Na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach odbyło się symboliczne pożegnanie majora Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”. W ceremonii pożegania dowódcy partyzantki Armii Krajowej wzięli udział kombatanci, żołnierze i przyjaciele.

Prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Źołnierzy Armii Krajowej Czesław Celiński podkreślał, że po wojnie major „Łupaszko” był jednym z dowódców, których władza ludowa obawiała się najbardziej. Podkreślił, że na „Łupaszkę” wydano aż 18 wyroków śmierci. Celiński zaznaczył, że każdy wyrok był ceną za walkę i bohaterstwo przeinaczone póżniej przez ludową propagandę.

Major Szendzielarz brał udział w wojnie obronnej 1939 roku. Następnie wstąpił do Związku Walki Zbrojnej na terenie Wilna, a w 1943 roku został dowódcą 5. Wileńskiej Brygady AK, zwanej „Brygadą Śmierci”. Brygada Zygmunta Szendzielarza walczyła nie tylko z okupantem niemieckim i oddziałami litewskimi, ale również z sowieckimi partyzantami.

Sanitariuszka z oddziału „Łupaszki” Janina Smoleńska ps. „Jachna” podkreślała, że Szendzielarz nie złożył broni nawet po ogłoszeniu zakończenia wojny. Dodała, że był to protest przeciwko niesprawiedliwości, złu i obłudzie. Smoleńska powiedziała, że Szendzielarz był do końca wierny przysiędze i honorowi. Podkreśliła, że brak oporu wobec władzy sowieckiej oznaczałby jej akceptację.

Oddziały dowodzone przez „Łupaszkę”, w latach 1945-1948 rozbiły około 60 posterunków Milicji Obywatelskiej, kilka placówek Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego i posterunków SOK, a także kilkanaście placówek Armii Czerwonej.

Major Zygmunt Szendzielarz został aresztowany w czerwcu 1948 roku i po długotrwałym śledztwie skazany w pokazowym procesie na wielokrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 8 lutego 1951 w więzieniu na Mokotowie. W 1993 roku wyroki zostały unieważnione.

Major Szendzielarz został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari, w 1988 roku Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. Został także uhonorowany Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski.

Za: Polskie Radio