W poniedziałek, 7 marca br. organizacja o nazwie „Project Aladdin” rozpoczyna transmisję do Iranu słynnego filmu żydowskiego reżysera Clauda Lanzmana pt Shoah.
Zrealizowany w 1985 roku film Lanzmana jest klasycznym przykładem manipulacji wydarzeniami historycznymi. Niesie sobą ogromny ładunek antypolonizmu w najwulgarniejszym wydaniu: Polacy są w filmie oskarżani o kolaborację, powszechne wydawanie Żydów „Nazistom”. W ciągu kolejnych tygodni widownia Iranu i krajów ościennych zobaczy kilkanaście 50-minutowych odcinków tego 9-i-pół-godzinnego filmu-paszwilu. Film nadawany będzie w tłumaczeniu na język perski, arabski i turecki.
Oprócz antypolonizmu, film zawiera masę nieścisłości historycznych oraz czystych absurdów, np. wywiad ze „świadkiem” Abrahamem Bombą, który jako fryzjer „widział” przygotowywanych do „komór gazowych” Żydów: oto według Bomby w pomieszczeniu, w którym strzygł więźniów, znajdowało się „60-70 kobiet z dziećmi”, były ławy, byli SS-mani, oraz 16 fryzjerów, plus A.Bomba. Zatem według tegoż „świadka Holokastu” zaprezentowanego w filmie Shoah, w pomieszczeniu było około 90 osób, z tym, że pomieszczenie miało rozmiary… 3,7 metra x 3,7 metra. Takich to świadków i ich zeznania pokazuje się przy użyciu emocjonalnych środków audiowizualnych jako dowody na „zagładę sześciu milionów Żydów”.
Film prezentowany jest w ramach „walki z negacjonizmem Holokaustu”, bardzo żywego w krajach arabskich, nie poddanych dotychczas propagandzie syjonistycznej.
„Projekt Alladin” powstał w Paryżu dokładnie 2 lata temu pod patronatem UNESCO celem, jak określono: „walki z negacjonizmem Holokaustu i wszystkimi formami rasizmu i nietolerancji, promując dialog międzykulturowy, szczególnie pomiędzy Muzułmanami i Żydami.” Sygnatariuszami Projektu jest ponad 500 najważniejszych osób ze świata polityki – prezydenci, premierzy, ministrowie – oraz kultury i sztuki. Projekt jest bezpośrednio finansowany przez UNESCO, a jednym z głównych patronów jest jeden z najbardziej prominentnych obecnie potomków rodziny i fortuny Rotschildów – mieszkający we Francji David de Rothschild, prezydent Shoah Foundation.
Rodzina Rotszyldów – zwana tak od czerwonego szyldu wieszanego nad domem (rÅt -czerwony, i schilt – szyld), jest od XIII wieku symbolem powiązania Żydów z bankowością i finansami. Jest jedną z najbogatszych rodzin na świecie, dzierżących władzę i kontrolę nad większością banków światowych oraz wydobyciem i przetwórstwem złota i drogocennych kamieni. W czasie wojen finansowała walczące ze sobą strony. Po II Wojnie Światowej wspomagała powstanie państwa Izrael. Wspiera syjonistyczne inicjatywy zmierzające do ustanowienia globalnego Nowego Porządku Światowego, opartego na prawie żydowskim. Finansuje organizacje znane z antykatolickiego nastawienia i walki z Kościołem.