Kolejnych trzech polskich żołnierzy zginęło w Afganistanie, czwarty walczy o życie. Polski patrol, na drodze z Sharany do Ghazni, wjechał na zdalnie sterowany ładunek wybuchowy. Zginęli: starszy kapral Waldemar Sujdak, starszy szeregowy Paweł Szwed i starszy szeregowy Paweł Brodzikowski.
Śmierć polskich żołnierzy daleko od granic Polski nie wchodzi na czołówki wydarzeń w serwisach informacyjnych. Można powiedzieć, że zginęli „bez uzgodnienia terminu”, bo w dniu, kiedy polskie władze świętowały ustanowienie na terenie Polski elementów amerykańskiej „tarczy antyrakietowej”. Prezydent, premier i wszyscy odpowiedzialni za bezpieczeństwo Polski i Polaków, radośnie i w potokach gruzińskiego wina fetowali fakt, że rosyjskie rakiety, którym droga do Polski z obwodu kaliningradzkiego zajmie nie więcej niż minutę, nakierowane będą na Słupsk, Warszawę, Kraków, Łódź… Wszystko zapięte na ostatni guzik, wywiady udzielone, sukces ogłoszony, a tam, w dalekim Afganistanie, giną jacyś żołnierze i zakłócają świąteczną atmosferę.
Od 1 stycznia 2008 roku polscy żołnierze uczestniczący w zagranicznych misjach mogą otrzymać dwa nowe odznaczenia: „Gwiazdę Afganistanu” i „Gwiazdę Iraku”. Polski żołnierz za działania obronne otrzymywał okryte chwałą Krzyże bojowe. Były to zawsze odznaczenia za poświęcenie w obronie Ojczyzny. Medale-gwiazdy nadawali polskim żołnierzom sowieccy oficerowie za udział w realizacji radzieckich planów wojennych. Teraz „nowe sowiety” posyłają polskie wojska na krańce świata, a za ich poświęcenie też przyznawać im będą medale: „Gwiazda Iraku” czy „Gwiazda Afganistanu”.
Liczba zabitych polskich żołnierzy w misji w Afganistanie wzrosła do ośmiu. W zamierzeniach MON, polski kontyngent wojskowy w Afganistanie zostanie zwiększony dodatkowo o 400 żołnierzy, chyba w naiwnym przekonaniu, że zwiększenie liczby żołnierzy przynieść może w konflikcie afgańskim jakąkolwiek zmianę, poza zwiększeniem liczby zabitych i rannych
„To jest nasza wojna!” – słyszeliśmy wielokrotnie od „ludzi wojny” w Polsce. Wczoraj ci „ludzie wojny” mieli swoje wielkie święto, bo ściągnęli na Polskę i Polaków zagrożenie milion razy większe, niż liczba ofiar polskich żołnierzy w Afganistanie.
Mirosław Orzechowski
(Podkreślenia w tekście – Redakcja BIBUŁY)