Aktualizacja strony została wstrzymana

Izrael chciał z terytorium Gruzji bombardować Iran?

Po zakończeniu konfliktu z Osetią Południową, lotniska wojskowe w Gruzji miały być przygotowane do ataku lotniczego Izraela na instalacje nuklearne w Iranie – podał w miniony czwartek „Washington Times”, opisując bliskie związki militarne Izraela z Gruzją, przy współpracy USA.

   Gruziński minister obrony żydowskiego pochodzenia Dawid Kezeraszwili – pisze autor artykułu, Arnaud de Borchgrave – ułatwił zakup broni izraelskiej przez Gruzję, przy pomocy USA. Izrael zaczął sprzedawać Gruzinom broń siedem lat temu; transakcje umożliwiły bezzwrotne pożyczki amerykańskie.

   Arnaud de Borchgrave, publicysta i ekspert ds. międzynarodowych waszyngtońskiego dziennika, tak pisze: – W tajnym porozumieniu między Gruzją a Izraelem dwa lotniska wojskowe w południowej Gruzji zostały wyznaczone jako bazy do użycia przez izraelskie myśliwce bombowe na wypadek decyzji o uprzedzającym ataku na irańskie instalacje atomowe – pisze w waszyngtońskim dzienniku znany.

   W Polsce, sprawę odnotowała, o dziwo, „Gazeta Wyborcza”, zauważając, że użycie gruzińskich lotnisk znacznie skróciłoby dystans, jaki musiałyby pokonać izraelskie bombowce, aby zbombardować cele w Iranie. Samoloty przelatywałyby nad Turcją.

   Plan miał być realizowany, jeśli agresja Gruzji na Osetię przejdzie bez międzynarodowego szumu. Jednak po stanowczej rosyjskiej odpowiedzi wojskowej w Gruzji „wątpliwe jest, czy izraelskie lotnictwo może jeszcze liczyć na gruzińskie lotniska jako bazy do ataku na Iran”.

   De Borchgrave z odwagą i znawstwem opisuje „specjalne związki” wojskowe między Gruzją a Izraelem, nazywając je nawet „osią Tbilisi-Tel Awiw”. Pisze, że „zapewne zaaprobowała ją administracja prezydenta Busha”.

   O dostawach broni izraelskiej dla Gruzji mówił ostatnio zastępca szefa sztabu wojsk rosyjskich, generał Anatolij Nogowicyn. Szacuje się, że od 100 do 1000 izraelskich instruktorów szkoli w Gruzji tamtejszą armię.

 

Za: Aspekt Polski | Napisał(a) romin, środa, 10 wrzesień 2008   | wicipolskie.org

Skip to content