy, otworzyłaby drogę do pojednania z Bractwem świętego Piusa X.

Przypomnijmy, że 30 czerwca 1988 roku, po wielu latach przykrych obserwacji drogi posoborowego Kościoła, kierowanego przez modernistyczne środowiska świadomie zrywające z 2000-letnią Tradycją oraz po bezowocnych rozmowach ze Stolicą Apostolską, arcybiskup Marcele Lefebvre zdecydował się bez zgody Papieża wyświęcić czterech biskupów. W ceremonii wyświęcającej uczestniczył biskup diecezji Campos w Brazylii, Antônio de Castro Mayer. W zaledwie 2 dni później, papież Jan Paweł II wydał list znany jako Ecclesia Dei, w którym skrytykował decyzję Arcybiskupa Lefebvre’a stwierdzając, że „konsekracja wypełnia znamiona schizmatycznego aktu”. Kanoniści wskazują jednak na fakt, iż arcybiskup Lefebvre działał w stanie wyższej konieczności związanej z kryzysem w Kościele i potrzebą uchronienia Tradycji.

W roku 2000 wznowiono rozmowy pomiędzy Kurią Rzymską a Bractwem św. Piusa X. W trzy lata później Pontyfikalna Komisja Ecclesia Dei wydała komunikat stwierdzający jednoznacznie, iż katolicy mogą bez grzechu wypełniać obowiązek uczestnictwa w niedzielnych Mszach św. sprawowanych przez księży Bractwa. Dokument ten w sposób jednoznaczny wskazywał, że rzucane przez modernistów kalumnie na księży Bractwa jako na „schizmatyków” i „odłączonych od Kościoła”, są całkowicie bezpodstawne. W sierpniu 2005 roku Papież Benedykt XVI przyjął na audiencji prywatnej przełożonego Bractwa, biskupa Bernarda Fellay. Przez ostatnich kilka lat wymieniono pomiędzy stronami rozmów kilka listów, które jednak nie przyniosły dotychczas jednoznacznych rezultatów.

Na początku pontyfikatu Benedykta XVI obserwatorzy wskazywali na konieczność uregulowania i wyjaśnienia kilku nabrzmiałych tematów, oczekując po nowym Papieżu kroków we właściwym kierunku. Tematy te dotyczą: 1) ujawnienia III Tajemnicy Fatimskiej i przyznanie się – choćby nawet nie bezpośrednie – do niewłaściwej interpretacji narzuconej przez Jana Pawła II podczas uroczystości w 2000 roku; 2) tzw. uwolnienia tradycyjnej Mszy świętej, czyli udzielenie możliwości swobodnego odprawiania jej przez każdego księdza, bez konieczności uzyskiwania na to zgody biskupa; 3) uregulowania statusu Bractwa św. Piusa X i wymazanie posądzeń o nałożoną ekskomunikę.

Jak do tej pory, papież Benedykt XVI dokonał milowego kroku przywracając możliwość odprawiania tradycyjnej Mszy świętej, a dochodzące właśnie głosy wskazują na podjęcie kolejnego sprawiedliwego kroku, czyli uregulowania statusu Bractwa św. Piusa X.