Podczas Konferencji Polityki Bezpieczeństwa w Monachium, minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow po raz kolejny tłumaczył, dlaczego Rosja wycofała się z Traktatu o Konwencjonalnych Siłach Zbrojnych w Europie.
Według ministra Rosjanie nie są winni w tej sprawie, gdyż inne państwa w ogóle nie ratyfikowały traktatu (prócz Ukrainy, Kazachstanu i Białorusi). Według Ławrowa rozmowy nad przywróceniem działania traktatu posuwają się jednak do przodu. Zgodnie zaś z wypowiedzią jego zastępcy, Siergieja Riabkowa, jeszcze w 2011 r. możliwe jest powtórne podpisanie zmodyfikowanego porozumienia.
Na czym miałyby polegać zmiany według Ławrowa? Po pierwsze Rosjanie chcą „mieć swobodę poruszania się rosyjskich sił zbrojnych na ziemi rosyjskiej”. Dlatego też żądają zniesienia ograniczeń w sprawie tzw. reżimu flankowego, który zabrania Rosjanom powiększania swoich sił zbrojnych na obszarach takich jak Kaukaz czy też Naddniestrze. Po drugie, pierwotny traktat ustalał ilość czołgów, śmigłowców, artylerii, samolotów i transporterów po obu stronach – NATO i Układu Warszawskiego. Ławrow powiedział, że: „nowa umowa powinna brać pod uwagę fakt, że po rozszerzeniu NATO, saldo w siłach zbrojnych zmieniło się”. Czy oznacza to, że minister spraw zagranicznych pragnąłby widzieć z jednej strony NATO, z drugiej zaś Rosję oraz inne kraje Organizacji Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym? Takie rozwiązanie poważnie wzmocniłoby pozycję Moskwy i unieważniłoby postanowienia porozumień z 1999 r., które traktowały każde państwo jako osobny podmiot, a nie uczestnika sojuszu wojskowego.
Pierwsza wersja traktatu została podpisana 19 listopada 1990 r. pomiędzy państwami należącymi do NATO i Układu Warszawskiego. Zobowiązywała strony do redukcji pięciu typów uzbrojenia: czołgów, artylerii, bojowych wozów piechoty, samolotów bojowych oraz śmigłowców uderzeniowych. 19 listopada 1999 r. w Stambule podczas konferencji OBWE podpisano tzw. Traktat adoptowany. Porozumienie straciło charakter układu międzyblokowego, stało się zobowiązaniem poszczególnych państw. Rosja wynegocjowała nieobowiązywanie traktatu w pskowskim okręgu wojskowym i obwodzie kaliningradzkim. Państwa bałtyckie (Litwa, Łotwa, Estonia), wobec takiego uprzywilejowania Rosji, nie dołączyły do układu. Moskwa i tak wkrótce złamała postanowienia, gdyż zwiększyła swoją wojskową obecność na Kaukazie i w Naddniestrzu. W wyniku nieudanej presji Rosji na USA, by wycofały się z planów budowy tarczy antyrakietowej, Władimir Putin, 14 lipca 2007 r., podpisał dekret o zawieszeniu uczestnictwa w układzie.
Źródło: rian.ru