Wydana przez Dom Wydawniczy „Ostoja” książka „Zmierz Izraela” Tadeusza Gluzińskiego (występującego pod pseudonimem Henryk Rolicki) doktora prawa i filozofii, jednego z głównych ideologów Obozu Narodowo Radykalnego (bardziej prawicowego nurtu myśli narodowo radykalnej związanego z czasopismem „ABC”) jest niezwykle cennym źródłem historycznym  pozwalającym zrekonstruować stosunek środowisk narodowo radykalnych wobec żydów w II RP.

Narodowi radykałowie piórem Gluzińskiego zarzucali żydom że: są przewrotni, mieszają w swoich wypowiedziach prawdę z kłamstwem, kłamią bez skrępowania, podszywają się pod chrześcijan. Zdaniem Gluzińskiego (s.409) „Naród żydowski jest narodem chorym (…) Istotną przyczyną jego choroby (…) jest jego (…) chęć narzucenia swej władzy i swego ducha innym narodom świata”. ONRowcy postulowali więc brak tolerancji dla żydowskich patologii niszczących społeczeństwo. Ideolog ONR krytykował też judaizm. Judaizm oskarżał o bycie ideowym fundamentem żydowskiego szowinizmu.

W „Zmierzchu Izraela” Gluziński przedstawił plugawą jego zdaniem historie narodu żydowskiego opowiedzianego za wszystkie patologiczne zjawiska społeczne (prześladowania chrześcijan, gnozę i inne herezje, islam, niewolnictwo, protestantyzm, rewolucje francuską, masonerie, młodoturków, modernizm w kościele katolickim).

Szczególną uwagę czytelników Gluziński zwrócił na destruktywną rolę żydów w dziejach Polski. Ideolog ONR obwiniał Żydów o: handel słowiańskimi niewolnikami, uprzywilejowanie kosztem chłopstwa, propagowanie reformacji w Polsce, zmonopolizowanie handlu i rzemiosła. Uprzywilejowanie żydów w Polsce było zdaniem Gluzińskiego skutkiem powstania lub rozwoju w Polsce takich nurtów tożsamości żydowskiej jak: frankizm, talmudyzm, hasydyzm i sabbateizm. Dzięki eksplozji demograficznej żydzi w Polsce stali się realną siłą która poparła zabory i pod koniec I wojny światowej starali się nie dopuścić do odrodzenia niepodległej Polski.

Pomimo że ONR by pro wolno rynkowy, opowiadał się przeciw socjalizmowi i domagał się niskich podatków, Gluziński uznawał liberalizm i kapitalizm za żydowskie patologie. Żydowski liberalizm zdaniem ONR legalizował wyzysk i oddawał społeczne pod kontrole żydów, pozwolił żydom na opanowanie świata za pomocą kapitału i żydowskiego prawa. Żydowski kapitalizm miał umożliwić żydom zdominowanie gospodarki. Gluziński za bękarta liberalizmu i kapitalizmu uznawał globalizm który pod pod hasłami pacyfizmu i walki z nacjonalizmem miał na celu odebranie Aryjczykom suwerenności i danie żydom całej władzy. W liberalizmie ideolog ONR widział korzenie kryzysu światowego.

Autor „Zmierzchu Izraela” oskarżał żydów i masonów o związki z komunizmem, żydowską finansjerę z USA o sfinansowanie rewolucji bolszewickiej i rozwoju przemysłu w ZSRR, żydów o udział w sowieckim aparacie terroru i poparcie agresji sowieckiej na Polskę w 1920 roku. Gluziński w swej książce opisywał też niezwykle ciekawą sprawę kolonizacji żydowskiej sowieckiego Krymu finansowanej przez amerykańskich żydów.

Ostatnim tematem poruszonym przez Gluzińskiego była historia i współczesność syjonizmu.

Jan Bodakowski